Αφιέρωμα:Το άλυτο μυστήριο του κεχριμπαρένιου δωματίου ή το όγδοο θαύμα του κόσμου!

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ

Κατασκευασμένο από κεχριμπαρένια παραπετάσματα με πλαίσιο από ατόφιο χρυσάφι, ήταν δώρο του Πρώσου μονάρχη Φρειδερίκου Γουλιέλμου Ι προς τον τότε τσάρο Πασών των Ρωσιών Πέτρο τον Μεγάλο, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν σύμμαχός του. Η μεταφορά του στα Ανάκτορα της Μεγάλης Αικατερίνης ήταν εκείνη που το έκανε ακόμα πιο διάσημο στην Ευρώπη και όχι μόνο, καθώς τα άπληστα βλέμματα των διπλωματών καρφώνονταν πάνω στα 55 τετραγωνικά μέτρα “ντυμένα” με 6 τόνους κεχριμπάρι και χρυσάφι.

Η αρχή του γρίφου
Για 170 χρόνια το κεχριμπαρένιο δωμάτιο μένει στα ανάκτορα της Αικατερίνης κατακτώντας κυρίαρχη θέση στην ιστορία της τέχνης. Έως το 1941, οπότε ξεκινάει το μεγάλο μυστήριο. Το επί αιώνες σύμβολο της τσαρικής εξουσίας, που επέζησε της Οκτωβριανής Επανάστασης, βρίσκεται στο στόχαστρο των Γερμανών, που εισβάλλουν στη Ρωσία. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια οι Ρώσοι προσπαθούν να το σώσουν. Όμως εξαιτίας του ευαίσθητου υλικού οι πλάκες δεν μπορούσαν να ξηλωθούν από τους τοίχους του θρυλικού δωματίου χωρίς να καταστραφούν. Έτσι επιχείρησαν να το καμουφλάρουν τυλίγοντας τους τοίχους με γάζες, μαλλί και βαμβάκι σαν ταπετσαρία.
Παρά τις προσπάθειες των Ρώσων, οι ναζί κατάφεραν όμως να βρουν το θησαυρό, ξήλωσαν μέσα σε 36 ώρες τα πολύτιμα παραπετάσματα και τα μετέφεραν στο Κένινγκσμπεργκ της Ανατολικής Πρωσίας. Και εδώ γράφεται μια νέα σελίδα στο μεγάλο μυστήριο. Το κεχριμπαρένιο δωμάτιο εξαφανίζεται μυστηριωδώς το 1945 με την πτώση του ναζισμού και έκτοτε κανείς δε γνωρίζει την τύχη του.
Το κάστρο
Σήμερα το κάστρο της πόλης, όπου είχε “φυλακιστεί” το μοναδικό αυτό έργο τέχνης, είναι ερειπωμένο και τίποτα δε μαρτυρεί τη δόξα και την ύπαρξη του αμύθητου θησαυρού που είχε καταφύγει εκεί. Γεγονός που έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι είχε την ίδια μοίρα με το κάστρο. Οι θεωρίες, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι τόσες όσο ενδεχομένως και το… βάρος των πλακών από κεχριμπάρι. Από θεωρίες συνωμοσίας, ότι παραμένει κρυμμένο σε κάποιο υπόγειο μακριά από τα αδιάκριτα μάτια, έως καταστροφής από φωτιά στο κάστρο μετά την παράδοση της πόλης.
Η ανακατασκευή
Οι Ρώσοι δεν ξέχασαν ποτέ το θησαυρό-σύμβολο της χώρας και ξεκίνησαν από το 1979 την ανακατασκευή τόσο του ανακτόρου της Μεγάλης Αικατερίνης, όσο και του κεχριμπαρένιου δωματίου. 24 χρόνια μετά το έργο ολοκληρώθηκε δίνοντας μια μαγική εικόνα με τους έξι τόνους κεχριμπαριού και χρυσού τόσο πιστή με το πρωτότυπο που θαμπώνει ξανά τα μάτια των ανθρώπων. Με μια λάμψη αντίστοιχη εκείνης της περιέργειας για την τύχη του πραγματικού θησαυρού, που κανείς δε γνωρίζει και ίσως δε θα μάθει ποτέ.
Του Σταύρου Μουντουφάρη neakriti.gr/

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ