Υποχρεωτικό πέρασμα από τη δυτική Στερεά Ελλάδα προς την Ήπειρο ήταν ο Καρβασαράς που έλεγχε τη διάβαση του Μακρυνόρους. Μέσω αυτής της περιοχής ελέγχονταν επίσης τα περάσματα Ξηρομέρου και Βόνιτσας με την παραλιακή ζώνη. Στα 1680 ο Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή αναφέρεται στο πέρασμά του από την περιοχή σε ένα χάνι σκεπασμένο με κεραμίδια που είχε πενήντα καμινάδες. Πήρε το όνομά του από την τουρκική λέξη καραβάν-σαράι, που σημαίνει σταθμός καραβανιών. Αμφιλοχία ονομάστηκε το 1907.

Σημαντικές πληροφορίες για την κοινωνία και τις εξελίξεις που συντελούνταν στον Καρβασαρά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι. αναφέρει ο Δημήτριος Βικέλας, ο οποίος επισκέφτηκε την περιοχή το 1886 (ο ίδιος προτιμά την ονομασία Αμφιλοχικόν Άργος): «Τον τουρκικόν σοφάν διαδέχεται ο κομψότερος αλλ΄ όχι αναπαυτικώτερος καναπές, τα χαμηλά σκαμνία, η ψαθίνη καθέκλα και η πολυθρόνα, αναπόφευκτος δε κατ΄ εξοχήν είναι η κονσόλα και άνωθεν αυτής ο καθρέπτης…». Το ίδιο συμβαίνει και με την ενδυμασία, η παραδοσιακή φουστανέλα δίνει τη θέση της στην ευρωπαϊκή φορεσιά. Είναι ενδεικτικό ότι ο Δήμαρχος Καρβασαρά υποδέχεται τον Βικέλα με φουστανέλα, ενώ ο μικρός του γιος είναι φραγκοφορεμένος!Ο Βικέλας με γλαφυρό τρόπο αναφέρεται στην εμφάνιση στον Καρβασαρά των «Ωδικών Καφενείων», χαρακτηρίζοντάς τα ως «άλλη εισβολή ακρίδων». Τα «Ωδικά Καφενεία» δεν είναι άλλα από τα «Καφέ Σαντάν». Σε αυτά απασχολούνται «εκ Γερμανίας και Ιταλίας σειρήνες που διετάραξαν την ησυχίαν των επαρχιών μας», γράφει ο Βικέλας, ο οποίος αναφέρεται και σε επεισόδια που συνέβησαν μεταξύ «φραγκοφορεμένων» νέων που προκάλεσαν μάλιστα την επέμβαση στρατιωτικού τμήματος.(Oi πληροφορίες αντλήθηκαν από τη Διδακτορική διατριβή «Η βασική εκπαίδευση στην Αμφιλοχία, 1890-1922», Βασιλείος Κωνστ. Παπαϊωάννου Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 2009).

Φωτογραφίες αρχείου από το προσωπικό προφίλ του Χάρη Τέλωνα.

Από xiromeropress