” γουρνουδoυλειά κι γουρνουχαρά ..των Καραγκούνηδων της πεδινής Θεσσαλίας…
ένα έθιμο μέσα από τους αιώνες…παλαιότατο Γκαραγκούνικο τελετουργικό της Χριστουγεννιάτικης παραδοσιακής γουρουνοχαράς…ξημερώνοντας τ΄Άϊ Στιφάν΄ ξεκινούσαν οι ετοιμασίες.. ερχόταν οι σφαγάρηδες στο σπίτι,ο νοικοκύρης έβγαζε το γουρούνι από το κουμάσι…η νοικοκυρά ετοίμαζε την
κεραμίδα με το θυμιάμα..Γονάτιζαν οι σφαγείς…χτυπιόταν και ούρλιαζε το ζωντανό” ..<σαν πιδί σ΄μι φύλαγις>… όλο τον καιρό το τάιζε η νοικοκυρά και το κανάκευε με πίτουρα,σιτάρι καλαμπόκι και κολοκύθες να παχύνει για να βγάλει πολλές γκάζες λίπος..σαν οχτρός μι σφάιζ΄…μόλις έφτανε η ώρα ..καμιά λυπηση δεν χωρούσε…μετά το σφάξιμο ακολουθούσε το θυμιάτισμα του ζώου. Ξεκινούσε το γδάρσιμο του τομαριού μετά η αφαίρεση του παστού (λίπους) του, για τσιγαρίδες.η νοικοκυρά είχε έτοιμο το καζάνι.. Κόψιμο των πέτων για τα λουκάνικα,.ακολουθούσε το τεμάχισμα και ξεκοκκάλισμα των μπουτιών,έπειτα το κόψιμο του ψαρονεφριού, για παστρουμά…οι γυναίκες έκοβαν τα πράσσα και ακολουθούσε το πλύσιμο στην τουλούμπα..Γέμιζαν τα λουκάνικα με τα κοκκαλάρια..καθαριζαν το γουρουνοκέφαλο, τα πόδια, τα αυτιά και την ουρά του..που θα γινόταν η νοστιμότατη πηχτή, πατσάς…Αφού έλιωνε το λίπος γέμιζαν τις γκάζες με λίπα,απόμεινε τα ψαχνά της καζανιάς, οι περίφημες τσιγαρίδες.. ..Άπλωναν του γουρνοτόμαρου..θα γινόταν τσαρούχια για την οικογένεια…. οι σφαγάρηδες πλένονταν και καθόταν σταυροπόδι γύρω στην τάβλα…μεζέδες κρασί και τραγούδι…οι ευχές έδιναν κι έπαιρναν..”Όλες τούτες οι Χριστουγεννιάτικες γουρουνοχαρές των παλιών χρόνων, πραγματοποιούνταν από τις 26 Δεκέμβρη, μέχρι τις 4 Γενάρη…
Anna Kousiantza
