Την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα ο φωτογραφικός τρίποδας, του Γαλλοελβετού φωτογράφου, Frederic Boissonnas στήνεται στην βόρεια πλαγιά του Αρδηττού λόφου και αποτυπώνει την πιο όμορφη φωτογραφία, κατά την άποψη μας, του Ιλισσού ποταμού και της Αθήνας της εποχής αυτής.

Με φόντο τον λόφο της Ακροπόλεως, δεσπόζει η ποτάμια και η παραποτάμια βλάστηση και σε πρώτο πλάνο η στροφή του Ιλισσού στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Όλγας και Αρδηττού.

Φαίνεται η μία από τις δυο μεταλλικές γέφυρες που οδηγούσαν στα καλούμενα παντρεμενάδικα (αριστερά). Στην περιοχή αυτή, ανάμεσα στην παραρεμάτια βλάστηση του Ιλισσού, άρχισαν να λειτουργούν από την δεκαετία του 1870 κυρίως και μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα υπαίθρια θέατρα, τα οποία λειτουργούσαν και ως καφέ – σαντάν (καφωδεία). Το 1871 εμφανίζεται το πρώτο, το “Άνδρο Νυμφών”, το 1873 εμφανίζεται το “Ιλισσίδων Μουσών”, το οποίο μετονομάστηκε σε “Παράδεισος” και είναι το τελευταίο που έκλεισε το 1896. Ο “Κήπος των Χαρίτων” και ο “Απόλλων” επίσης το 1873, τα “Ολύμπια” το 1881 και τέλος ο “Ποσειδών”.

Η ειρωνεία είναι ότι 100 χρόνια μετά ο χώρος αυτός είναι ένας πολύβουος οδικός κόμβος με τα πράσινα τμήματα του αφενός υποβαθμισμένα αφετέρου περιφραγμένα. Με την κατάλληλη πολιτική βούληση ο χώρος μπορεί να επιστρέψει λίγο πιο κοντά στο ένδοξο παρελθόν του.

Ευελπιστούμε κάποτε να μην αναπολούμε το παρελθόν για αυτή την πόλη, αλλά να οδηγούμαστε με έμπνευση στο μέλλον.

Η φωτογραφία αλιεύθηκε από το αρχείο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Γεωμυθική

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *