Ο Κώστας Μεντής ήταν ο δευτερότοκος γιος του Χρήστου Μεντή του Παναγιώτη που γεννήθηκε στη Βλαχοκερασιά Αρκαδίας και της Ελένης Μαρκοπούλου που γεννήθηκε στα Καλάβρυτα. Ο Κώστας γεννήθηκε to 1913 στην Αμφιλοχία όπου ο πατέρας του, ο Χρήστος, υπηρετούσε ως εφοριακός.






Ήταν επίσης αδελφός του μουσικοσυνθέτη Σπήλιου Μεντή, θείος των ηθοποιών Νέναs Μεντή και Χρήστου Βαλαβανίδη και του πιανίστα/συνθέτη Χρήστου Σπ. Μεντή. Έφυγε από τη ζωή στις 27 Νοεμβρίου 1983, σε ηλικία 70 ετών.
Σύμφωνα με την αδελφή του, Κατερίνα Μεντή-Βαλαβανίδη, «από μικρός ο Κώστας φαινότανε ότι κάτι θα γίνει. Ήταν χαριτωμένος, έκανε πάντα το σπίτι μας χαρούμενο. Όταν μεγάλωσε, δεν είχε κανείς υπ’ όψιν του – ούτε ο ίδιος – ότι θα γίνει ηθοποιός» Ο γιος της Κατερίνας Βαλαβανίδη και ανιψιός του Κώστα, Χρήστος Βαλαβανίδης, λέει για το θείο του: «Ήταν ένα ανατρεπτικό στοιχείο … Ένα ελεύθερο πνεύμα, με φοβερό σαρκασμό και καυστικό χιούμορ σε βαθμό κακουργήματος. Ο θείος μου ο Κώστας από μικρός έδειξε, τι χαρακτήρας επρόκειτο να γίνει… Δεν ήθελε να πηγαίνει με τίποτα σχολείο τις καθημερινές. Ήθελε να πηγαίνει μόνο… τις Κυριακές.»
Ένα τυχαίο συμβάν φαίνεται να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καλλιτεχνική σταδιοδρομία του. Αρχές της δεκαετίας του 1940, σύμφωνα με την αδελφή του Κατερίνα, ο Κώστας «συνόδευσε ένα αδελφικό του φίλο, στη σχολή του Μπαστιά. Κάτι συνέβη στην τάξη, κάποιος απουσίαζε και ο κύριος Μπαστιάς για να προχωρήσει το μάθημα ζήτησε κάποιος από τους ακροατές να παίξει τον ρόλο του. Τον έπαιξε ο Κώστας και τον έπαιξε τέλεια. Ενθουσιάστηκε ο Μπαστιάς και ρώτησε τον Κώστα: «Τι δουλειά κάνεις εσύ, παιδί μου». Η απάντηση του Κώστα ήταν: «πηγαίνω για μηχανικός». «Εσύ πρέπει να βγεις στο θέατρο», του απαντά ο κ. Μπαστιάς και συνεχίζει: «Δεν είσαι γι’ αυτή τη δουλειά που διάλεξες. Θα έρθεις και θα βγάλεις τη σχολή μου.»
Ο Κώστας τελείωσε τη σχολή Μπαστιά αλλά, σύμφωνα με την αφήγηση της αδελφής του, δεν ήταν εύκολο για ένα νέο απόφοιτο να βρει δουλειά. Τα θέατρα ήταν σπάνια. Μη μπορώντας τότε να πάει στα θέατρα Κοτοπούλη και Κυβέλη «άρχισε το λεγόμενο μπουλούκι στις επαρχίες και τα προάστια της Αττικής…»
«Ζούσαμε στο Λαύριο », θυμάται η Νένα Μεντή, «και ήρθε ο θείος μου κι έπαιξε με ένα μπουλούκι στο Ρίο, το σινεμά. Ήμουνα πιτσιρίκι στα επτά ή οχτώ. Δε θα ξεχάσω πόσο υπερήφανη ένιωθα που έπαιζε ο θείος μου, και πήγαμε και τον είδαμε εκεί, οι φιλενάδες μου, οι φίλοι, οι γονείς των φίλων μας».
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1942. Έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών το 1945. Το 1946 συμμετείχε στον θίασο Παλαιολόγου. Ακολούθησαν συνεργασίες με τους θιάσους των Τζ. Καρούσου, Αδαμάντιου Λεμού, Κούλας Νικολαΐδου, Ρίξου – Μηλιάδη – Γκιωνάκη και άλλων.
«…Από το 1962 μέχρι το 1966 ο Κώστας Μεντής συνεργάστηκε στο θέατρο με τον Κώστα Χατζηχρήστο. Εμφανίστηκε στα έργα «Κύριος Πτέραρχος» των Σακελλάριου -Γιαννακόπουλου, «Ο Τηλέμαχος τρύπωσε» των Τσιφόρου -Βασιλειάδη, ο «Ηλίας του 16ου» πάλι των Σακελλάριου- Γιαννακόπουλου κ. ά. Ακολούθησε τον Χατζηχρήστο στις περιοδείες του στην Αυστραλία (1965) και στις Ηνωμένες Πολιτείες (1966). Το 1967 παίζει στον θίασο Ρίζου-Φόνσου-Βουτσά στην κωμωδία «Πέντε πρόσωπα ζητούν μεροκάματο». Στον κινηματογράφο έκανε πολλές ταινίες: «Πάρε κόσμε» του Ερρίκου Θαλασσινού, «Ένας απένταρος λεφτάς» του Χρ. Κυριακόπουλου, «Καλώς ήλθες δολάριο» του Αλέκου Σακελλαρίου, «Ένα ασύλληπτο κορόιδο» του Βέγγου, «Ο Πατούχας» του Γ. Παπακώστα κ. ά.» (Κ. Καψάλης, ο.π.)
Δευτερότοκος στην οικογένεια, ο Κώστας Μεντής «έπαιξε σε κωμωδίες, σε ρόλους δεύτερους, κάνοντας το μύωπα, τον πελάτη ή το στρατιωτικό» Η αδελφή του, η Κατερίνα Βαλαβανίδη, αναφέρει σε σχετική συνέντευξη ότι πίστευε ότι «ήτανε για κάτι καλύτερο απ’ αυτό που έγινε», αλλά δεν ήξερε το «γιατί» δεν έγινε. Ο ανιψιός του, Χρήστος Βαλαβανίδης, ανέφερε ότι ήταν ένας «απίστευτα αυθεντικός και αθώος – με την πραγματική έννοια της λέξης – άνθρωπος…». Τέλος, η ανιψιά του, Νένα Μεντή. έδωσε την απάντηση: «Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ πρώτων και δεύτερων ηθοποιών, πρωταγωνιστών ή μη.
Πιστεύω ότι δεν είναι θέμα χαρισμάτων ή ταλέντου, που δεν ξέρω κι αυτό ακριβώς τι είναι, αλλά είναι θέμα δουλειάς, τύχης, αφοσίωσης και φιλοδοξίας… Ο θείος μου δεν είχε την παραμικρή φιλοδοξία να πάει παραπέρα από αυτό που έκανε. Ήθελε να περνάει καλά, να κάνει και τους άλλους να περνούν καλά και τίποτε άλλο» (Κ. Πασχάλης, ο. π.).
Φιλμογραφία
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976)
Μεταμορφώσεις (1975) ….. πατέρας Σάκη
Ένας νομοταγής πολίτης (1974)
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973)… δημόσιος υπάλληλος
Ο τσαρλατάνος (1973) ……. γιατρός σε χωριο
Ο Πατούχας (1972) ….. Σμυρνιός
Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971)… περιφερόμενος μουσικός
Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971) …. πελάτης ξενοδοχείου
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει (1971)… Ποδονιφτέας
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης (1971) …. τελωνειακός
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) ….. πελάτης ταβέρνας
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο απ’ τ’ άλλα (1970) … επιθεωρητής
Ο αχαΐρευτος (1970) …. Σπύρος Βαρδατρίχας
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970) … πελάτης ταβέρνας
Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (1970) … Πολύκαρπος Πολυκάρπου
Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969)… Σταμάτης
Γαμπρός από τη Γαστούνη (1969)
Θου – Βου, φαλακρός πράκτωρ, επιχείρηση: γης μαδιάμ (1969)
Θα κάνω πέτρα την καρδιά (1968)
Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)… περιπτεράς
Ένας απένταρος λεφτάς (1967) …. ένας τρελός πράκτορας
Βοήθεια ο Βέγγος, φανερός πράκτωρ 000 (1967) … καθηγητής
Πάρε κόσμε (1967)… Αρίστος, μαγαζάτορας – οπλοπωλείο
Καλώς ήρθε το δολάριο (1967) … Γρηγόρης, πορτιέρης σε καμπαρέ της Τρούμπας
Πράκτωρ Κίτσος καλεί… Γαστούνη (1967) ….. Μπακατσούλας
Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967) …… σκηνοθέτης
Ησαΐα χόρευε (1966)… ο καφετζής
Ο παπατρέχας (1966)… Αβεσαλώμ Ελευθερίου, υποψήφιος γαμπρός με μυωπία
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965)… Μήτσος
Ενας τρελός τρελός Βέγγος (1965) …. διευθυντής ορχήστρας
Ο ουρανοκατέβατος (1965)… νεοφερμένος στον παράδεισο
Ο εαυτούλης μου (1964) … Φώτης
Μια βδομάδα στον παράδεισο (1964)
Κάθε λιμάνι και καημός (1964) …. Γιάρης
Διωγμός (1964) … γραμματέας
Της κακομοίρας (1963)… Ανδρέας, με τα ουζάκια
Ο Καζανόβας (1963) … ο κουρέας
Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963)… ‘χουβαρντάς‘, πελάτης φαρμακείου
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963) ….. Θανάσης
Ο κύριος Πτέραρχος (1963)… επισμηνίας, με μυωπία
Τρελοί πολυτελείας (1963) … ταχυδρόμος
Το τυχερό παντελόνι (1963) ….. Παντελής
Το τεμπελόσκυλο (1963) … φαρμακοποιός
Η νύφη το έσκασε (1962)… Μήτσος Σκορδαρέας
Ο άντρας της γυναίκας μου (1962)
Η Αθήνα τη νύχτα (1962) …. ο ίδιος: Κώστας Μεντής
Οι γαμπροί της Ευτυχίας (1962)
Ο ταξιτζής (1962) …. Κοσμάς
Το πιθάρι (1962) … Μήτσος
Το παιδί της πιάτσας (1961) …. Λουκιανός
Ηδονή και πάθος (1960)
Ένας Δον Ζουάν για κλάμματα (1960)
Κρουαζιέρα στη Ρόδο (1960) …. στο πλοίο
Όσο υπάρχουν γυναίκες (1959) … Ντίνος
Επιστροφή απ’ το μέτωμο (1959) … Τίμος
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) …. Ανέστης
Ο Τζίτζικας κι ο Μέρμηγκας (1958) …. Βησσαρίων
Της νύχτας τα καμώματα (1957) … αδελφός
Η καφετζού (1956)… ιδιότροπος πελάτης της πλύστρας
Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955), αβανταδόρος στο πανηγύρι
Προ παντός ψυχραιμία (1955) …. τρελός ‘πεκινουά’
Η εικόνα ίσως περιέχει: 5 άτομα, παιδί

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *