Το πρώτο όνομα του Αχελώου ήταν Θόας και Θέστιος!
Ο Αχελώος ήταν ο ισχυρότερος των ποταμών, και «ο γλυκύτατος των απάντων ποταμών»! Εκτός, ίσως, τους πατρός του, Ωκεανού (μάνα του η Τηθύς)! Γι’ αυτό ήταν «ο αρχαιότερος και πιο τιμημένος ποταμός», ο απόγονος θεός του θεού Ωκεανού! «Παν ύδωρ Αχελώος καλείται». «Δοκεί δε των εν τη Ελλάδι ποταμών μέγιστος είναι ο Αχελώος». «Διό και παν ύδωρ τη τούτου προσηγορία καλείται». Ο Αχελώος – και όχι ο Ωκεανός – ήταν η πηγή όλων των υδάτων / νερών. «Τα νερά του αργυρώδους Αχελώου» είναι η πηγή «ολόκληρης της θάλασσας»!
Τα λοιπά ποτάμια είναι «νεύρα του Αχελώου». Άλλοι αρχαίοι στίχοι εξισώνουν τον Αχελώο με τον Ωκεανό!«Πολλοί άνθρωποι θυσιάζουν στον Αχελώο / Αχελώη, πριν θυσιάσουν στην θεά Δήμητρα, αφού ο Αχελώος / Αχελώιος είναι το όνομα όλων των ποταμών και η καλλιέργεια προέρχεται από τα νερά του»[6]… Ακόμη και η Κασταλία, πηγή δια της οποίας εμάντευε η Πυθία στους Δελφούς, ήταν θυγατέρα του.
Κάθε πόλη που έκοβε νομίσματα με αυτήν την μορφή ποτάμιου θεού το έκανε για να αναφερθεί και να τιμήσει το ιδικό της ποτάμι, τον δικό της ευεργέτη. Έτσι και:
-ο Αχελώος της Αιτωλίας-Ακαρνανίας, ο μητρικός μυθικός ποταμός.
-ο Αχελώος της Αχαΐας Πελοποννήσου, ρέων πλησίον της Δύμης, ή/και Πείρος.
-ο Αχελώος Θεσσαλίας.
-ο Αχελώος Φθιώτιδος. Παρά τις εκβολές του, η Λαμία (Αχελώος > Αχιλλεύς).
-ο Αχελώος Ευβοίας, παρά την Κύμη, νυν Μέλας.
-ο Αχελώος της Νώλας,
-ο Αχελώος του Κλάνεως (*) / Acheloos Clanis, ή Αχελώος Νεάπολης,
-ο Αχελώος Σεβέθος / Acheloos Sebethos – νυν Fiume della Maddalena ή Sebeto – που ρέει μεταξύ Νεάπολης και Ηρακλείου / Ερκουλάνεουμ / Herculaneum, γνωστός από τον ναό των Διοσκούρων που είχε στις όχθες του.
-ο Αχελώος της Γέλας Σικελίας. (Άλλωστε θυγατέρες του Αχελώου οι Σειρήνες, που κατοικούσαν στο Τυρρηνικό πέλαγος).
-ο Αχελώος Φρυγίας, πηγάζων εκ του όρους Σιπύλου και ρέων δια της χώρας των Σμυρναίων.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΚΑΤΣΗΣ