Ο Γκιώνης ,είναι ένας είδος νυκτόβιου πτηνού,που ανήκει στην ίδια ομάδα με την κουκουβάγια (όπως και ο μπούφος).
Είναι μάλλον αποδημητικό πουλί,αφού ακούγεται την άνοιξη έως τέλος καλοκαιριού.
Το λάλημα του γκιώνη(σε άλλες περιοχές) προμηνύει κακοτυχία ή κακοκαιρία,( πριν το Πάσχα,άκουσα γκιώνη…και οι μέρες που ακολούθησα θύμιζαν Χριστούγεννα…Αν ίσχυε κατι τέτοιο δε θα είχαμε ποτέ καλοκαίρι.
Όσον αφορά την κακοτυχία ,στο Ξηρόμερο ,ισχύει για την κουκουβάγια κι όχι για το γκιώνη…
αν καθίσει στη σκεπή ενός σπιτιού και λαλήσει σημαίνει…θάνατος!!!…προλήψεις!
Σε όλη την Ελλάδα είναι γνωστός ο μύθος του γκιώνη,με διαφορετική εκδοχή σε κάθε περιοχή.
Η ιστορία με τα δυο αδέρφια ,όπου ο ένας μετά από χαμό ζώων (αλλού αρνάδων) σκοτώνει τον άλλον πάνω στο θυμό του και μετά από πολυήμερο θρήνο ο Θεός τον μεταμορφώνει σε πουλί.
Η ασυμφωνία βρίσκεται στα ονόματα και στα ζώα.
Η Ξηρομερίτικη εκδοχή :
Κάποτε ήταν δυο αδέρφια.Ο Αντώνης και ο Γιώργης.Ο Γιώργης μια μέρα έχασε τ’ άλογα.
Γυρνώντας σπίτι ανοικοίνωσε στον Αντώνη,το χαμό τους κι εκείνος πάνω στο θυμό του,μετά από λογομαχία σκότωσε τον αδερφό του .
Όταν κατάλαβε τί έκανε έκλαιγε τόσο πολύ…χτυπιόταν,φώναζε ούρλιαζε.
Έκλαιγε τόσο πολύ,μετανιωμένος για την αποτρόπαια πράξη του..για ασήμαντη αφορμή.
Μετανιωμένος…απεγνωσμένος ο Αντώνης,παρακαλούσε το Θεό να του αφαιρέσει την-άδικη πια- ζωή του.
Εκείνος,ακούγοντας τον κλαυθμό του,τον μεταμόρφωσε σε πουλί…τον γκιώνη (εκ του Αντώνης).
Πάνω στο παραλήρημά του,θρηνώντας τον αδερφό του, ο Αντώνης φώναζε «Γιώργο…Γιώργο….τά βρες τ’ άλογα;»
ενώ αργότερα άφηνε ένα μακρόσυρτο και γεμάτο απελπισία: «γγγ…γγγγγ….γγγγγγ…γγγ.»
Λένε οτι η μέρα του Αγ.Γεωργίου το πουλί αυτό μετά το χαρακτηριστικό μελαγχολικό «γκιών» ,λέει και το προαναφερόμενο γγγγγγγγγγ,ως ανάμνηση του αδερφού του Γιώργη.
Σαν σήμερα… λένε …ότι ο γκιώνης κλαίει κι οδύρεται.
Σε άλλα μέρη ,λένε ότι ο αδικοχαμένος αδερφός ονομαζόταν Αντώνης εξ’ού και το «γκιών» κι ο αδελφοκτόνος Δήμος,άλλοι αναφέρουν ως Γκιώνη το κύριο όνομα του πρώτου και Αντώνη του οξύθυμου αδερφού.
Τόσα χρόνια ,για να είμαι ειλικρινής δεν έχω δει γκιώνη από κοντά.
Στο Ξηρόμερο ,το θλιμμένο λάλημα του γκιώνη ,ακούγεται τις ήσυχες καλοκαιρινές νύχτες.
https://xiromeritissa.wordpress.com

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *