%cf%87%ce%ac%cf%81%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%82
Της ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑΣ ΓΕΡΟΧΡΗΣΤΟΥ.*
img_0479
Το Άγιο Όρος ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ορθόδοξο μοναστικό κέντρο κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Από την βυζαντινή εποχή η διοίκηση ασκούνταν σύμφωνα με τα λεγόμενα Τυπικά, τα οποία ήταν καταστατικοί χάρτες, καθώς και με τα άγραφα έθιμα που απέρρεαν από τη μακρά ιστορία του μοναχικού βίου.
Το Άγιο Όρος ήταν αυτόνομη και αυτοδιοικούμενη μοναστική πολιτεία με διοικητικό σώμα αποτελούμενο από τους ηγουμένους των μονών. Τον καιρό της τουρκοκρατίας υπήρχαν είκοσι μονές οι οποίες, κατά σειρά σπουδαιότητας ήταν οι ακόλουθες: Μεγίστης Λαύρας, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Χιλανδαρίου, Διονυσίου, Κουτλουμουσίου, Παντοκράτορος, Ξηροποτάμου, Ζωγράφου, Δοχειαρίου, Καρακάλλου, Φιλοθέου, Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Παύλου, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος, Γρηγορίου, Εσφιγμένου, Αγίου Παντελεήμονος,(Ρωσικό) και Κασταμονίτου.
g_megistis_lavras003
Η ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους
Οι μονές του Αγίου Όρους ήταν σταυροπηγιακές, δηλαδή υπάγονταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Στην πραγματικότητα όμως, η εξάρτησή τους ήταν έμμεση αφού μόνο σαν πνευματικός καθοδηγητής ή σαν διαιτητής επενέβαινε ο πατριάρχης στις εσωτερικές υποθέσεις των μονών. Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι πολλοί πατριάρχες όταν έχασαν το θρόνο τους εγκαταστάθηκαν εκεί.
Τα έσοδα των μονών δεν προέρχονταν μόνο από τον τόπο τους, αλλά από αφιερωμένα σε αυτές κτήματα που βρίσκονταν σε διάφορες χώρες, από δωρεές ηγεμόνων και από εράνους ή «ζητείες» που διενεργούσαν σε περιοχές που υπήρχαν ορθόδοξοι πληθυσμοί.
Ολόκληρη η χερσόνησος ανήκε στα μοναστήρια και κανένας δεν μπορούσε αν αποκτήσει περιουσία εκεί. Σημαντικά κέρδη επίσης άφηνε η ξυλεία από τα δάση του Αγίου Όρους όπως και η γεωργία, καθώς και το μετόχι της Χαλκιδικής.
Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους πέρασαν τη μεγαλύτερη οικονομική δοκιμασία επί σουλτάνου Σελίμ Β΄(1566-1574), όταναυτός αποφάσισε να δημεύσει ολόκληρη την περιουσία των μονών και να την εκποιήσει. Τότε οι ίδιοι οι μοναχοί πρότειναν στο σουλτάνο να εξαγοράσουν οι ίδιοι την περιουσία τους, με αποτέλεσμα να φορτωθούν τα μοναστήρια υπέρογκα χρέη, εξαιτίας των οποίων πολλά έπεσαν σε μαρασμό αφού δυσκολεύονταν πολύ να τα ξεπληρώσουν.
Το Άγιο Όρος διατήρησε θησαυρό παλαιών χειρόγραφων κωδίκων. Ακόμη διατήρησε διαφόρων ειδών κειμήλια με αμύθητη αξία, όπως λειτουργικά σκεύη από πολύτιμα μέταλλα και λίθους, λειψανοθήκες, ιερά άμφια, σταυρού και άλλα καλλιτεχνικά αντικείμενα.
Βιβλιογραφία: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, τόμος Ι΄.
*Η Σπυριδούλα Γεροχρήστου γεννήθηκε το 1966 και αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο Κατούνας το 1984. Σπούδασε στην ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, τμήμα Μηχανολόγων, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου/Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Μηχανολογίας σε Τεχνικά Λύκεια στην Ελλάδα και στη Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας ΣΤΥΑ. Τώρα εργάζεται ως δασκάλα στην Κύπρο και είναι υποψήφια Διδάκτορας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου.
 

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *