Ένα έθιμο την παραμονή της ονομαστικής εορτής που συνεχίζεται ακόμα…πάμε στην εκκλησία στην απογευματινή ακολουθία του εσπερινού.
Ένα γλύκισμα σε πιάτο μείγμα με γεννήματα της γης σιτάρι βρασμένο ανακατεμένο με σουσάμι ζάχαρη αμύγδαλα καρύδια σταφίδες λίγο κανέλα διακοσμημένο με ρόδι καθαρισμένο ..μία γεύση ξεχωριστή ιδιαίτερα αγαπητή στα παιδιά..
Κάθε οικογένεια όταν γιόρταζε ένα μέλος της πήγαινε στην εκκλησία το πιάτο αυτό ,το σπερνό όπως το λέμε για ευχές και για τα χρόνια πολλά στη γιορτή του και το μοίραζε σε παιδιά κυρίως που παρευρίσκονταν εκεί ανυπομονώντας να δοκιμάσουν τη γεύση του… ποιος δεν το θυμάται;
Όλα τα παιδιά τρέχανε μόλις χτυπούσε ή καμπάνα του εσπερινού και την άλλη μέρα στο σπίτι στο γιορτάσι για κουραμπιέδες ραβανί και χρόνια πολλά….!!! όμορφες παιδικές αναμνήσεις!!!!τόσο κοντά όλοι ..!!!!.
Έχοντας τις παραστάσεις από την μάνα μου το σπερνό γίνεται ως εξής:
Το σπερνό αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από τοπικά προϊόντα της εποχής και γίνεται ως εξής.
Βράζουμε το σιτάρι έχουμε το ρόδι ακόμη ρίχνουμε σταφίδες , κανέλα , σουσάμι, μικρά κουφετάκια, αμύγδαλα και καρύδια και όλα αυτά ανακατεύοντας τα μας κάνουν ένα ωραίο έδεσμα .
Αναμνήσεις του Γιώργου Ι. Μασσαλή https://mpampini.blogspot
