Πως μπορείς να περιγράψεις στην σημερινή γενιά εκείνα τα αλησμόνητα ΦΤΩΧΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ,..
Δεν ξέραμε τι θα πει ζαχαροπλαστείο…το πιο θεικό γλυκό που είχαμε δοκιμάσει ήταν η ραβανί σε γιορτή που έφτιαχναν οι νοικοκυρές στο γιορτάσια …αλλά και η καθημερινή μας σχεδόν απόλαυση όταν δεν είχαμε άλλη επιλογη..

και το τρώγαμε με τόση λαχτάρα και ήταν τόσο γευστικό και θεικό για μας…το ψωμί με ζάχαρη και λάδι..
και βέβαια δεν ξεχνούσαμε σε κάθε γιορτή να τρέχουμε σε κάθε σπίτι να πούμε χρόνια πολλά με την ελπιδα οτι η νοικοκυρά θα χει φτιάξει ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ η κάτι ακόμα πιο καλό που πολύ σπάνια είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε…
Εκείνα τα γλυκά είχαν αυτή την γεύση που δεν περιγράφεται με λόγια….ήταν ΔΕΜΈΝΗ με την απλότητα και την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων ,,μιας εποχής που δεν γνώρισαν και δεν θα καταλάβουν ποτε οι νέες γενιές!..

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *