Eνα παθιασμένο φιλί μεταξύ δύο ανδρών στο στόμα έγινε ανάρπαστο πολλά πολλά χρόνια πριν και πιο συγκεκριμένα το Πάσχα του 1911.
Την ημέρα εκείνη (10.04.1911), η εφημερίδα Αθήναι κυκλοφόρησε με ένα ολοσέλιδο, πρωτοσέλιδο σκίτσο του Γ. Ροϊλού, στο οποίο εικονιζόταν ένας εύζωνας κι ένας Κρήτης πολεμιστής να φιλιούνται για το “Χριστός Ανέστη”, αποτυπώνοντας ακριβώς αυτούς τους ισχυρότατους, αδερφικούς δεσμούς της μητέρας Ελλάδας με την τότε αυτόνομη – στα πλαίσια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας – Κρήτη, οι κάτοικοι της οποίας πολλές φορές αγωνίστηκαν για την ένωση με το ελεύθερο ελληνικό κράτος, ενώ το “κρητικό ζήτημα” αποτελούσε σταθερά μια από τις πρώτες προτεραιότητες της τότε ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η εικόνα έγινε ανάρπαστη σε τέτοιο βαθμό, ώστε δυο μέρες μετά, η εφημερίδα ανακοίνωνε ότι αποφασίστηκε και η χωριστή έκδοσή της, για όσους δεν είχαν προλάβει ν’ αγοράσουν το πασχαλινό φύλλο. Πάντως, δεν ήταν το αντρικό φιλί που σχολίασε η εφημερίδα, αλλά το πώς ο σκιτσογράφος απέδωσε “όλον τον αρματωλισμόν και την λεβεντιάν πολεμιστών τηρούντων την παράδοσιν και το παράστημα της σειράς των τιμίων υπέρ πατρίδος και ελευθερίας αγώνων”. (Και γιατί να το σχολιάσει, αφού το φιλί ήταν εθιμοτυπικό – αν και σήμερα δεν συνηθίζεται στην Ελλάδα;)
Αυτό ήταν το σκίτσο:

ola-ta-kala.blogspot

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *