Το σιδερένιο επιβατηγό ατμόπλοιο «Σουλτάνα», νηολόγιο Α’ κλάσης Πειραιώς 1121, ναυπηγήθηκε το 1898 στην Γλασκώβη. Είχε μήκος 28,20 μ. και πλάτος 4,30 μ. και με την παλινδρομική δικύλινδρη μηχανή των 90 ίππων ανέπτυσσε ταχύτητα 8 κόμβων.Το πλοίο, το 1918, αγοράσθηκε από τον Στ. Εμμανουηλίδη, πρόσφυγα από την Προύσα και κάτοικο Βόλου, αντί 12.000 τουρκικών λιρών. Σύμφωνα με τον Χρ. Ντούνη, το 1927 η κυριότητα του πλοίου μεταβιβάσθηκε στους Γ. Καρατζά και Κ. Μουσούρη…ενώ σύμφωνα με τον Γ. Χαλάτση το 1927 αγοράσθηκε από Ναυπακτίους πλοιοκτήτες, διαφορετικούς από τους Καρατζά και Μουσούρη. Το ένα βεβαίως δεν αποκλείει το άλλο.
Ενδεχομένως, να υπήρξε και κάποια ενδιάμεση μεταβίβαση. Το πλοίο από το 1927 έως το 1937 (κατ’ ‘άλλη εκδοχή 1928-1934) δρομολογήθηκε στην γραμμή Ναυπάκτου-Πατρών, παραμένοντας στα χέρια Ναυπακτίων πλοιοκτητών, αν και σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν αλλαγές στην πλοιοκτησία. Το 1934 πουλήθηκε στον Β. Νικολαράκο, κάτοικο Πειραιά. Από την θητεία του πλοίου στην γραμμή Ναυπάκτου-Πατρών, αξίζει να δούμε ένα ωραίο προεκλογικό ρεπορτάζ, στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ 8/8/1928 (σελ 3) με τίτλο «Η ΠΕΝΘΙΜΟΣ…ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ κ. ΚΑΝΝΑΒΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΝ». Προφανώς, η εφημερίδα δεν διατηρούσε και τις καλύτερες των σχέσεων με τον πολιτευτή και πρώην υπουργό Ι. Κανναβό…Τελευταίοι συμπλοιοκτήτες, το 1941, εμφανίζονται οι Τεργιάζος και Λυκούδης. Από εδώ και πέρα, χάνονται τα ίχνη του πλοίου. Σύμφωνα με τον Χρ. Ντούνη: «Το πλοίο κατά την γερμανική εισβολή κατασχέθηκε από τους Γερμανούς και χρησιμοποιούταν από αυτούς, αλλά τα ίχνη του απωλέστηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής. Με το δεδομένο αυτό και το ότι μέχρι σήμερα δεν έχει διαγραφεί από τα ελληνικά νηολόγια, η απώλειά του μπορεί να αποδοθεί σε πολεμική ενέργεια».πηγη ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΤΡΑΙΚΟΣ
