Ένα από τα ωραιότερα μοναστήρια της πατρίδας μας είναι το βυζαντινό μοναστήρι της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής που στο μεγαλύτερο μέρος του Ελληνισμού είναι γνωστό με το όνομα Αγία Ελεούσα της Κλεισούρας του Μεσολογγίου. Το μοναστήρι είναι ακριβώς στην αρχή του στενού περάσματος του βουνού Αράκυνθος ή Ζυγός και βρίσκεται στα αριστερά για τον επισκέπτη που ανεβαίνει την Εθνική Οδό Μεσολογγίου-Αγρινίου.
Λέγεται ότι στο Εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής , στο Χρυσοβέργι , περίπου το 1700 , ένας Τούρκος την ώρα της Ανάστασης χλεύασε τους Χριστιανούς. Τότε ένας Έλληνας που ονομαζόταν Κουμπούρας θύμωσε , πιάστηκε στα χέρια με τον Τούρκο και τον σκότωσε. Στη συνέχεια για να σωθεί τον κατέβασαν οι Έλληνες με σχοινιά στο σπήλαιο πάνω από το μοναστήρι.Τα απαραίτητα του τα παρείχαν οι χωριανοί με αιωρούμενο καλάθι για ένα χρόνο που ήταν κρυμμένος.Όταν ο Κουμπούρας βγήκε από το σπήλαιο είπε στους συγχωριανούς του ότι κάθε βράδυ έβλεπε ενα ζωηρό φως. Οι χωριανοί, όταν βρήκαν το σημείο που τους είχε υποδείξει , είδαν έκθαμβοι την εικόνα της Παναγίας και δίπλα της μια πηγή με αγίασμα. Στο εκκλησάκι που ανήγειραν εκεί είχε φιλοξενηθεί και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Το μοναστήρι γιορτάζει την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και οι εορτασμοί διαρκούν 3 ημέρες.Τιμάται η Ζωοδόχος Πηγή γιατί στο εκκλησάκι του μοναστηρίου υπάρχει πηγή , στην οποία με μία μικρή σκάλα κατέβαιναν ευλαβικά , όσοι έπασχαν από διάφορες ασθένειες.Η πηγή κυκλικά αγκαλιάζει στο πίσω μέρος την εικόνα της Παναγίας. Σήμερα δεν επιτρέπεται οι πιστοί να κατέβουν εκεί , για να μην λερώσουν το νερό της.Το νερό οδηγείται με σωλήνα στη βρύση , όπου οι προσκυνητές μπορούν να ξεδιψάσουν και να ραντίσουν το πρόσωπό τους.Από τα πανύψηλα βράχια πέφτουν σταγόνες νερού , οι οποίες την ημέρα της γιορτής της Παναγίας είναι πάρα πολλές και οι πιστοί προσπαθούν να πιάσουν μερικές απο αυτές για να πέσουν στο πρόσωπό τους γιατί θεωρούνται αγιασμένες.