Το Αργυρό Πηγάδι (μέχρι το 1928 ονομαζόταν Γκερτοβός είναι ενα πανέμορφο ορεινό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ανήκει στο δήμο Θέρμου και ο πληθυσμός του ανέρχεται, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, στους 232 μόνιμους κατοίκους
Τοποθεσία
Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 1020 μέτρων στις πλαγιές του όρους Παναιτωλικό, ΒΑ του Μεσολογγίου και του Αγρινίου, κοντά στα όρια με τον νομό Ευρυτανίας. Σε κοντινή απόσταση από το Αργυρό Πηγάδι βρίσκεται η δεύτερη υψηλότερη κορυφή του Παναιτωλικού, Τριανταφυλλιά (1817 μ.)[5].
Ονομασία
Το χωριό έφερε μέχρι το 1928 το όνομα Γκερτοβός ή Γκειρτοβός. Σχετικά με τη συγκεκριμένη ονομασία υπάρχουν δύο εκδοχές: σύμφωνα με την πρώτη προέρχεται από το τουρκικό Γκιαούρ – Οβό που σημαίνει το χωριό των άπιστων ενώ κατά τη δεύτερη εκδοχή έχει σλαβικές ρίζες και δηλώνει τον καστανότοπο.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας πολλοί επιλέγουν για κατοίκηση το δυσπρόσιτο ορεινό χωριό. Τον 18ο και τις αρχές του 19ου αιώνα ηπειρώτες αγωνιστές με τις οικογένειές τους βρίσκουν καταφύγιο στο απομακρυσμένο Αργυρό πηγάδι. Πολύ λογικά λοιπόν, το χωριό αυτό πρωτοστατεί στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.
Πληθώρα γραπτών μαρτυριών εδραιώνουν την κοινή πεποίθηση ότι οι περισσότερες από τις οικογένειες που διαβιούν και σήμερα στο Αργυρό Πηγάδι ή κατάγονται από αυτό, έχουν ηπειρώτικες ρίζες.
Τρανή απόδειξη της παρουσίας των ηπειρωτών αγωνιστών, είναι η ανέγερση στο χωριό του πρώτου ναού προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα του εξ Ιωαννίνων που μαρτύρησε στα Γιάννενα το 1838.
Ιστορικά στοιχεία
Στον ευρύτερο χώρο του χωριού έχουν βρεθεί διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 το Αργυρό Πηγάδι αποτέλεσε καταφύγιο για τις οικογένειες Ηπειρωτών (κυρίως Σουλιωτών) επαναστατών, πολλοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο χωριό μετά την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, με κυριότερους τους οπλαρχηγούς Νικόλαο Κάσκαρη και Κώστα Σιαδήμα (η οικογένεια του οποίου είχε σχέσεις με την περιοχή από την προεπαναστατική περίοδο).
Ο οικισμός αναφέρεται στην απογραφή του 1834 – 1836 ως τμήμα του δήμου Αμβρακίας, με πληθυσμό 125 κατοίκων (19 οικογένειες). Το 1847 ολοκληρώθηκε η ανέγερση ναού προς τιμήν του νεομάρτυρα Γεωργίου ενώ το 1940 επισκέφτηκε το χωριό ο λαογράφος Δημήτριος Λουκόπουλος.
Διοικητικά το Αργυρό Πηγάδι αποτέλεσε μέχρι το 1997 έδρα κοινότητας της επαρχίας Τριχωνίδας. Στη συνέχεια, μετά τις αλλαγές που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του σχεδίου Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Θέρμου, κατάσταση που δεν μεταβλήθηκε από τις αλλαγές του σχεδίου Καλλικράτης
Αξιοθέατα
Κύριο αξιοθέατο του Αργυρού Πηγαδιού είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων, ο οποίος είναι πεντάτρουλος σταυροειδής εγγεγραμμένος, μετά κεντρικού τρούλου. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μεταξύ άλλων και υλικά από εγκαταστάσεις της αρχαιότητας. Παράλληλα στον χώρο του Αγίου Δημητρίου (κεντρικός ναός του οικισμού που κτίστηκε το 1926 στη θέση παλιότερου ναού) ανακαλύφθηκε το 2011 θεμέλιο αρχαίου κτίσματος!Στη βόρεια πλευρά της πλατείας, και με φόντο την Τριανταφυλλιά, βρίσκεται ο ξενώνας και το παραδοσιακό καφενείο του Συνδέσμου των απανταχού Αργυροπηγαδιτών Τριχωνίδας.