ΓΡΑΦΕΙ: ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΓΕΡΟΧΡΙΣΤΟΥ
Η λέξη «αρχαιολογία» είναι αρχαιοελληνική και κατά λέξη σημαίνει: Λόγος περί των αρχαίων πραγμάτων.
Σήμερα η αρχαιολογία δεν είναι μόνο η ανακάλυψη των θησαυρών του παρελθόντος αλλά και η λεπτομερής εργασία του επιστημονικού αναλυτή και η εξάσκηση της δημιουργικής φαντασίας. Ακόμα η Αρχαιολογία περιλαμβάνει την ερμηνεία των αρχαιολογικών ευρημάτων που μας βοηθά να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν όλα αυτά για την ανθρώπινη ιστορία.
Η Πομπηία σήμερα
Σταθμός στην εξέλιξη της αρχαιολογίας υπήρξε η ανακάλυψη και η εξερεύνηση της Ηράκλειας το 1738 και της Πομπηίας το 1748, δύο αρχαίων πόλεων στην περιοχή της Καμπανίας στην Ιταλία, που είχαν θαφτεί από τη λάβα της έκρηξης του Βεζούβιου το 79μ.Χ.
Η ανακάλυψη των πόλεων αυτών έφερε μεγάλη πνευματική αναστάτωση στους ανθρώπους της εποχής εκείνης, γιατί ήρθαν στο φως όπως ήταν τη στιγμή της εξαφάνισής τους από τη λάβα του ηφαιστείου.
Christian Jurgensen Thomsen
ΟΔανόςChristianJurgensenThomsen, στην προσπάθειά του να χρονολογήσει τα αρχαιολογικά ευρήματα που υπήρχαν στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας, προκειμένου να μπορέσει να τα μελετήσει, εισηγήθηκε τη θεωρία των «Τριών εποχών».
Η θεωρία των «Τριών Εποχών» του Thomsen, βασίζεται στο υλικό κατασκευής του αρχαιολογικού τεχνέργου (τέχνεργο στην αρχαιολογία ονομάζεται κάθε είδους κινητό εύρημα το οποίο προέκυψε μετά από κατεργασία ή τροποποίηση από τον άνθρωπο) και σύμφωνα με αυτά, η ιστορία του ανθρώπου χωρίζεται σε: Εποχή του Λίθου, Εποχή του Χαλκού και Εποχή του Σιδήρου. Στην Ελλάδα η Εποχή του Λίθου διήρκεσε περίπου ως το 3.000 π.Χ, η Εποχή του Χαλκού διήρκεσε από το 3.000- 1.100 π.Χ. και η Εποχή του Σιδήρου από το 1.100π. Χ. μέχρι που κυριάρχησε το πλαστικό στη ζωή μας.
ΠΗΓΕΣ: Σημειώσεις από το μάθημα Εισαγωγή στην Προϊστορία. Πανεπιστήμιο Κύπρου.
