To ξωκκλήσι, της Αγίας Παρασκευής, βρίσκεται ριζωμένο στη βόρεια πλευρά του παλιού χωριού Βασιλόπουλου Ξηρομέρου .
Ναός μικρής χωρητικότητας, λιθόκτιστος, κεραμοσκεπής, μόνο με τρεις πλευρές, γιατί σαν τέταρτη έχει, τον βράχο, χωρίς τρούλο και καμπαναριό.
Κάθε χρόνο στις 26 Ιουλίου, γιορτή της Αγίας Παρασκευής, της Ζωοδόχου Πηγής και ενδεχομένως σε ορισμένες βαφτίσεις, καρτεράει το εκκλησάκι να ανηφορίσουν οι χωριανοί , να ανοίξει η πόρτα του, να ανάψουν τα καντήλια του και να μοσχομυρίσει το λιβάνι
Χτισμένο πολύ μετά την ίδρυση του χωριού, λιτό, δεν έχει να επιδείξει αρχιτεκτονική και πλούσιο περιεχόμενο.
Είναι όμως στενά συνδεδεμένο με μια παράδοση που ήθελε τους κάτοικους του χωριού να βρίσκονται πολύ κοντά στο Θεό, για να καταλήξουν σ΄αυτή τους την επιλογή μετά από κάποιο θαύμα.
Ήταν η εποχή που η ευλογιά μάστιζε την περιοχή, αποδεκατίζοντάς την, στέλνοντας στον άλλο κόσμο αρκετά άτομα.
Κι ενώ όλοι περίμεναν, αφού πλέον ήταν θέμα χρόνου, πότε το κακό θα φθάσει και στο Βασιλόπουλο, ένα αόρατο χέρι την κρατούσε μακρυά από αυτό.
Λιγόστεψαν τις επαφές με τους κατοίκους των γύρω χωριών, παίρνοντας τα υποτυπώδη μέτρα προφύλαξης, αλλά η αγωνία για το επικείμενο κακό ήταν μεγάλη.
Τότε στην συγκεκριμένη τοποθεσία είδαν την θεϊκή μορφή της Αγίας Παρασκευής να καρφώνει στα βράχια πέταλα και καρφιά και μαζί τους την θανατηφόρα νόσο.
Κανείς κάτοικος του χωριού δεν προσβλήθηκε και με βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα έχτισαν στην εσοχή του βράχου το μικρό ναό στο σημείο που η θεϊκή βούληση είχε επιλέξει.
