Η συνάντηση έγινε με έναν εντελώς παράδοξο τρόπο. Ίσως, απίστευτο. Ήταν γνωστό, μεταξύ επαφικών και ουφολόγων, πως αν πας στο λόμπι ενός πολυπληθούς ξενοδοχείου και βάλεις στη σκέψη σου ότι θέλεις να συναντήσεις κάποιον από άλλο πλανήτη, έχεις πιθανότητες περισσότερες από τις μισές, να σου απαντήσει ένα τέτοιο ον. Πράγματι. Έτσι έγινε.
Η ερευνήτρια Maira Don δέχτηκε μια τέτοια απόκριση σε ένα κοσμοπολίτικο ξενοδοχείο από έναν άντρα γύρω στα 40, το πολύ 45 χρονών. Τόσο έμοιαζε. Αφού πείστηκε πως ο συνομιλητής της ήταν πράγματι εξωγήινος, μιλήσανε για πολλά πράγματα. Όμως, δύο την εντυπωσίασαν περισσότερο από όλα. Το πρώτο ήταν πως, στην πραγματικότητα, ο άντρας ήταν μερικών χιλιάδων ετών. Εξήγησε στη Μάιρα πως είχε τη δυνατότητα, ικανότητα και ιδιότητα, να μπορεί να μεταφέρει την προσωπικότητά του και τη συνείδησή του σε άλλο σώμα. Μπορούσε να καταλαμβάνει το σώμα ενός άλλου ανθρώπου, αλλά εσωτερικά να είναι ο ίδιος που ήταν πάντα. Άλλαζε σώμα όταν αυτό που φόραγε γερνούσε ή αρρώσταινε βαριά και επέλεγε ένα άλλο νεότερο και υγιέστερο που μόλις είχε πεθάνει, συνήθως, σε κάποιο δυστύχημα. Δεν είχε σημασία αν ήταν σώμα γυναίκας, άντρα ή παιδιού, λευκού, Ασιάτη ή οτιδήποτε. Μετά άλλαζε ταυτότητα και πόλη. Τώρα, ήταν άντρας και η ηλικία του ξεπερνούσε για λίγο τα 3.000 χρόνια ζωής.
Τον δεύτερο που έκανε εντύπωση στην Μάιρα, ήταν όταν ρώτησε γιατί η ανθρωπότητα ενώ κάνει τρομερά επιστημονικά και τεχνολογικά άλματα, βρίσκεται σε νοητικό και πνευματικό τέλμα. Γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να παραμένει μέσα του ένας άξεστος και απρόβλεπτος αγροίκος που θέλει να βλάψει εσκεμμένα ή εν βρασμώ. Γιατί, κυρίως, οι άντρες φέρονται τόσο άσχημα στις γυναίκες, αλλά και σε άλλους άντρες.
Της είπε πως η επιτυχία κάποιου πράγματος, σε οποιονδήποτε τομέα, αποζητάει την επανάληψή της, ξανά και ξανά. Η εξακολουθητική επιτυχία, φέρνει την ιδέα της εξάπλωσής της σε άλλους τομείς και, φυσικά, σε ανθρώπους. Η εξάπλωση φέρνει την περιπλοκότητα, γιατί δεν είναι όλα τα πράγματα ίδια, ούτε οι άνθρωποι. Απαιτούνται διαφορετικοί χειρισμοί και ανάλογες προσαρμογές. Όταν η περιπλοκότητα έρχεται στη ζωή, η ζωή χάνει τον αρχικό της αυθορμητισμό και ενθουσιασμό, γίνεται ρουτίνα και ένας αγώνας ενάντια περιπλοκότητα που έφερε την ρουτίνα λόγω μιας επιτυχίας – αλλά με μεγάλη προσπάθεια να μη μειωθεί και, κυρίως, να μην χαθεί η επιτυχία. Έτσι, όλα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα.
Κάπου εκεί, ο άνθρωπος άρχισε να χρησιμοποιεί περισσότερο το αριστερό του εγκεφαλικό ημισφαίριο, αυτό της λογικής. Παράκαμψε το δεξιό, αυτό της διαίσθησης. Από εκείνη την χρονική στιγμή της ιστορίας, ο άνθρωπος προσπαθεί να επιβιώσει μαζί με την όποια επιτυχία. Αν δεν έχει κάποια πρόσφατη επιτυχία προσπαθεί να αναβιώσει μια κάποια παλαιότερη και να γίνει αποτελεσματικότερος. Όλα αυτά φέρνουν συγκρούσεις, βία, επιβολή, αναγκαστική υποταγή και διάφορα φρούτα πολιτικής χειραγώγησης. (Διαβάστε επίσης: Γιατί έδιωξαν τη Γη από μέλος της Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας)
Όταν αριστερός και δεξιός εγκέφαλος δεν συνεργάζονται σωστά, όταν ο ένας δεν συμβουλεύεται τον άλλο, ο άνθρωπος δεν είναι υγιής. Ακόμα κι αν το σύστημα – που έχει δημιουργηθεί από την περιπλοκότητα που αναφέρθηκε πριν – γνωρίζει τη λύση στο πρόβλημα, δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να αποκαλύψει αυτό το μυστικό. Γιατί; Διότι απλά θα διαλυθεί η περιπλοκότητα που συντηρεί το σύστημα, την οποία δήθεν προσπαθεί να καταπολεμήσει. Έτσι, υπόσχεται ως γιατρειά και θεραπεία, έναν άλλο κόσμο μακριά από τη Γη, συνήθως, μετά το θάνατο.
Ακριβώς επειδή το αριστερό επιβλήθηκε του δεξιού ημισφαιρίου και ακριβώς επειδή οι γυναίκες έχουν την τάση να χρησιμοποιούν λίγο περισσότερο το διαισθητικό μέρος, η γυναίκα έχει καταδικαστεί από πολλές θρησκείες, κυρίως, αλλά και από την οποιαδήποτε κοινωνία, επειδή σκέφτεται με ένα τρόπο που θεωρείται κατώτερος. Όλο αυτό περνάει στο DNA και ριζώνει βαθιά. Δύσκολο να βγει. Οι άντρες φέρονται άσχημα στις γυναίκες όχι επειδή σκέφτονται διαφορετικά, αλλά επειδή πια, θεωρούνται υποδεέστερες και ότι οφείλουν να υπακούν τον άντρα που – και καλά – θεωρείται το σύμβολο της λογικής, δηλαδή του αριστερού εγκεφαλικού τμήματος.
Επισκέπτες από άλλους πλανήτες, προσπαθούσαν πάντα και συνεχίζουν να προσπαθούν να προσφέρουν και να συνεισφέρουν προκειμένου να συνεργαστούν οι δύο εγκέφαλοι. Αλλά δεν είναι θέμα μιας χειρουργικής ή πνευματικής επέμβασης. Αν ήταν έτσι, θα λυνόταν. Το πρόβλημα είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να συνειδητοποιήσει την κατάστασή του και να οδηγηθεί από μόνος του σε μια εξέλιξη. Είναι ένα βίωμα, μια εμπειρία που πρέπει να την ζήσει. Κάτι σαν μύηση. Είναι αλλιώς να δεις μία θεατρική παράσταση και τελείως διαφορετικό να σου την περιγράψουν, όσο καλή κι αν είναι η περιγραφή. Η διαφορά είναι όσο η μέρα με τη νύχτα.
Σήμερα, ο άνθρωπος δεν έχει κάνει κάποια πρόοδο στον τομέα της εξισορρόπησης λειτουργίας των δύο εγκεφαλικών τμημάτων – με ελάχιστες εξαιρέσεις, φυσικά. Η όποια πρόοδος είναι απλά φαινομενική και επιφανειακή επειδή υπάρχουν νόμοι περιοριστικοί που του επιτρέπουν να κρύβει το πραγματικό είναι του. Έτσι, δεν ξέρεις ποιος είναι ο άλλος, ο φίλος, ο σύντροφος, ο σύζυγος, ο ηγέτης. Ούτε αν και πότε θα σου την φέρει πισώπλατα. Για αυτή τη συμπεριφορά, οι νόμοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Είναι εντελώς αναποτελεσματικοί.
Όλα βρίσκονται στο μυαλό του ανθρώπου. Από εκεί ξεκινούν και εκεί καταλήγουν όλα. Μόνο που λειτουργεί λάθος τα τελευταία χιλιάδες χρόνια. Αγαπητή μου Μάιρα, της είπε, πρέπει εσύ, ο καθένας και όλοι μαζί να το δείτε. Πολλοί που ξεχώρισαν παγκοσμίως έχουν μιλήσει και διδάξει. Αλλά το θέμα δεν είναι να παπαγαλίζεις πράγματα που είπε κάποιος κάποτε και παράλληλα να εξακολουθείς να συντηρείς ένα σύστημα που δεν αποδίδει. Το θέμα είναι να θέλεις να γευτείς αυτά που πρότεινε κάποιος, κάποτε, ή μπορεί να προτείνει σήμερα ή αύριο.
*Με στοιχεία από το βιβλίο Alien Dawn: An Investigation into the Contact Experience του Colin Wilson, προσαρμοσμένα με δημιουργική σκέψη και φαντασία.