Εάν δεν μπορείς να μείνεις, καλύτερα μη σταματήσεις. Εάν δεν μπορείς να δώσεις, δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις. Εάν δεν μπορείς να νιώσεις, μην το δοκιμάσεις, δεν είναι ο έpωτας παιχνίδι.

Εάν δεν μπορείς να χαρείς με κάποιον, άφησέ τον, μην του στερήσεις το χαμόγελο. Εάν δεν μπορείς να του πεις «σ’ αγαπώ», προσπέρασέ τον, μην τον παγιδεύεις.

Εάν δεν μπορείς να αισθανθείς την στοργή του, απομακρύνσου, δεν χρειάζεται να τον πληγώνεις. Εάν δεν μπορείς να αφιερώσεις την ψυχή σου σε έναν άνθρωπο, μην του αφιερώνεις το σώμα σου.

Μην εκμεταλλεύεσαι την δίψα του για βαθύτερη αγάπη, προσφέροντάς του επιφανειακή απόλαυση. Γιατί η ουσία βρίσκεται στην καρδιά, εκεί είναι το νόημα ολόκληρης της ύπαρξης.

Εάν δεν μπορείς να συνδεθείς μαζί της, μην την τσαλακώνεις γιατί ακυρώνοντάς την, ακυρώνεις τον εαυτό σου. Είναι το πλήγωμα μεγάλο από την άδεια αγκαλιά, είναι το ράγισμα βαθύ από την άδοξη προσμονή. Μην το κάνεις σε κανέναν.

Προχώρα στη διαδρομή σου και άφησε τον άλλον να ζήσει, καλύτερα να βρίσκεται παρέα με την μοναξιά του, πάρα να βυθίζεται στα χαμένα όνειρά του. Συνέχισε την πορεία σου μέχρι να μάθεις ότι η προσφορά σου σε κάποιον είναι το καλύτερο δώρο για σένα.

Μέχρι να μάθεις ότι τίποτα δεν ρέει στην ζωή εάν δεν είναι εμπνευσμένο από αγάπη. Μέχρι να μάθεις ότι η δύναμή σου βρίσκεται στον παλμό του συναισθήματος και όχι στην αποφυγή του.

Κάποια μέρα θα μάθεις κι εσύ ότι δεν χρειάζεται να προσποιείσαι, αλλά μόνο να αφεθείς. Θα έρθει η στιγμή να σε εμπιστευτείς. Θα μάθεις ότι και εσύ μπορείς. Μπορείς να νιώσεις, μπορείς να δώσεις, μπορείς να μοιραστείς, πρώτα όμως πρέπει να σε θρέψεις, πρέπει να σε θεραπεύσεις.

Γιατί είναι οι πληγές σου που δεν σε αφήνουν να ζήσεις, σαν πεινασμένα γεράκια απομυζούν την ενέργειά σου, σε αδειάζουν χωρίς να μένει τίποτα για σένα, μα ούτε για τους άλλους. Και έτσι περπατάς κενός, στο αδιέξοδο τον τραυματισμένο σου εαυτό, χωρίς να μπορέσεις να δώσεις, χωρίς να μπορέσεις να πάρεις.

Να θυμάσαι όμως ότι μπορείς. Μπορείς να σηκωθείς, μπορείς να αισθανθείς, μπορείς να ενταχθείς στην αγάπη. Είναι εκεί και σε περιμένει. Σε προσμένει. Μέχρι τότε, μείνε μόνος για να μην σε πληγώνεις και άλλο μέσα από τις αποτυχημένες σου προσπάθειες να συνδεθείς με άλλους.

Μείνε μόνος για να σε βρεις, γιατί ο μεγαλύτερος πόνος του ανθρώπου προέρχεται από την απώλεια του εαυτού του. Μην σε αφήσεις να σου λείπεις για πολύ καιρό ακόμα. Μια μέρα θα το ζήσεις κι εσύ τον εpωτά σου, μέχρι τότε να θυμάσαι πως ό,τι σε πληγώνει, σε απογειώνει.

Συγγραφέας Sylvia Gogiyska

Πηγή: enallaktikidrasi.com

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *