Ναι, εκείνα που βρίσκεσαι στο σημείο 0.

Που δεν θες να δείς κανέναν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο με ποτό και τσιγάρο.
Λείπει. Σου λείπει. Και αναρωτιέσαι του λείπεις;
Δεν έχεις απαντήσεις. Δεν θα έχεις. Έρχονται πολλά τέτοια τέτοια βράδια μάτια μου, που θα σε βασανίζει το γιατί.
Γιατί εσύ; Γιατί αυτός; Γιατί τώρα; Γιατί έτσι;
Αναθεματισμένα γιατί.
Φεύγουν και έρχονται από τη ζωή μας πολλοί αδιάφοροι άνθρωποι. φιγούρες θολές που δεν χρειάζεσαι. Δεν σε νοιάζει. Χωρίς νόημα.
Και, συνήθως, ξαφνικά έρχεται εκείνος ο οποίος σε ανατριχιάζει. Σώμα και πνεύμα. Νιώθεις πράγματα τα οποία λες… «Όντως τώρα αυτό συμβαίνει;»
Ναι συμβαίνει, σε κάνει εκείνος να το καταλάβεις.
Μαζί του γελάς (για την ακρίβεια κλαις από το γέλιο)
Μαζί του σκέφτεσαι.
Μαζί του ΜΙΛΑΣ.
Μαζί του διαφωνείς. Ακόμα και τότε τα βρίσκεται στη μέση, στο γκρι.
Τέτοια ηδονή είχε να νιώσει το σώμα σου πολύ καιρό…Μην συζητήσουμε πόσο καιρό είχε να το νιώσει το πνεύμα σου.
Αγάπησες τον χρόνο. Ακόμα και τα δευτερόλεπτα είχαν νόημα με εκείνον.
Πληγώνεσαι που δεν είσαι η 1.
Στην περίπτωση αυτή είσαι το 3.
Δεν σε νοιάζει λες….Πολλά λες.
Γιατί ξέρεις ότι σε νοιάζει. Αλλά θέλεις να το ζήσεις. Και χίλιες φορές να γύρναγες πίσω τον χρόνο εκείνο το 3 θα ήθελες να είσαι.
Μεγάλο πράγμα η καρδιά. Δυνατότερη από το μυαλό.
Αναθεματισμένα γλυκά λάθη.
Και όλα αυτά τα έζησες μαζί του, μια μικρή δόση πήρες. Μια μικρή δοσούλα.
Ήταν αρκετή. Άλλαξες. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Σε άγγιξε. Τον άγγιξες.
Ένας άγνωστος σου θύμισε τι είναι σπίθα. Τι αξίζεις. Μαζί κάνετε το 10,αυτό που λένε «ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ»
Εκείνος το 1.Το 1 σου.
Έφυγε το 1 λοιπόν από το 10.Και έμεινες στο 0.
4 τοίχοι. Τα τσιγάρα σου. Και ένα χαρτί μήπως και καταφέρεις να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου.
Ο κύκλος σας δεν έχει κλείσει μωρό μου. Δεν κλείνουν έτσι οι κύκλοι.
Γράφει η Ευτυχία
proklitiko.gr

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *