Συλλογή επεξεργασία από το Ζάχο Σκαφίδα

Μετάφραση από την Eva Hatzialexiou

 Κύριε Κέγκι, βιώσατε σε ένα ατύχημα με την μηχανή μία επιθανάτια εμπειρία. Τι γνώμη είχατε για τις επιθανάτιες εμπειρίες πριν το γεγονός αυτό;

Βασικά.. δεν με ενδιέφεραν καθόλου, δεν γνώριζα το θέμα καθόλου στην ουσία, είναι δύσκολο να θυμηθώ, αλλά, νομίζω ότι δεν είχα ασχοληθεί παλιότερα με αυτό.

Πως έγινε το ατύχημα με την μηχανή, με το οποίο βιώσατε την επιθανάτια εμπειρία;

Ήμουν στην Ισπανία, ήταν Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά, για χειμερινή προπόνηση, προπόνηση superbike, και με πολύ μεγάλη ταχύτητα στο φρενάρισμα μάλλον σε λάδια γλίστρησα και έκανα ένα αυτό που λέμε “highsider”, και πέταξα σχεδόν 60 μέτρα στον αέρα, και προσγειώθηκα με το κεφάλι, η στολή μου δεν είχε πάθει τίποτα, αλλά το κράνος μου είχε ζημιά. σπασμένο δηλαδή, εντελώς πάνω στο κεφάλι, στην κυριολεξία έχασα το φως μου.

Τι βιώσατε τότε;

Θυμάμαι ακόμα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, με την μηχανή, ότι γλίστρησε και ήξερα ότι τώρα θα ακολουθήσει η πτώση, ήταν σκέψεις σε κλάσματα δευτερολέπτων. Πετάχτηκα τότε από την μηχανή, προς τα πάνω, βλέπω ακόμα πως.. βλέπω να απομακρύνεται από μένα η μηχανή, πως απομακρύνομαι εγώ από τη μηχανή, και.. πέταξα στον αέρα πόσο μακριά και πόσο ψηλά δεν το θυμάμαι πια, θυμάμαι ότι πέρασε απλά ένα χρονικό διάστημα ακόμη. Ήξερα ότι τώρα θα πονέσει, όπως βέβαια σε κάθε πτώση. Είχα πολλές πτώσεις και μετά έρχεται η πρόσκρουση και πονάει, και είναι ένας ιδιαίτερος πόνος, όταν πέφτω με το κεφάλι, είναι πολύ υπερβολικός και οξύς και πολύ έντονος και “έφυγα” κατά κάποιο τρόπο. Συνήλθα μετά πάλι, μάλλον λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, είχα πανικό μέσα στο κράνος, και ήθελα να βγάλω το κράνος, αλλά ήταν δύσκολο με τα γάντια. Λιποθύμησα πάλι, έχασα τις αισθήσεις μου

Θα το περιέγραφα καλύτερα αν έλεγα, και τότε ήρθε η σιωπή.. μία υπερβολική σιωπή, ήταν.. ήταν.. πιο ήσυχα απ’ όταν πηγαίνουμε για ύπνο. Είχαν εξαφανιστεί όλα, μηδέν, τίποτα, κανένας ήχος, κανένα βουητό, τίποτα.. Και τότε.. το ποιο ουσιώδες, θα το πω απλά, ήταν όταν εγκατέλειψα το σώμα μου, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να τη θυμηθώ. Η ανάμνηση μου αρχίζει ίσως όταν ήμουν πέντε μέτρα πάνω από το σώμα μου, και μακριά πετώντας προς τα πάνω, όπως σήμερα νιώθουμε το drone, να ανεβαίνει προς τα πάνω, είναι η ίδια εικόνα.

Και είδα τότε τον εαυτό μου, ξαπλωμένο στο έδαφος, έτσι κάπως σακατεμένο, και.. είδα την μηχανή. Είδα πως οι πυροσβέστες έφεραν τους πυροσβεστήρες, και έσβησαν τη φωτιά. Και.. τα παρακολουθούσα όλα από πάνω, και.. αυτό είναι στην ουσία.. το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα.

Πιστεύω ότι άλλαξε τη ζωή μου θετικά, και διεύρυνε τη συνείδηση μου, το σώμα μου.. Κάθε άνθρωπος ή οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μία κάποια αυταρέσκεια για το σώμα τους. Το πρωί πηγαίνουν στον καθρέφτη, ξυρίζονται, οι γυναίκες βάφονται, και χτενίζουν τα μαλλιά τους κτλ, ή πηγαίνουν για προπόνηση, για να είναι ομορφότερο το σώμα τους. Μια κάποια φιλάρεσκη αγάπη για το σώμα, κι εγώ εκείνη τη στιγμή έβλεπα το σώμα μου σαν κάτι εντελώς άχρηστο, για μένα εκείνη τη στιγμή, δεν είχε περισσότερη αξία, από ένα τσαλακωμένο κουτάκι κόκα κόλας, που βρίσκεται κάπου στην άκρη του δρόμου.

Ήταν κάτι πολύ έντονο, ήταν ένα ξένο σώμα, για το οποίο ένιωθα μια μικρή σύνδεση. Ήμουν άλλωστε για μερικά χρόνια μέσα σε αυτό το σώμα, και εκείνη τη στιγμή ήμουν έξω από αυτό, ήταν για μένα ξεκάθαρο. Για μένα τον ίδιο ήταν απόδειξη ότι ήμουν πραγματικά έξω από το σώμα μου. Γιατί εκείνη την εποχή έκανα πρωταθλητισμό, είχα μεγάλη φιλαρέσκεια για το σώμα μου, γιατί ήταν το εργαλείο μου για τον αθλητισμό, και το είχα γυμνάσει, είχα τεχνική κτλ, Και είχα την αίσθηση ότι δεν είχε πια καμία αξία, ήταν άχρηστο, δεν το χρειάζομαι πια.

Και και κάτι ακόμα που ήταν πολύ ωραίο, εμ.. το συναίσθημα ότι όλα τα προβλήματα είχαν εξαφανιστεί. Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν προβλήματα, έχουμε παρόλ’ αυτά προβλήματα. Έστω.. έχεις μια ωραία μηχανή, και πρέπει να αλλάξεις τα λάστιχα, ή πρέπει να αλλάξεις τα λάδια ή κάτι τέτοιο, πρέπει να επιδιορθώσεις κάτι, είναι όλα αυτά τα μικρά καθημερινά προβλήματα. Και όλα αυτά είχαν φύγει.. Ήταν στην ουσία η τέλεια αίσθηση, ήταν ήσυχα, όλα τα προβλήματα είχαν εξαφανιστεί, και το συμπέρασμα ήταν ότι, οτιδήποτε γήινο είχε εξαφανιστεί.

 Και από εκείνη τη στιγμή ήταν ξεκάθαρο, όλα αυτά που.. όλα αυτά που εγώ.. αναφέρομαι τώρα σε μένα, όλα αυτά που κάνω σε αυτό τον κόσμο, ή κατέχω, θα τα έχω.. για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να φύγω, ή μέχρι να χωριστώ από αυτά. Και πως να το πω.. μου επιτρέπεται αυτό.. να το έχω, να το φροντίζω, μου επιτρέπεται να το αγαπώ, να το μισώ. Όπως και να έχει, είναι όλα γήινα, και.. είναι ωραίο να.. για ένα χρονικό διάστημα τους ανθρώπους ή τα υλικά πράγματα, να τα χαίρεσαι. Αλλά πρέπει και να μπορείς να τα αποχωρίζεσαι γιατί κάποτε θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορείς πια να αμυνθείς όταν αποχωρίζεσαι απ’ όλα αυτά τα πράγματα.

Και.. από τότε όμως δεν φοβάμαι καθόλου πια το θάνατο, το πολύ που σκέπτομαι είναι  “πως θα πεθάνω”.. αυτό είναι το ερώτημα. Μπορεί να είναι πολύ επίπονο, μπορεί να είναι μία μακροχρόνια ασθένεια, μπορεί να είναι και στον ύπνο, όπου δεν καταλαβαίνεις τίποτα, αλλά ο θάνατος, δεν μου δημιουργεί κανένα προβληματισμό και κανένα φόβο.

Τι άλλο θυμάστε, από εκείνη την κατάσταση όταν κοιτούσατε το σώμα σας; Υπήρχαν κάποιες λεπτομέρειες που είδατε; Ή μήπως αντιληφθήκατε κάποιες άλλες οντότητες;

Όχι, τίποτα απολύτως, είχα αυτή τη “σιωπή”, και.. είναι δύσκολο να το εξηγήσω, ήταν πολύ φωτεινά. Αλλά, δεν θέλω τώρα να πω, ότι είδα ένα φωτεινό φως ή κάτι τέτοιο, αλλά ήταν ήταν απλά.. σε χρώμα άσπρο, αλλά όχι και ακριβώς άσπρο, ήταν απλώς φωτεινά. Ο ήλιος ήταν κίτρινος, αλλά όχι και ακριβώς κίτρινος, είναι δύσκολο να το εξηγήσω, για μένα λοιπόν ήταν ένα άσπρο, φωτεινό, και.. έτσι.. καθαρό..

Τι απόσταση είχατε περίπου από το σώμα σας;

Νομίζω ότι ήταν περίπου 20-25 μέτρα, αν τώρα εστιάσω στην τελευταία εικόνα που έχω στα μάτια μου, και υπολογίσω την απόσταση, θα ήταν ίσως 25 μέτρα, δεν ήταν πολύ παραπάνω.

Πόση ώρα διήρκεσε αυτή η εμπειρία, πόση ώρα βλέπατε τους πυροσβέστες;

Είναι πολύ δύσκολο να πω, γιατί ο χρόνος στην ουσία μένει ακίνητος, εκεί πάνω. Εγώ λοιπόν.. αν δω όλη την διαδικασία, πως έφυγα.. πως ήμουν εκεί ξαπλωμένος, πως το παρατήρησα, πως ήρθαν οι πυροσβέστες και.. ήταν ίσως, ένα λεπτό, ή έτσι όπως το είδα, μέχρι να ξυπνήσω πάλι στο νοσοκομείο, θα ήταν πιστεύω περίπου 1,30 ώρες.

Ναι.. Πως γυρίσατε πάλι στο σώμα σας, το έχετε αυτό σε ανάμνηση;

Όχι, αυτό δεν το έχω σε ανάμνηση, Ήταν απλά κάπως.. Θυμάμαι πως ακριβώς ανέκτησα τις αισθήσεις μου, αλλά πίσω στο σώμα, αυτό έγινε κάπως πολύ γρήγορα πραγματικά με ένα “τσακ” και ήταν απλά φανταστικό, η ησυχία και το άσπρο φως, ήταν κάποια στιγμή πάλι σκοτεινά όπως όταν κλείνουμε τα μάτια μας. Όπως όταν έχουμε κλειστά τα μάτια μας, και.. έτσι ήταν μετά.

Κύριε Κέγκι, τι επιπτώσεις είχε αυτή η εμπειρία στην μετέπειτα ζωή σας; Ήταν μήπως αρνητικές ή θετικές;

Αρνητικές.. ο πολύ σωματικός, πόνος, εμ.. θα έλεγα τελικά εντελώς θετικές επιπτώσεις. Πράγματα στα οποία πιστεύουν άλλοι άνθρωποι, εγώ τα έζησα, δεν χρειάζεται λοιπόν να το πιστέψω, το ξέρω.. Αυτό μου έδωσε αυτοπεποίθηση, και ξέρω ότι μπορεί κανείς όλα να τα καταφέρει αν προσπαθήσει, κι εγώ στη ζωή μου έπειτα αλλά και πριν έκανα πολλά πράγματα και δοκίμασα και εν τέλη τα κατάφερα.

Μου είπατε στη συζήτηση που είχαμε πριν ότι, νιώσατε μία αλλαγή στην προσωπικότητα σας. Με ποιο τρόπο εκδηλώθηκε αυτό;

Σύμφωνα λοιπόν με την τότε σύντροφο μου, είχε αλλάξει η προσωπικότητα μου, όχι εντελώς αλλά υπήρχαν για μένα πράγματα που δεν ήταν πια τόσο σημαντικά, και άλλα που ήταν πιο σημαντικά, και.. ίσως στις αποφάσεις και στα πάθη μου προέκυψαν αλλαγές. Στην ουσία κυρίως η διεύρυνση της συνείδησης μου.. Όταν κοιτάζουμε προς τα κάπου, ο κάθε άνθρωπος θα πει ότι βλέπει το δάσος. Εγώ όμως βλέπω τα δέντρα και τα κλαδιά, τα ζωάκια και τα σκαθάρια και.. απλά όλες τις λεπτομέρειες, αλλά με μία ματιά, και αυτό συμβαίνει επίσης στην κανονική μου ζωή. Ξέρω ότι για ένα χρονικό διάστημα θα είμαι στην γη σε αυτή τη ζωή, και θέλω όσο καλύτερα γίνεται να το χαρώ, έστω και με λίγο εγωισμό, αλλά, επίσης οι άνθρωποι τα ζώα ή οτιδήποτε καλό υπάρχει, πρέπει να παίζουν ρόλο στη ζωή μου.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση.

Παρακαλώ..

πηγη

Από xiromeropress