O Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Διακοφτό στις 12 Ιουλίου 1912 και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984.
O Διονύσης Παπαγιαννόπουλος θα είναι για πάντα ο γλυκός πατέρας της Αλίκης και της Τζένης, ένας μοναδικός ηθοποιός που ακόμα και σήμερα μας διασκεδάζει με τις ατάκες και τις γκριμάτσες του! Μεγάλωσε σε πολυμελή οικογένεια στην οποία ο Νιόνιος όπως τον αποκαλούσαν, ήταν το όγδοο παιδί.
Άριστος μαθητής όχι μόνο στα μαθήματα αλλά και στα αθλήματα. Πρώτος στο ακόντιο, πολύ καλή θέση στο άλμα εις ύψος αλλά εγκατέλειψε τον αθλητισμό μετά από έναν τραυματισμό στη μύτη που εξαιτίας του υπέφερε από πονοκεφάλους και έγινε η αιτία να τον εγκαταλείψει. Επίσης από μικρός έδειξε το ταλέντο του στη ζωγραφική.
Του άρεσε πολύ το διάβασμα και η ζωγραφική. Διάβαζε με μανία τα πάντα. Ακόμα και τις εφημερίδες με τις οποίες τύλιγαν τα ψάρια στην αγορά. Από μια τέτοια εφημερίδα ξεκίνησε και η αγάπη του για την αρχαία γραμματεία, καθώς μια μέρα ο ψαράς τύλιξε τα ψάρια σε μια σελίδα του Ηρόδοτου.

Τα πράγματα ξεκαθάρισαν στο γυμνάσιο, όταν στο Διακοφτό έφθασε ένας νέος καθηγητής που ανέβασε στο σχολείο μια θεατρική παράσταση. Ο Διονύσης έμαθε το πεπρωμένο του για έναν απλό λόγο. Την αδυναμία στα κορίτσια. Ο Παπαγιαννόπουλος περιέγραψε την παράσταση που του άρεσε πιο πολύ απ΄ όλες και τον έκανε να σκεφτεί σοβαρά την υποκριτική. Η αφορμή δεν ήταν η γοητεία του θεάτρου, αλλά το φιλί μιας κοπέλας. «Δώσαμε μια ερασιτεχνική παράσταση, πρωταγωνιστής εγώ, κι εσημείωσα θριαμβευτική επιτυχία. Στο τέλος της παράστασης πέρασαν μαθητές και μαθήτριες από το καμαρίνι και μας γέμισαν φιλιά. Το δικό της ήταν τόσο γλυκό που είπα: Δεν γίνεται. Θα βγω στη σκηνή και θα την κάνω να με φιλά κάθε βράδυ». Ατίθασος και φιλομαθής από μικρή ηλικία μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο έφυγε για την πρωτεύουσα παρά την αντίρρηση των γονιών του.

Το ψέμα στον παπα- Τσάκαλο Παρόλο που οι θεατρικές παραστάσεις άρεσαν στον Παπαγιαννόπουλο, πέρασαν έξι χρόνια από την αποφοίτησή του από το λύκειο για να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά την υποκριτική. Αρχικά προμηθεύτηκε βιβλία με θεατρικά κείμενα και άρχισε να οργανώνει δικές του παραστάσεις με τα παιδιά της γειτονιάς όπως την “Γκόλφω”, “Το Κόκκινο πουκάμισο” κ.ά.. Πολλοί γονείς είχαν αντιρρήσεις για τις παραστάσεις γιατί δεν ήθελαν να παρασυρθούν τα παιδιά τους από το «ηθοποιηλίκι». Την εποχή εκείνη το να είσαι καλλιτέχνης και μάλιστα ηθοποιός ήταν συνώνυμο με την ανηθικότητα. Οι γονείς του νόμιζαν ότι το θέατρο ήταν για τον «Νιόνιο» ένα απλό χόμπι. Όταν τους ανακοίνωσε ότι ήθελε να πάει στην Αθήνα να σπουδάσει εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Ο πατέρας του του είπε: «όλα τα παιδιά μου φύγανε, άλλα παντρευτήκανε, άλλα φύγανε για την Αμερική. Τουλάχιστον εσύ που είσαι από τους πιο μικρούς κάτσε εδώ να μας βοηθήσεις. Να μείνει και κάποιος στο Διακοφτό». Δεν είχε τολμήσει καν να τους πει τι θα σπούδαζε στην Αθήνα. Όταν τον ρώτησαν είπε ψέματα ότι ήθελε να γίνει δάσκαλος, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα το ενέκριναν, καθώς υπήρχε η προοπτική να επιστρέψει στο Διακοφτό για να διδάξει. Αλλά ούτε και αυτό το δέχτηκαν. Ο Νιόνιος αποφάσισε να βάλει τα «μεγάλα μέσα». Πήγε στον παπα- Τσάκαλο, τον ιερέα του χωριού και τον παρακάλεσε να μεσολαβήσει για να πειστούν οι γονείς του να τον αφήσουν να πάει να σπουδάσει. Για να πείσει τον παπά, του είπε ότι ήθελε να γίνει ιεροδιάκονος και να επιστρέψει στο Διακοφτό και να προσφέρει στο ποιμαντικό έργο. Ο ιερέας συγκινήθηκε από το ζήλο του νέου, ανέλαβε δράση και τα κατάφερε. Το 1936 ο Νιόνιος ετοίμασε τις βαλίτσες του και έφυγε για την Αθήνα

Η απόρριψη από το Εθνικό και το τηλεγράφημα του Βεάκη Όταν έφτασε στην πρωτεύουσα έδωσε κρυφά εξετάσεις στο βασιλικό θέατρο, δηλαδή το Εθνικό. Η επιτροπή δεν ενθουσιάστηκε με την παρουσία του. Το πρόβλημα, όπως του είπαν, ήταν η προφορά του. Τόνιζε πολύ το «λ» και πρόφερε παχιά το «σ». Ο Παπαγιαννόπουλος δεν το έβαλε κάτω. «Κάθισα κι εγώ και έλεγα 100 φορές όλες τις λέξεις που είχανε σίγμα και λάμδα για να πάψω να μιλάω χωριάτικα. Ξαναδίνω εξετάσεις τον επόμενο χρόνο και πετυχαίνω», ανέφερε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Παράλληλα με τη σχολή, εργαζόταν ως υπάλληλος σε μπακάλικο για να μπορεί να καλύψει τα έξοδα σπουδών του. Δύο χρόνια μετά, ο Παπαγιαννόπουλος ολοκλήρωσε με «Άριστα» τη φοίτησή του. Τα ευχάριστα νέα ανέλαβε να ανακοινώσει στους γονείς του, ο Αιμίλιος Βεάκης μέσω τηλεγραφήματος, που έγραφε: «Συγχαρητήρια δ’ επιτυχία υιού σας». Όταν το έλαβε η μητέρα του άρχισε να διαδίδει ότι «έρχεται ο δάσκαλος», πιστεύοντας ότι ο γιος της είχε αποφοιτήσει από την Ιερατική Σχολή. Μια γειτόνισσα είδε την υπογραφή του Βεάκη στο τηλεγράφημα και «διαφώτισε» την κυρία Μαρία. Αρχικά η μητέρα του ηθοποιού θύμωσε τόσο, που απειλούσε να αποκληρώσει τον γιο της. Το 1939 όμως, ένα δημοσίευμα με τίτλο «ποιος είναι αυτός ο Παπαγιαννόπουλος» που επαινούσε το ταλέντο του ηθοποιού, παρόλο που ο ρόλος του ήταν βουβός, άλλαξε τη γνώμη των γονιών του. Σε αυτό βοήθησε ότι το μονόστηλο για τον ηθοποιό ήταν δίπλα σε ένα θέμα που αφορούσε τον Μιχαλακόπουλο, τον τότε υπουργό Εξωτερικών. Η μητέρα του βλέποντας τις δύο φωτογραφίες τη μια δίπλα στην άλλη, πείστηκε ή ήθελε να πιστέψει στο όραμα του γιου της. Και αυτός τη δικαίωσε……

Το 1940 επιστρατεύεται και πολεμάει στην πρώτη γραμμή και πήρε μέρος σε μεγάλες μάχες. Πολύ αργότερα, όταν ο πόλεμος ήταν μια μακρινή ανάμνηση από το παρελθόν μαζί με την εξαθλίωση και τις κακουχίες, ο ηθοποιός είχε παραδεχτεί σε συνέντευξή του: «Δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και αν περάσουν. Πώς να σβήσει από τη μνήμη μου η εξόρμησις στο ύψωμα του Αγίου Αθανασίου στη Χειμάρρα; Ανεβήκαμε με χέρια και πόδια, πολεμώντας με πέτρες. Είχα, θυμάμαι, πέντε φυσίγγια επί 20 ώρες. Εκεί όπου είχαμε σκαρφαλώσει, δεν μπορούσαν να μας φτάσουν τα μεταγωγικά. Κι εμείς πολεμούσαμε με πέτρες». Ο Παπαγιαννόπουλος, μετά τη συνθηκολόγηση, επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Διακοφτό, με το μόνο διαθέσιμο μέσο: τα πόδια του.
Μετά το τέλος του πολέμου κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις στη μεγάλη οθόνη. Ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θίασους της εποχής του.
Το 1947 κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία “Παιδιά της Αθήνας”.
Έπαιξε σε 136 ταινίες όπως “Ένας ιππότης για τη Βασούλα”, “Η βίλα των οργίων”, “Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται”, “Φουσκοθαλασσιές”, “Ο Κύριος Πτέραρχος” κ.ά.
Τελευταία ταινία που συμμετείχε ήταν το «Ταξίδι στα Κύθηρα».

Στα πρώτα του κινηματογραφικά βήματα παίζει σε ταινίες και για 10 χρόνια τον ρόλο του “κακού”.
Επίσης υποδύθηκε στην τηλεοπτική σειρά “Λούνα-Παρκ” τον αξέχαστο κυρ-Γιώργη.
Το 1968, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για τη συμμετοχή του στην ταινία “Το κανόνι και το αηδόνι”.
Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοφτού τοποθέτησε τη προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε μόνος του. Πέθανε σε ηλικία 72 ετών. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες ημέρες μετά το θάνατό του.
Μερικές από τις απίθανες ατάκες του:
“Κάτι κουρασμένα παλληκάρια”
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσιπέντε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!
“Δεσποινίς διευθυντής”
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω…
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
“Η βίλα των οργίων”
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.
Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!
Ελληνικές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Τίτλος Έτος Κανάλι
Η μεγάλη παρέλαση 1979 ΕΡΤ
Κουσούρης 1973 ΥΕΝΕΔ
Λούνα Παρκ 1974 ΕΙΡΤ
Ο Θωμάς και ο Χατζηθωμάς 1973 ΕΙΡΤ
Τ’ ανάποδα 1981 ΕΡΤ
Ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Τίτλος Έτος
5.000 ψέμματα 1966
Dva zrna grozdja 1955
Άγγελοι του πεζοδρομίου 1962
Έγκλημα στο Κολωνάκι 1960
Έμπαινε Κίτσο 1968
Ένα ασύλληπτο κορόιδο 1969
Ένας βλάκας και μισός 1959
Ένας ιππότης για τη Βασούλα 1968
Ένας κλέφτης… με φιλότιμο 1968
Ένας νομοταγής πολίτης 1974
Ένας ντελικανής 1963
Ένας χίπις με τσαρούχια 1970
Έξω οι κλέφτες 1961
Έρωτες στη Λέσβο 1967
Ήρθες αργά 1961
Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι 1966
Όμορφες μέρες 1970
Όπου φτώχεια και φιλότιμο 1957
Όσα κρύβει η νύχτα 1963
Αγνή κι ατιμασμένη 1962
Αλύγιστη στη ζωή 1964
Αμαρτωλά νιάτα 1960
Αν έχεις τύχη… 1964
Αν ήμουν πλούσιος 1972
Αν μιλούσε το παρελθόν μου 1967
Αχ και να ‘μουν άντρας 1966
Γαμπρός απ’ το Λονδίνο 1967
Γαμπρός από τη Γαστούνη 1969
Για ένα ταγάρι δολάρια 1969
Για ποιόν χτυπά η… κουδούνα 1968
Για την καρδιά της ωραίας Ελένης 1967
Γιακουμής, μια ρωμέικη καρδιά 1970
Γοργόνες και μάγκες 1968
Διακοπές στην Κύπρο μας 1971
Διπλοπεννιές 1966
Δις διευθυντής 1964
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος 1968
Εξιλέωση 1965
Εξομολόγηση μιας μητέρας 1962
Επιστροφή από το μέτωπο 1959
Ερωτικές ιστορίες 1959
Ζητούνται γαμπροί με προίκα 1970
Η Λίζα τόσκασε 1959
Η Χιονάτη & τα 7 γεροντοπαλλήκαρα 1960
Η αδελφή μου θέλει ξύλο 1966
Η αρχόντισσα και ο αλήτης 1968
Η βίλλα των οργίων 1964
Η ζαβολιάρα 1971
Η ζωή μου αρχίζει με σένα 1961
Η νεράιδα και το παλληκάρι 1969
Η παιχνιδιάρα 1967
Η σωφερίνα 1964
Η ψεύτρα 1963
Κάνε με πρωθυπουργό 1965
Κάτι κουρασμένα παληκάρια 1967
Καθένας με την τρέλλα του… 1980
Καυτά ψυχρά κι ανάποδα 1971
Κλάψε φτωχή μου καρδιά 1962
Κορόιδο Ρωμιέ 1981
Λυσιστράτη 1972
Λόλα 1964
Ματωμένα Χριστούγεννα 1951
Μερικές το προτιμούν χακί 1965
Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα 1958
Μια ζωή την έχουμε! 1958
Μια του κλέφτη 1960
Μια τρελή τρελή οικογένεια 1965
Μπουμπουλίνα 1959
Μυρτιά 1961
Να ‘τανε το 13 να έπεφτε σε μας 1970
Νυφοπάζαρο 1969
Ξένοιαστος παλαβιάρης 1971
Ξύπνα κορόιδο… 1969
Ο Αλή πασάς και η κυρα-Φροσύνη 1959
Ο Γιάννος και η Παγώνα 1959
Ο Ηλίας του 16ου 1959
Ο Μικές παντρεύεται 1968
Ο Πατούχας 1972
Ο άνεμος του μίσους 1954
Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα! 1969
Ο άντρας της γυναίκας μου 1962
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος 1963
Ο απίθανος 1970
Ο αχόρταγος 1967
Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας 1967
Ο γυρισμός της μάνας 1964
Ο γόης 1969
Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά 1970
Ο επαναστάτης ποπολάρος 1971
Ο κος πτέραρχος 1963
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται 1977
Ο μάγκας με το τρίκυκλο 1972
Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης 1973
Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις 1966
Ο ξυπόλητος πρίγκηψ 1966
Ο τρελλός της πλατείας Αγάμων 1970
Ο τσαρλατάνος 1973
Ο φτωχός εκατομμυριούχος 1965
Ο ψεύτης 1968
Οι κυρίες της αυλής 1966
Οι νταήδες 1964
Οιδίπους Τύραννος 1958
Οικογένεια Χωραφά 1968
Παγίδα 1962
Παιδιά της Αθήνας 1947
Πιο τρελλός κι’ απ’ τους τρελλούς 1972
Πολύ αργά για δάκρυα 1968
Ποτέ δεν σε ξέχασα 1962
Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα 1963
Στέλλα 1955
Τα Χριστούγεννα του αλήτη 1962
Τα τρία παιδιά βολιώτικα 1957
Ταξίδι στα Κύθηρα 1984
Τζένη Τζένη 1966
Τζο ο τρομερός 1955
Της τύχης τα γραμμένα 1957
Το γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο 1963
Το κανόνι και τ’ αηδόνι 1968
Το κορίτσι του λόχου 1962
Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος 1960
Το μεγάλο κόλπο 1960
Το νησί της αγάπης 1960
Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο 1959
Το ποντικάκι 1954
Το σταυροδρόμι του πεπρωμένου 1954
Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια 1970
Υπάρχει και φιλότιμο 1965
Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί 1972
Φουσκοθαλασσιές 1966
Φτώχεια και αριστοκρατία 1959
Φωνάζει ο κλέφτης 1965
Χαρούμενοι αλήτες 1958
Χτυποκάρδια στο θρανίο 1963
Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Τίτλος Έτος Κανάλι
Ένα θηρίο στο κλουβί 1975 ΥΕΝΕΔ
Σαν τον Καραγκιόζη 1975 ΕΙΡΤ
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Τίτλος Έτος
Ένα κουτό κορίτσι 1963
Όταν γυρίζουν τα χελιδόνια.. 1959
Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο 1942
Η κυρία του κυρίου 1960
Το μεγάλο μας τσίρκο 1973
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τίτλος Έτος Κανάλι
Το πορτραίτο της Πέμπτης 1976 ΕΡΤ

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *