Η πόλη του Μεσολογγίου πριν γραφτεί με χρυσά γράμματα στην Ελληνική ιστορία σαν η μαρτυρική πόλη που πολιορκήθηκε 2 φορές και τελικά κατακτήθηκε παρά την αυτοθυσία των κατοίκων της είχε μια επίσης ένδοξη περίοδο που οφειλόταν στην ανάπτυξη της ναυτιλίας της.
Στοιχεία και αναφορές έχουν αντληθεί κυρίως από το διαδίκτυο. Με την ιστορια του Μεσολογγίου έχει ασχοληθεί σε βάθος η ιστορικός Κατερίνα Παπακωνσταντίου .
H γκραβούρα είναι του Εσθονού αρχαιολόγου και σκιτσογράφου Otto Magnus von Stackelberg που επισκεύτηκε την Ελλάδα την εποχή της Ελληνικής επανάστασης
——————————————
Τα Μεσολόγγι σημαντικό φυσικό και κύριο λιμάνι του Πατραϊκού στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας ήκμασε σημαντικά στα τέλη του 18ου αιώνα.
Οι λόγοι πολλοί, πάντως
Όλα φαίνεται να ξεκίνησαν από το γεγονός ότι μέχρι το 1700 το Μεσολόγγι ήταν υπό την κυριαρχία της Βενετίας όπως και τα κοντινά νησιά της Επτανήσου που παρέμειναν και στη συνέχεια υπο Βενετική κυριαρχία .
Οι χαμηλές τιμές που πρόσφεραν οι Μεσολογγίτες καπεταναίοι για λόγους ανάπτυξης και καθιέρωσής τους , η δυσκολία στο εμπόριο δια μέσου της ενδοχώρας λόγω του κακού οδικού δικτύου , η συμπάθεια των Τούρκων προς τους Μεσολογγίτες (αντιθέτως οι Γαλαξιδιώτες είχαν την εύνοια του Αλή Πασά) η προστασία που πρόσφερε ο Μεγάλος Μάγιστρος της Μάλτας στους Μεσολογγίτες και γενικά στους Έλληνες ναυτικούς επιτρέποντάς τους να φέρουν στα πλοία τους την σημαία της Μάλτας έφεραν την καθιέρωση του Μεσολογγίτικου στόλου στις θάλασσες της Δυτικής Ελλάδας.
Οι Γάλλοι (όπως φαίνεται και από επιστολές των τοπικών προξένων τους ) φθονούσαν τους Μεσολογγίτες γιατί τους έπαιρναν μεγάλο μερίδιο από την εμπορική διακίνηση αγαθών
Από το Μεσολόγγι εκτός από τα γνωστά προϊόντα ιχθυοκαλλιέργειας (που υπήρχαν από τότε που έχει καταγραφεί και η πρώτη καταχώρηση της πόλης με το όνομα Μεσολόγγι) διακινούνταν κυρίως σιτηρά αλλά και ξυλεία από τα δάση γύρω από την Πρέβεζα,. Το λιμάνι του Μεσολογγίου λειτουργούσε ως χώρος επιχειρηματικής δραστηριοποίησης ατόμων της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου που αναζητούσαν επενδυτικές διεξόδους στα κεφάλαιά τους, ενώ φορτωτές στα Μεσολογγίτικα πλοία και επενδυτές στη μεταφορική ικανότητα των πλοίων τους αναφέρονται έμποροι της Ηπείρου και κυρίως Γιαννιώτες
Με την έκρηξη της επανάστασης του 1770 (Ορλωφικά) συγκροτήθηκε στο Μεσολόγγι προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση υπό την αρχηγία του λόγιου Παναγιώτη Παλαμά. Οι συνέπειες αυτής της ενέργειας ήταν δραματικές, αφού τον Απρίλιο του ιδίου έτους ο στόλος του Μεσολογγίου καταστράφηκε, η πόλη πυρπολήθηκε και οι Μεσολογγίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταφύγουν στα Επτάνησα.
Κατά την πυρπόληση της πόλης από τους Τουρκαλβανούς κάηκε το κτίριο της Παλαμαϊκής Σχολής ή Παλαμαϊκής Ακαδημίας που είχε ιδρύσει το 1760 ο Παναγιώτης Παλαμάς, προύχοντας της πόλης και από παλαιά Μεσολογγίτικη οικογένεια. Ο Παναγιώτης Παλαμάς κατέφυγε στη Ζάκυνθο, από την οποία επέστρεψε μετά την υπογραφή της συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή το 1774. Τελικά το Μεσολόγγι καταστράφηκε μάλλον λόγω της θέλησης του Αλή Πασά …
Ο Pouqueville γράφει ότι ο Γάλλος πρόξενος στην Πάτρα, , σε επιστολή του προς τον Δούκα του Ghoiseul με ημερομηνία 22 April 1770, τον πληροφορεί ότι έβλεπε την πόλη του Μεσολογγίου να καίγεται επί τρεις ημέρες μετά από επίθεση που δέχτηκε από Δουλτσινιώτες πειρατές. Εκτός από την πόλη είχαν πυρποληθεί από τους πειρατές και 80 πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στο λιμάνι
Μετά την λήξη των εχθροπραξιών, οι κάτοικοι επέστρεψαν, ανοικοδόμησαν την πόλη τους και επανίδρυσαν τον στόλο τους,
Χρειάστηκε όμως μια γενιά για να συνέλθει η πόλη
Αμέσως μετά το 1774 ο στόλος άρχισε να ανασυγκροτείται εμπορικά . Με τίποτα όμως δεν μπόρεσε να ανακτήσει τη δύναμη και την αίγλη που είχε αποκτήσει τα αμέσως προηγούμενα χρόνια…
Μετά περίοδο 10 χρόνων, στην διάρκεια των οποίων η κίνηση του στόλου του Μεσολογγίου φαίνεται να μειώνεται, τα πλοία της πόλης επανέρχονται όλο και συχνότερα στις πηγές με αριθμούς που ποικίλουν από15 έως 32 στη περίοδο 1781 – 1798: για περίπου οχτώ χρόνια, από το 1784 ως το 1793 ο αριθμός των πλοίων από το Μεσολόγγι που αναφέρονται στις πηγές παραμένει σταθερός γύρω στα 29 με 32 πλοία και μπορούμε να υποθέσουμε ότι επρόκειτο για μεγάλα πλοία που ταξίδευαν κάθε χρόνο στο εξωτερικό. Η όποια ανάκαμψη του Μεσολογγίτικου στόλου θα μπορούσε να ειπωθεί ότι συνέβη μάλλον λόγω της σύναψης της συνθήκης του Κιουτσούκ Καιναρτζή.
Ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα που έφεραν την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης και του Μεσολογγίτικου στόλου κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης.
πηγη ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΛΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΤΡΑΙΚΟΣ
Η ακμή του εμπορίου και της ναυτιλίας του Μεσολογγίου στα τέλη του 18ου αιώνα,στοιχεία που δημοσιεύονται πρώτη φορά!
Από
xiromeropress