η Αστέρω νύφη ,ο Γιάννος και η στάμνα…..πάνε χρόνια τώρα που η “Στεργιανή” Αστέρου κατά τους χουριανούς άφησε ιστορία στο χωριό…ντύθηκε νύφη Καραγκούνα και ο Γιάννος γαμπρός την περίμενε έξω από την εκκλησιά μι όλ΄του συγγινουλόι…~ήρθι νύφη, κουντά κι καλισμένοι..η Χάιδου η αδιρφή τς, την τραβάει του σα”ι”ά..~φέρτην ιμένα σι λέου τη στάμνα ριζίλι θα γέννουμι…άϊ μαρή πιρπάτα κι Γιάννους μ΄καρτιρεί..απόρρησε ο κόσμος,έκανε το σταύρο τ΄ παππάς ~άλλου γιεμ πάλι κι τούτου..νύφη πράμα σέρει τη στάμνα
~τι κρατάει η Αστέρου Γιάννου μ”..λέει η μάνα..
~στάμνα μάνα,στάμνα,τ΄Άι Γιαννιού του Κλήδουνα την είδα στη βρύση απ΄έπιρνι τ΄άκριτου νιρό,τη χάλιψα να μι δώκει να δρουσιστώ,κι κείνη μ΄έγειρει απ΄τη στάμνα,” “~Αϊ Γιάννη αφέντη 촨 ΄”νιράιδα είν΄’ή ξωτικό”,μουλουγούσαν οι μανιές,τούτη την ‘ώρα γυροφέρνουν οι ξωτικιές στις πηγές και ξελογιάζουν τα παλικάρια..πως σι λέν κι τίνους κουρίτσι είσι.. “μόν΄μι χαμουγέλασι,η μουρφάδα τς μι τρέλανει”..αυτήν η στάμνα της Αστέρους μ΄ αφουρμή …
ούλη τη νύχτα η “Αστέρου παρακαλούσι κι έλιγι.ποιός ήταν ο νιός,ποιός ήταν του παλικάρι..Άι Γιάννη αφέντη μου στ΄αστέρια θα καθίσου,ταχιά του Κλήδουνα μιγάλη σ΄χάρη να ακούσου το όνουμα να ιδού του παλικάρι..΄..οι φιλινάδις απόρρησαν μι την “Αστέρου”ούλη νυχτίτσα απ κατ΄τ΄αστέρια να παρακαλάει τουν Άι Γιάννη..
σαν έδουκι η μέρα είδαν την Αστέρου να παραπατεί..~αρμάδα…χάζιψι….
~ελάτε κουρίτσια να δούμι τα μελλούμενα..ποιός είν΄ ο νιός απ΄θα σας πάρει…έφτασει κι σειρά τ΄ς΄”Στεργιάνους”.
το χεράκι της Μόρφως έβγαλε το δαχτυλίδι κι είπε “Γιάννους απ΄έχει χίλια πρόβατα κι στάρια στουν κάμπου απ΄θερίζν σαράντα θιριστάδις” ….χαμογέλασε η “Αστερου,πήρι του δαχτυλίδι κι φίλησι τη στάμνα” αν είναι ο νιός που καρτιρού αν είν΄του παλικάρι μι τούτη τη στάμνα του ΄δουκα νιρό….
~ισύ “Αστέρου μ΄απου χάζιψις απ΄κατ΄τ αστέρια…ένας είνι Γιάννους…ισύ θα τον πάρεις για άντρα απ΄τ΄άλλου του χουριό που σ΄είδι σένα απ΄τρέχει στα κουπάδια κι στις θυμουνιές..
η “Αστέρου,μια χαρά δέχτηκε το νέο ‘ονομα από την παρέα των κοριτσιών..”Αι ¨Γιάννη μ΄αφέντη..αν ήταν Γιάννους ικείνους ο λιβέντς στη βρύση,απ΄ήπιε απ΄τη στάμνα μ΄τά άκριτου νιρού θέλου να τον εκάνω ταίρι..
και να που το βράδυ στ΄Αϊ Γιάννη τις φωτιές “καθαρίζουνταν”τα παλικάρια κι φώναζαν ευχές…να κι “Αστέρου μι του Προυτουμαϊάτκου του στιφάνι,θα του ρίξει στη φουτιά για του καλό για τα μπιρικέτια…να κι Χαϊδούλα απ΄του κουντό παραπατεί..
~ποιά είναι η νιά,πιά είν η ζουγραφιά ,ποιά είν αυτή η πανώρια Καραγκούνα ποιά είν η χήνα η καμαρουτή..
~του Βασιλού η θυγατέρα….η ομορφότιρην απ΄ούλις του χουριού..
είπι κουμπάρους απ΄είχι προυσκαλισμένου του Γιάννου για τς φουτιές στ΄Κλήδουνα τ΄γιουρτή…
~κουμπάρι μ΄στη βρύση την είδα ψες απ΄έπαιρνι νιρό μι τη στάμνα…τη ρώτησα κι αμίλητην μι έδουκι νιρό να δροσιστώ,αυτήν θέλου να την κάνου ταίρι,καμιά δεν της παραβγαίνει σ΄ομουρφιά κι χάρη.. ~ιγώ θα πάνου του προυξινιό, στου Βασιλού τη θυγατέρα,δεν θα αργήσουμι τ΄αρριβουνιάσματα… ιγώ θα στιφανώσου….
τό΄πε και το ΄κανε κουμπάρους..την άλλη μέρα καλότρωγε στου Βασιλού το σπίτι κι η “χήνα η καμαρουτή κρυφάκουγι πίσου από την πόρτα”
~κι συ είσι νοικοκύρ΄ς καλός αλλά κι Γιάννους αφέντ΄ς ,πες το ναι Βασλό μ΄κι την απάν την Κυριακή ,κάνουμι τ΄Αρριβουνιάσματα..
έτσι κι έγινε πετούσε η Αστε΄ρω από τη χαρά της “ο Γιάννος ήταν λεβέντης, γερροδεμένος, όμορφος και εργατικός,κοπάδια και χωράφια,εργάτες και βοσκοί,πολλοί στη δουλεψή του” πόσα προξενιά τον έστελναν ..καμία δεν τ΄ άρεσε τον μοναχογιό του Κωνσταντή…μόν σαν είδε την “Αστέρου στη βρύση για νιρό βάρισι καρδούλα του,…πέταξι ένα πουλί απ΄τα στήθια..δεν έφυγε απ΄το χωριό αν δεν μάθαινε ποιά ήταν η “νιράιδα”…τ΄μα έκανε στον Άϊ Γιάννη…να “ξεκλειδώσει την τύχη του”…κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς..καλύτερα!!!
Anna Kousiantza

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *