Εικόνες που θυμίζουν εκείνα τα χρόνια όπου σαν παιδιά,είμασταν ξέγνοιαστοι (παρ’ όλο που τα καλοκαίρια είμασταν στην πρώτη γραμμή για το μάζεμα του καπνού)!
Χρόνια γεμάτα ζωή !Ίσως πιο δύσκολα αλλά πιο ανθρώπινα!
Γιατί στα μάτια των παιδιών όλα μοιάζουν όμορφα!!!
Όταν οι δρόμοι και οι αλάνες γέμιζαν απο παιδιά!
Τότε που μόνο τα μεσημέρια ακουγόταν τα τζιτζίκια! Τις υπόλοιπες ώρες φωνές παντού, από μικρούς και μεγάλους!
Κι όταν άρχιζε ν’ ακούγεται το θλιμμένο λάλημα του Γκιώνη,με διάχυτο το άρωμα απ’ το αγιόκλημα άρχιζαν κι οι αφηγήσεις!!! Κι όλοι άκουγαν τότε!
Χρόνια απλά,λιτά! Χωρίς τεχνολογία!!!
ΓΙΩΤΑ ΖΩΓΑΚΗ
