Η Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας που αποτελεί ένα ξέβαθο της θάλασσας από τις προσχώσεις του Αχελώου. Πρόκειται για παραθαλάσσια λίμνη, προ του Μεσολογγίου, με θαλάσσιο νερό που εκτείνεται από την Άκρα Μπαμπακούλα, παρά τις εκβολές του Ευήνου, μέχρι τους πρόποδες του όρους Κατσιλάρη προς το Ιόνιο Πέλαγος, και σε βάθος μέχρι του ιχθυοτροφείου Παλιοποταμος. Χωρίζεται από την ανοικτή θάλασσα του Πατραϊκού Κόλπου από ένα παράκτιο διάζωμα, ύψους μέχρι 80 εκατοστά από τη μέση στάθμη της θάλασσας, που δημιούργησαν οι προσχώσεις των ποταμών Ευήνου και Αχελώου. Έχει μέγιστο μήκος περίπου 27.300 μέτρα και μέγιστο πλάτος 14.800 μέτρα.
Το μεγαλύτερο βάθος της λιμνοθάλασσας αυτής φτάνει τα 5-6 μ., αλλά το μεγαλύτερο μέρος της έχει βάθος που δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο. Κοντά στις ακτές το βάθος φτάνει το 0,1 του μέτρου και γι’ αυτό είναι πρόσφορος τόπος για αλυκές. Περίφημο είναι το αβγοτάραχό της που βγαίνει από τον θηλυκο κεφαλο που λέγεται μπάφα.
Ο Στράβωνας την ονόμαζε Κυνία λίμνη.
Το 1930 ξεκίνησαν τα πρώτα έργα εκβάθυνσης με βυθοκόρους όπου ανοίχθηκε δίαυλος από την ανοικτή θάλασσα μεταξύ Τουρλίδας και Βασιλάδι μήκους 6 χιλιομέτρων, πλάτους 50 μέτρων και μέσου βάθους περίπου 6.15 μέτρα (από κατώτατη ρηχία). Ο δίαυλος αυτός καταλήγει στη κυρίως λεκάνη που σχηματιζει τον κυριως εμπορικο λιμανι και την πριν απο μερικα χρονια κατασκευασθεισα Μαρινα Μεσολογγιου που παρουσιάζει ρομβοειδές σχήμα με μήκος πλευράς 300 μέτρα και βάθος που κυμαινεται απο 5.80 μετρα εως και 9.35 μέτρα. Εντός της λιμνοθάλασσας υφίστανται οκτώ ιστορικές νησίδες οι περισσότερες των οποίων αναφέρονται στην ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 όπου αναδείχθηκαν τόποι ηρωισμών. Αυτές είναι, (κατ΄ αλφαβητική σειρά): το Βασιλάδι, η Θολή, η Κλείσοβα, το Κόμμα, η Μαρμαρού ( δεν υφισταται πλεον ), η Πλώσταινα ( δεν υφισταται πλεον ως ιχθυοτροφειο ), ο Προκοπάνιστος και ο Σχοινιάς, προ των οποίων λαμβάνουν αντίστοιχα ονομασίες τα παρακείμενα επιμέρους ιχθυοτροφεία.
Η λιμνοθάλασσα προστατεύεται από την γνωστή συνθήκη RAMSAR και αποτελεί περιβαλλοντικό πάρκο και οικοσύστημα.
Η λιμνοθαλασσα Μεσολογγιου ενωνεται με την λινοθαλασσα Αιτωλικου με το ιχθυοτροφειο Πορος που δεν υπαρχει πλεον και η οποια φθανει μεχρι την Κωμοπολη Σταμνα και Αγιος Ηλιας.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΝΤΖΑΣ

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *