Η Φάρμα βρίσκεται στην περιοχή Τάχι Μεγάρων. 2 χιλιόμετρα από το κέντρο των Μεγάρων και περίπου 40 χιλιόμετρα Δυτικά της Αθήνας.
Ιδρύθηκε το 2005 προς την αγάπη μας για τα πανέμορφα αυτά ζώα, τα άλογα!
Η Φάρμα αποτελείται από κτιριακές εγκαταστάσεις και απο ανοικτό χώρο εκπαίδευσης αλόγων. Δημιουργήθηκε με προσωπική εργασία, κόπο και άφθονο μεράκι, με σκοπό την όσο τη δυνατόν καλύτερη διαβίωση των αλόγων.
Στον επισκέψιμο χώρο μας, θα βρείτε άλογα από διάφορες ράτσες. Με ιδιαίτερη εξειδίκευση στις Ολλανδικες ράτσες (FRIESIAN), στα αραβικά αλλά και στα Ισπανικά (Ανδαλουσιανά).

Ανδαλουσιανά ‘Αλογα

«Άλογα που Χορεύουν στον Άνεμο»

ΤΑ ΦΩΤΑ σβήνουν και αρχίζει η μουσική. Στο πίσω μέρος της αρένας εμφανίζεται κάποιος αναβάτης πάνω σε ένα άσπρο άλογο το οποίο χορεύει στο ρυθμό της μουσικής. Ακολουθεί μια ομάδα από ιππείς με άλογα που κάνουν κύκλους και αλλάζουν κατεύθυνση με απόλυτη αρμονία. Το κοινό θαυμάζει με κομμένη την ανάσα αυτά τα γοητευτικά ζώα καθώς εκτελούν τέτοιες χαριτωμένες κινήσεις.

Η Βασιλική Σχολή Ιππασίας της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή για τα άλογα-χορευτές της. Η επίδειξη είναι ένα πραγματικό ιππικό μπαλέτο που εκτελεί χορογραφίες βασισμένες στις εκπαιδευτικές ασκήσεις ντρεσάζ (ιππικής δεξιοτεχνίας). Οι ιππείς καθοδηγούν τα άλογα με ήπιες κινήσεις των χεριών, των ποδιών και του σώματός τους. Το θέαμα πλαισιώνεται από παραδοσιακή ισπανική μουσική και ενδυμασίες του 18ου αιώνα που φορούν οι αναβάτες.

Το Καθαρόαιμο Ισπανικό Άλογο

Τα άλογα που χρησιμοποιούνται στην επίδειξη είναι καθαρόαιμα ισπανικά, γνωστά επίσης ως ανδαλουσιανά άλογα. Το ισπανικό άλογο είναι αρχαία φυλή που ζούσε πριν από χιλιάδες χρόνια στα βουνά της Ιβηρικής Χερσονήσου. Ήταν πολύ γνωστό στους Ρωμαίους ως έξοχο πολεμικό άλογο.

Τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά των ανδαλουσιανών αλόγων είναι η δύναμη, η ευκινησία, το παράστημα και η υπακοή. Η αξία τους έγκειται στη μοναδική φύση τους η οποία είναι ορμητική αλλά και πράα. Χάρη στη δύναμη και στην ευκινησία τους, αυτά τα άλογα μπορούν να εκτελέσουν πολύ δύσκολους βηματισμούς και άλματα. Ωστόσο, η μετατροπή ενός μεγαλοπρεπούς ζώου σε χορευτή γεμάτο χάρη δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Εκπαίδευση του Μεγαλοπρεπούς Ζώου

Η Βασιλική Σχολή Ιππασίας της Ανδαλουσίας ιδρύθηκε από τον Άλβαρο Ντομέκ το 1972. Η σχολή εκπαιδεύει άλογα μέσω προσεκτικών ασκήσεων εκγύμνασης οι οποίες αναπτύσσουν τους μυς των ζώων. Τελικά, θα μπορούν να εκτελούν δύσκολες ασκήσεις ιππικής δεξιοτεχνίας με τέλεια αρμονία. Αυτό το είδος ιππικής δεξιοτεχνίας διδάσκεται σε δύο ξακουστά κέντρα: στην Ισπανική Σχολή Ιππασίας της Βιέννης, στην Αυστρία, και στη Βασιλική Σχολή, στην Ισπανία. Και στα δύο κέντρα, το θέαμα συναρπάζει τους επισκέπτες και εντυπωσιάζει ακόμη και τον πιο απαιτητικό εκπαιδευτή αλόγων.

Τόσο ο αναβάτης όσο και το άλογο χρειάζονται πολλή εκπαίδευση ώστε να έχουν τέτοια εξαίρετη απόδοση. Συνήθως, ο αναβάτης και το άλογο εκπαιδεύονται μαζί πέντε μέρες την εβδομάδα επί εφτά ώρες τη μέρα για μια περίοδο τεσσάρων χρόνων. Η εκπαίδευση ξεκινάει με τη βασική ιππική δεξιοτεχνία στην οποία ο αναβάτης διδάσκει το άλογο να βαδίζει προς τα εμπρός όταν αυτός δίνει εντολή. Εφόσον τελειοποιηθεί αυτό το προκαταρκτικό βήμα, το άλογο πρέπει να μάθει να γέρνει προς τα πίσω καθώς κινείται, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους του προς τα νώτα του. Αυτή η άσκηση δίνει στο άλογο τη δυνατότητα να συγκεντρώνει τη δύναμή του στα πίσω άκρα του, απαραίτητη τεχνική για την εκτέλεση των πιο δύσκολων κινήσεων.

Οι φιγούρες που μαθαίνει το άλογο κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες: στις φυσικές και στις τεχνητές. Οι πρώτες απαιτούν να βελτιώσει το άλογο τις φυσικές του κινήσεις​—το βάδην, το τροχάδην και το μεγάλο καλπασμό. Οι τεχνητές κινήσεις που έχει επινοήσει η Βασιλική Σχολή απαιτούν πολύ στενό δεσμό ανάμεσα σε άλογο και αναβάτη. Αυτές οι κινήσεις συνεπάγονται μεγάλη ακρίβεια και τεράστια σωματική δύναμη.​—Βλέπε «Βασικές Φιγούρες του Ιππικού Μπαλέτου».

«Για να εκτελούν τις δύσκολες ασκήσεις της Βασιλικής Σχολής, άλογο και αναβάτης πρέπει να έχουν πολύ στενή σχέση», λέει ο Χοσέ Μαρία Σάντσες Κόμπος, διευθυντής της επίδειξης στη Βασιλική Σχολή. «Το ανδαλουσιανό άλογο θεωρείται μια από τις μεγαλοπρεπέστερες φυλές αλόγων, και ορισμένα από αυτά τα ζώα μπορούν να γίνουν πράγματι στενοί φίλοι με τον αναβάτη. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες κάποιο άλογο και ο αναβάτης δεν τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους και πρέπει να γίνει αλλαγή».

Όταν τον ρωτάμε για την ανταπόκριση των αλόγων στη μουσική, ο Χοσέ Μαρία εξηγεί: «Τα άλογα δεν αντιλαμβάνονται τη μουσική όπως εμείς, αλλά είναι φανερό ότι η μουσική που ακούνε στην επίδειξη τα επηρεάζει. Προφανώς αντιδρούν στην παραδοσιακή μουσική που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επίδειξης, και φαίνεται ότι αντιδρούν στο χειροκρότημα του κοινού».

Τα άλογα ανταποκρίνονται στην επιμελή φροντίδα και προσοχή που τους δίνεται στη σχολή. Τα περιποιούνται σχολαστικά για την επίδειξη και τα κάνουν μπάνιο κάθε μέρα μετά την εκπαίδευση για να απομακρυνθεί ο ιδρώτας και να αναζωογονηθούν. Επειδή το δέρμα τους είναι πιο ευαίσθητο από το ανθρώπινο δέρμα, χρειάζεται ειδική προσοχή.

«Σύμφωνα με ένα ισπανικό ρητό», προσθέτει ο Χοσέ Μαρία, «τα πρώτα 7 χρόνια, το άλογο είναι φίλος σου και το εκπαιδεύεις, άλλα 7 χρόνια το έχεις για να το απολαμβάνεις και μετά τα 14 χρόνια σού είναι άχρηστο. Αλλά αυτό δεν αληθεύει κατ’ ανάγκην στη σχολή μας. Ένα από τα άλογά μας, ο Ζαμοράνο, συμμετείχε στις επιδείξεις ακόμη και σε ηλικία 22 χρονών!»

Το τελικό αποτέλεσμα όλης αυτής της σχολαστικής φροντίδας και εκπαίδευσης είναι η επίδειξη στην οποία τα άλογα εκτελούν τα νούμερά τους. Εδώ το κοινό μπορεί να δει με τα ίδια του τα μάτια πώς άλογο και αναβάτης γίνονται έξοχη ομάδα και πώς αυτά τα κομψά αλλά δυναμικά άλογα εκτελούν βηματισμούς σε συγχρονισμό με την παραδοσιακή ισπανική μουσική. Δικαιολογημένα ο Αλμπέρτι, στον τελευταίο στίχο του ποιήματός του το οποίο αναφέρθηκε νωρίτερα, περιέγραψε αυτά τα χαριτωμένα ζώα ως «άλογα που χορεύουν στον άνεμο».

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 17]

Βασικές Φιγούρες του Ιππικού Μπαλέτου

Στη συνέχεια περιγράφονται μερικές βασικές φιγούρες τις οποίες εκτελούν τα άλογα.

Piaffe (επιτόπιος τροχασμός): Το άλογο παραμένει σε ένα σημείο ενώ εκτελεί ρυθμικό τροχάδην, σαν να τρέχει στη θέση του.

Passage (υπερήφανος τροχασμός): Το άλογο εκτελεί αργό τροχάδην σηκώνοντας τις οπλές του ψηλά πάνω από το έδαφος, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι χορεύει.

Levade (ανύψωση): Το άλογο σηκώνει τα μπροστινά του πόδια ψηλά πάνω από το έδαφος και διατηρεί τη θέση του σε γωνία 45 μοιρών από τη γη. Αυτό απαιτεί μεγάλο μυϊκό έλεγχο και τέλεια ισορροπία.

Curvet (ανόρθωση στα πίσω πόδια): Το άλογο εκτελεί μια σειρά από άλματα στα πίσω πόδια του χωρίς να ακουμπούν τα μπροστινά πόδια του στο έδαφος.

Capriole (καπριόλα): Το άλογο πηδάει στον αέρα, μαζεύοντας τα μπροστινά του πόδια κάτω από το στήθος του όταν φτάνει στο ψηλότερο σημείο ενώ τινάζει τα πίσω πόδια του.

Αραβικά Άλογα

Από τις αρχαίες ερήμους της Μέσης Ανατολής εξελίχθηκε η αρχαιότερη ράτσα αλόγου που υπάρχει, η Αραβική. Πλέον, είναι από τις πιο δημοφιλής λόγω της απίστευτης ενέργειάς τους, της νοημοσύνη τους και της ευγενικής τους συμπεριφοράς που επιτρέπει στους ιππείς να υπερτερούν σε ιππικά αθλήματα και σε ιππικές εκδηλώσεις. Σήμερα, τα αραβικά άλογα περνούν τον χρόνο τους σε επίδειξη αλόγων καθώς και σε άλλες ανταγωνιστικές εκδηλώσεις.

Ο τύπος σώματος των αραβικών αλόγων

Τα Αραβικά άλογα έχουν συμπαγή σώμα που υποδηλώνει δύναμη και ταχύτητα. Η πλάτη τους είναι βραχιά και ιδανικά έχουν επικλινείς ώμους και δυνατά οπίσθια. Τα Αραβικά άλογα έχουν κομψούς, σε σχήμα τόξου λαιμούς, λεπτή μεταξένια χαίτη και λεπτό κεφάλι. Η σωματική τους παρουσία δείχνει λεπτότητα, δύναμη, ευκινησία και κομψότητα.

Μέσο μέγεθος ενός αραβικού αλόγου

Τα Αραβικά άλογα είναι μικρά σε ανάστημα σε σχέση με πολλά άλλα άλογα. Τα περισσότερα είναι 142 με 156 εκατοστά από την κορυφή των ώμων τους. Ζυγίζουν περίπου από 365 έως 455 κιλά.

Χρησιμότητα των αραβικών αλόγων

Τα Αραβικά άλογα υπερτερούν σχεδόν σε κάθε ιππικό άθλημα. Είναι τα άλογα που προτιμούνται για διαγωνισμούς μεγάλων αποστάσεων. Είναι κομψά άλογα τα οποία παρέχουν συγκινήσεις στις πίστες που δεν συγκρίνονται με αυτές των άλλων αλόγων. Είναι εντυπωσιακά στο σόου με το δαχτυλίδι με άλματα και σε θεάματα με κομψές παραδοσιακές αραβικές ενδυμασίες. Τα αραβικά άλογα συνήθως είναι στοργικοί συνοδοί και πολλά μεγαλύτερα σε ηλικία αραβικά άλογα κάνουν υπέροχες οικογένειες και άλογα για ερασιτέχνες.

Χρώμα και σημάδια των αραβικών αλόγων

Τα Αραβικά άλογα υπάρχουν στα στερεά χρώματα, γκρίζο και ερυθρόσκιστο. Επίσης μπορούν να έχουν κάθε είδους άσπρα σημάδια στο πρόσωπο και στα πόδια τους.

Ιστορία και καταγωγή των αραβικών αλόγων

Ενώ οι απαρχές των αραβικών αλόγων είναι κρυμμένες στην άμμο των αρχαίων ερήμων, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι έχουν καταγωγή από τις γειτονικές περιοχές της αραβικής πόλης, Πενινσούλα. Οι φυλές των Βεδουίνων εντοπίζουν την κοινή τους ιστορία με τα αραβικά άλογα γύρω στο 3000 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού σύμφωνα με στοιχεία που έχουν βρεθεί. Χρησιμοποιήσουν τα άλογα για να κουβαλάνε τα βάρη και για επιθέσεις σε αντίπαλες φυλές. Η αντοχή και η τόλμη αυτών των αλόγων είναι αποτέλεσμα του σκληρού κλίματος και περιβάλλοντος στο οποίο εξελίχθηκαν.

Μοναδικά χαρακτηριστικά των αραβικών αλόγων

  • Λεπτό κοίλο πρόσωπο με μεγάλα έξυπνα μάτια και κυρτός λαιμός είναι τα χαρακτηριστικά των γνήσιων αραβικών αλόγων.
  • Τα αραβικά έχουν υψηλή ουρά και κορμοστασιά και κυμαινόμενους βηματισμούς.
  • Τα αραβικά άλογα είναι ευαίσθητα, έτοιμα για δράση και μαθαίνουν γρήγορα.
  • Τα αραβικά είναι οι απόγονοι πολλών αλόγων της εποχής μας, από το ψηλό Trakehner μέχρι το μικροκαμωμένο Fallabella.
  • Τα αραβικά άλογα έχουν ένα λιγότερο σπόνδυλο από τις υπόλοιπες ράτσες αλόγων.

Τι το ξεχωριστό έχουν τα αραβικά άλογα?

Οι θαυμαστές αλόγων σε όλο το κόσμο έχουν να ευχαριστήσουν για πολλά πράγματα την αραβική ράτσα. Τα αραβικά έχουν συνεισφέρει την κομψότητά τους, το πνεύμα τους και την νοημοσύνη τους σε σχεδόν όλες τις σπουδαίες ράτσες αλόγων. Έχουν μεταφέρει βασιλιάδες και πασάδες σε πόλεμο και δίδαξαν σε αρκετούς νέους τις χαρές και τις ευθύνες σχετικές με την ιδιοκτησία ενός αλόγου. Οι βηματισμοί τους είναι γρήγοροι και είναι εύκολο να τα καβαλήσεις ομαλά παρά το μικρό τους σχετικά μέγεθος.

FRIESIAN

Η ράτσα Friesian είναι μία από τις πιο παλιές και πιο εξημερωμένες ράτσες αλόγων στην Ευρώπη. Είναι γηγενής ράτσα της περιοχής Friesland στην Βόρεια Ολλανδία. Παρήκμασε ιδιαίτερα με την αύξηση της μηχανοποίησης στις φάρμες και των μέσων μαζικής μεταφοράς. Σύμφωνα με την παράδοση, είναι γεγονός ότι ο αριθμός των επιβητόρων της ράτσας Friesian μειώθηκε στους τρεις, πριν από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.  Η ράτσα ανανεώθηκε με την παραγωγή της ράτσας Oldenburg.  Στα επόμενα χρόνια η ράτσα αυτή επικροτήθηκε πολύ και το μέλλον της είναι εγγυημένο πια. Το άλογο Friesian χρησιμοποιείτο περισσότερο για ελαφριά αγροτική δουλειά. Επίσης τέτοια άλογα είναι ιδανικά για αμαξοδήγηση.

Ενδιαφέροντα στοιχεία

Θα ήταν δύσκολο να πούμε με ακρίβεια από πότε υπάρχει το άλογο Friesian. Είναι σίγουρο ότι το άλογο ήταν αρκετά γνωστό στο Μεσαίωνα, αφού υπάρχει σε έργα τέχνης εκείνης της περιόδου. Γύρω στα 1600 κουβάλαγε βαρύ φορτίο με σέλα. Αργότερα εξαιτίας της θαυμάσιας κίνησής του στο τροχάδην, εκτράφηκε ώστε να είναι το ίδιο πιο ελαφρύ. Αυτό, όμως, δυστυχώς, μείωσε τη χρησιμότητά του στις αγροτικές δουλειές και είχε ως συνέπεια την παρακμή της ράτσας  γύρω στα 1900. Η συστηματική όμως εκτροφή της ράτσας αποκατέστησε την ποιότητά της και τα νούμερα των αλόγων  αυτών αυξάνονται ολοένα.

Καταγωγή από το …Ανδαλουσιανό

Η καταγωγή του, όπως ήδη είπαμε, είναι από την Friesland, μία από τις δώδεκα επαρχίες της Ολλανδίας στην Βορειοδυτική Ευρώπη. Η Friesland είναι μία παλιά χώρα που δημιουργήθηκε το 500 Π.Χ, όταν οι Frisians εγκαταστάθηκαν στην ακτή της Βόρειας θάλασσας. Ήταν τεχνίτες, ναυτικοί, αγρότες και εκτροφείς αλόγων.

Κατά τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα, αλλά ίσως και πολύ νωρίτερα, εισήχθη στην Ολλανδία το Αραβικό αίμα, κυρίως μέσα από τα Ανδαλουσιανά άλογα στην Ισπανία.  Αυτό τους έδωσε και την υψηλή κίνηση μέχρι τα γόνατα, το μικρό κεφάλι και τον όρθιο λαιμό. Εξαιτίας του ταμπεραμέντου του θεωρείται ζεστό αίμα αλόγου (warm blooded). Το άλογο Friesian δεν επηρεάστηκε από το Αγγλικό Thoroughbred. Τους τελευταίους δύο αιώνες το άλογο είναι καθαρόαιμο. Για τους ανθρώπους της Friesland ήταν πολύ σημαντικό να εκτρέφουν άλογα και να ασχολούνται με αυτά. Οι καλόγεροι στα πολλά μοναστήρια της περιοχής Friesland έκαναν πολλές εκτροφές αλόγων. Ανά τους αιώνες η κυβέρνηση της Friesland δημιούργησε πολλούς νόμους για να προστατέψει τη σωστή αναπαραγωγή των αλόγων αυτών. Τώρα ο τροποποιημένος νόμος του 1939 για τα άλογα της Ολλανδίας περιλαμβάνει νόμους για την εκτροφή των αλόγων και για την καταγραφή στα βιβλία της ράτσας (studbook).

Από τα αρχεία του παρελθόντος γνωρίζουμε ότι το άλογο Friesian ήταν πολύ διάσημο από τα πολύ παλιά ακόμη χρόνια. Υπάρχει μία πληροφορία που αναφέρει ότι υπήρχαν τέτοια άλογα το 1251, ενώ υπάρχουν και βιβλία τα οποία αναφέρουν και εξυμνούν τα άλογα Friesian από τον 16ο αιώνα ακόμη.

Οι παλιοί ιππότες έβρισκαν το άλογο αυτό πολύ επιθυμητό, αφού είχε τη δύναμη να κουβαλάει μεγάλο φορτίο στη μάχη και φυσικά να κινείται γρήγορα. Αργότερα η ευκαμψία και η ευκινησία του το έκανε πιο περιζήτητο σε σχολεία ιππασίας στο Παρίσι και την Ισπανία κατά τη διάρκεια του 15ου και 16ου αιώνα.  Σε ολόκληρη την Ευρώπη οι βασιλικές αυλές χρησιμοποιούσαν αυτά τα άλογα για τις άμαξες.

O γνωστός Άγγλος συγγραφές για άλογα, Anthony Dent και αρκετοί άλλοι είναι της γνώμης ότι το άλογο Friesian έχει επηρεάσει το παλιό Αγγλικό Μαύρο Άλογο και το πόνι Fell. Ο Dent θεωρεί ότι το Νορβηγικό άλογο (Gudbrandsdal horse), το οποίο μοιάζει πολύ στο άλογο Friesian, πρέπει να έφτασε εκεί από την Friesland, είτε ως λάφυρο, είτε μετά από εμπορική συναλλαγή. Το Βόρειο Σουηδικό Άλογο επηρεάστηκε πολύ από το Νορβηγικό. Ο Dent επίσης βλέπει επιρροή του Σουηδικού αλόγου στο Αγγλικό Dale πόνι. Στα Πυρηναία Όρη, στη Νότια Γαλλία, υπάρχει ένα πόνι, το οποίο μοιάζει σαν ένα μικρό άλογο Friesian. Οι αναφορές στις ομοιότητες των δύο αλόγων μπορεί να βρεθούν σε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία της επιρροής της ράτσας Friesian, ενώ σε άλλες όμως περιπτώσεις ο όμοιος τρόπος εκτροφής ίσως να δημιούργησε τις ομοιότητες.

Μόλις στα 1625 τα άλογα Friesian εισάγονταν σε αυτό που αργότερα ονομάστηκε Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι Ολλανδοί ίδρυσαν το Νέο Άμστερνταμ στην περιοχή, που ανακάλυψαν το 1609, αλλά το εγκατέλειψαν στους Άγγλους το 1664, όταν το όνομα της πόλης άλλαξε σε Νέα Υόρκη. Οι διαφημίσεις στις εφημερίδες προσέφεραν άλογα «trotters» (για τροχασμό δηλαδή), που ήταν Ολλανδικής καταγωγής. Αυτά πρέπει να ήταν άλογα Friesian. H συγγραφέας Jeanne Mellin στα βιβλία της «Το άλογο Morgan» (1961) και « Το βιβλίο του αλόγου Morgan» (1973) αναφέρει ότι υπάρχει πιθανότητα το πολύ γνωστό Αμερικάνικο άλογο να κατάγεται από τα άλογα Friesian. Η ικανότητα να τροχάζει γρήγορα, η μεγάλη χαίτη, η μακριά και πλούσια ουρά της ράτσας αυτής μπορεί να είναι μία ένδειξη.

Η ράτσα χάθηκε εντελώς στην Βόρεια Αμερική λόγω της διασταύρωσης άλλων ρατσών με άλλες. Ο Tom Hannon από το Canton του Ohio έκανε ξανά γνωστό το άλογο αυτό στην Βόρεια Αμερική το 1974. Μέχρι το 1983 η δημοτικότητα του αλόγου Friesian στην Αμερική μεγάλωσε τόσο πολύ ώστε να συντηρεί ομοσπονδία και ετήσιο εθνικό αγώνα.

Το άλογο Friesian σχεδόν εξαφανίστηκε λίγο πριν από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ αργότερα επικράτησε σαν το τέλειο άλογο για την μεταφορά της άμαξας. Το άλογο τώρα εξάγεται και σε άλλες χώρες και η δημοτικότητά του ολοένα και αυξάνεται.

Διάσημοι οι αγώνες sjees

Το άλογο Friesian χρησιμοποιείτο ακόμη στις κούρσες μικρών αποστάσεων στην Ολλανδία, αφού ήταν πολύ καλό στον τροχασμό. Οι νικητές κέρδιζαν ασημένιο ή χρυσό μαστίγιο. Σήμερα στην Friesland υπάρχουν πολύ αγώνες αμαξοδήγησης και πολύ συχνά οι αγώνες sjees, που είναι γνωστοί αγώνες των αλόγων αυτών στην Ολλανδία με καρότσα μόνιππου. Αυτό το ξεχωριστό δίτροχο αμαξίδιο μπορεί να σέρνεται από ένα ή δύο άλογα και οδηγοί είναι ένας αριστοκράτης και μία λαίδη, οι οποίοι είναι ντυμένοι με τα παραδοσιακά κουστούμια του 1880.  Τα αμαξίδια sjees  είναι από τα λίγα στα οποία ο οδηγός κάθεται στο αριστερό μέρος, ενώ η κυρία βρίσκεται στο δεξί μέρος, το μέρος της τιμής δηλαδή.

Άλογο και για… ιππασία

Το άλογο Friesian έχει ταλέντο στην ιππασία και δη στην Ιππική Δεξιοτεχνία. Το ταλέντο του πηγάζει από την εξυπνάδα του, την επιθυμία του για μάθηση και την αμεσότητά του στην εκτέλεση.  Ο ευχάριστος χαρακτήρας του και η ευγένειά του το έχουν μετατρέψει και σε ένα πολύ καλό άλογο για αγώνες, αλλά και για ψυχαγωγία. Ο Ιππικός Όμιλος “De Oorsprong” (η πηγή), κοντά στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου στην Friesland, χρησιμοποιεί από το 1937 μόνο άλογα Friesian για να διαφημίσει τις ικανότητές του στην ιππασία.

Με πλούσια χαίτη και ουρά

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του Friesian αλόγου είναι ότι έχει πολύ μακριά χαίτη και ουρά. Δεν κόβονται ποτέ και πολλές φορές το μήκος τους φτάνει στο έδαφος. Έχει επίσης πόδια με μακρύ, πλούσιο και πουπουλένιο τρίχωμα, ενώ το χρώμα του είναι  πάντα μαύρο και μόνο ένα άσπρο σημάδι στο μέτωπο είναι επιτρεπτό. Τα άσπρα σημάδια δεν επιτρέπονται στο σώμα και τα πόδια. Το κεφάλι του βρίσκεται αρκετά ψηλά σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα και το πρόσωπο του πολύ εκφραστικό. Ο λαιμός του είναι κάπως κάθετος στο σώμα και βρίσκεται σε χαμηλότερο σημείο. Τα πόδια και τα καπούλια του είναι μυώδη, αλλά μαλακά.  Έχει ύψος περίπου 1.52μ., ενώ η διάταξη του σώματός του είναι άψογη.

τηλ επικοινωνιας 6989695285 ή να επικοινωνήσετε μέσω email : xeniakritikou@gmail.com

πηγη https://myloveforhorses.home.blog/

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *