Είναι η Γιορτή μιας σχέσης: Mπαμπά-παιδιού…αφορά την πατρότητα γενικά και την συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.
«Η Γιορτή του Πατέρα», έχει ως στόχο να δείξει ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας, δεδομένου ότι πολύ συχνά στην κοινωνία μας οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Η αγάπη του πατέρα διαφέρει από αυτήν της μητέρας «ποιοτικά». Δηλαδή, οι πατεράδες «αγαπούν πιο επικίνδυνα». Ο πατέρας δημιουργεί με το παιδί του μια σχέση τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη με τη μητέρα. Η επικοινωνία και διάδραση των μπαμπάδων με τα παιδιά τους είναι ιδιαίτερη και μοναδική. Παίζουν διαφορετικά, ακουμπάνε τα παιδιά τους διαφορετικά (πιο έντονα, πιο «απόλυτα και σίγουρα», γαργαλούν περισσότερο, «παλεύουν» με τα παιδιά, τα πετούν στον αέρα (την στιγμή που οι μαμάδες φωνάζουν «όχι τόσο ψηλά!»). Η σωματική αυτή επικοινωνία με ένα μαγικό τρόπο μπορεί να «ξεκλειδώσει» οποιαδήποτε ψυχοκινητική συστολή και να συνδέσει το σώμα με το μυαλό, τη ψυχή με το σώμα.
Οι μπαμπάδες χτίζουν εμπιστοσύνη με τα παιδιά τους. Είναι αυτοί που συνήθως προτρέπουν τα παιδιά τους να «παίξουν» με τα όρια τους, να σκαρφαλώσουν ένα επικίνδυνο τοίχο, να πηδήξουν ψηλά, όλο και πιο ψηλά, να τρέξουν και να χοροπηδήσουν και έστω για μια στιγμή να νιώσουν ελεύθερα από κάθε μορφή φόβου και συστολής.
Την ημέρα αυτή μας δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουμε την αγάπη μας χωρίς ντροπές, μία ημέρα με ιδιαίτερα βαρύτητα. Μία ημέρα να ζητήσουμε ένα συγγνώμη να πούμε στον πατέρα μας πόσο πολύ τον θαυμάζουμε και πόσο ευγνώμονες είμαστε για όλα αυτά τα ψυχικά και συναισθηματικά εφόδια που μας χάρισε και συνέχει να μας χαρίζει.
Μία γιορτή για όλα τα παιδιά, μικρούς και μεγάλους που έχουν πατέρα, αλλά και αυτά που έχουν χάσει τον πατέρα τους και προσπαθούν να τον κρατήσουν ζωντανό μέσα τους. Όλοι έχουμε πατέρα, ακόμα κι αν δε ζει ή βρίσκεται κάπου μακριά. Είτε έχουμε πάτερα εν ζωή είτε όχι, μας δίνεται η ευκαιρία να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε εκείνες τις φορές που κοιταζόμασταν με το πατέρα μας στα μάτια, εκείνες που μιλούσαμε, που κάναμε χαζά αστεία, παιδικά, που παίζαμε μπάλα, που τσακωνόμασταν λες και ήμασταν συνομήλικοι.
Χρόνια πολλά στους μπαμπάδες όλου τους κόσμου!!!