Θάλωσι: Ποιά ήταν η άγνωστη 'στοιχειωμένη' λίμνη της Πεντέλης ,γιατί δεν υπάρχει σήμερα;

«Θάλωσι» ή «Θαλάσι» ή «Βουλισμένη» ή «Μαγεμένη Λίμνη». Τα ονόματα και οι χαρακτηρισμοί αποδίδονται στη λίμνη που υπήρχε στη Νέα Πεντέλη, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου του Δήμου.
Η ιστορία της πολυκύμαντη και ζωσμένη με θρύλους και ιστορίες περίεργες, που έχουν καταγραφεί από χρονικογράφους, φυσιοδίφες, αρχαιολόγους, μετεωρολόγους. Μια ολόκληρη φιλολογία έχει αναπτυχθεί καταρχήν για τη δημιουργία της.
Σύμφωνα με τον Κ. Χασάπη, που ήταν για χρόνια δάσκαλος στην περιοχή και διετέλεσε επίσης διευθυντής του Αστεροσκοπείου Πεντέλης, η λίμνη δημιουργήθηκε μετά από πτώση μετεωρίτη, ο οποίος εκτράπηκε από την πορεία του λόγω κάποιας βαρυτικής διαταραχής της περιοχής.

Η θεωρία περί μετεωρίτη βέβαια, αν και ελκυστική, δεν φαίνεται να έχει πολλούς οπαδούς. Με δεδομένο ότι οι μετεωρίτες εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης έχοντας αποκτήσει κατά τη διαδρομή τους στο διάστημα απίστευτη κινητική ενέργεια και ταχύτητες που φτάνουν τις πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα ανά ώρα, είναι αδύνατο, λένε οι ειδικοί, η οποιαδήποτε βαρυτική διαταραχή να εκτρέψει την πορεία ενός τόσο γρήγορα κινούμενου σώματος, έστω και για λίγα μέτρα.
Από την ιστοσελίδα του Δήμου Νέας Πεντέλης αντιγράφουμε τη μαρτυρία του κ. Ταχριλτζίδη: «Την έλεγαν μαγεμένη, γιατί κατά μυστηριώδη τρόπο κάθε 4 χρόνια τα νερά της «τραβιούνταν» και αποκαλύπτονταν ο βυθός της με τα πάμπολα φύκια. Μ’ αυτά τα μικρά παιδιά έχτιζαν σπιτάκια. Εκεί έκαναν μπάνιο οι άνθρωποι. Η λίμνη είχε μια καταπληκτική ακουστική. Εκεί δίνονταν συναυλίες. Έλεγαν πως είχε και ρουφήχτρες».

Υπάρχουν μάλιστα μαρτυρίες ότι άνθρωποι είχαν πνιγεί στη μικρή και αβαθή αυτή λίμνη, διαμέτρου περίπου 100 περίπου μέτρων. Και αυτό το απέδιδαν στις ρουφήχτρες.
Ο ιστορικός και χρονικογράφος Δ. Καμπούρογλου αναφέρει ότι η δούκισσα της Πλακεντίας συνήθιζε τα βράδια να κάνει βαρκάδα στη λίμνη, ολομόναχη μέσα σε μια μικρή βαρκούλα, «που την οδηγούσε μόνη της το βράδυ-βράδυ και παρεδίδετο εις τα όνειρά της, ενώ η νεροχαιλώναις την εβαυκάλιζαν με το τρεμουλιαστόν τους παράπονον».
Το βέβαιο είναι ότι «η λίμνη ήταν μέσα στη ζωή της Πεντέλης», όπως μάς περιγράφει ο κ. Π. Βαλλίνας, ο οποίος τα τελευταία δέκα χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη συλλογική φωτογραφικού υλικού που αποκαλύπτει την καθημερινή ζωή των παλιών Πεντελιωτών.

«Ήταν στις καθημερινές κουβέντες μικρών και μεγάλων. Μπάνιο, βαρκάδες, βόλτες. Η ακουστική της επίσης ήταν καταπληκτική. Λένε μάλιστα ότι εκεί είχε στηθεί το σκηνικό για να ανέβει από κάποιον Πατσίκα ο Οιδίποδας Τύραννος. Η παράσταση βέβαια δεν έγινε ποτέ. Και το σκηνικό μάλιστα της παράστασης, λένε, ότι θάφτηκε κάτω από τα μπάζα, όταν μπαζώθηκε η λίμνη», λέει ο κ. Βαλλίνας.
Πράγματι λοιπόν η λίμνη μπαζώθηκε το 1964. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι, παρά το μπάζωμα αυτό και τη μετατροπή τής έκτασής της σε πρόχειρο γήπεδο ποδοσφαίρου, ο χώρος εξακολουθούσε να πλημμυρίζει από υπόγεια ύδατα και νερά της βροχής.

Έχουν διασωθεί μάλιστα και φωτογραφίες που δείχνουν τις κορυφές των τερμάτων να προβάλλουν μέσα από τα νερά. Έτσι λοιπόν έγινε το δεύτερο μπάζωμα του χώρου το 1981, ο οποίος και αναπλάστηκε εκ νέου σε ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Αυτή την περίοδο, μάλιστα, αναμένεται η έγκριση από τη Νομαρχία της μελέτης για την τοποθέτηση χλοοτάπητα στο γήπεδο.
Το «θάλωσι» ζει πια μόνο στους θρύλους του, που απλά επαναφέρουν το αναπάντητο ερώτημα γιατί έπρεπε να μπαζωθεί.
«Η πόλη είχε ανάγκη από γήπεδο είναι αλήθεια. Υποθέτω ότι θα μπορούσαν να αναζητήσουν και κάπως αλλιώς έναν χώρο. Επίσης υποθέτω ότι κάποιοι από τους περιοίκους ενοχλούνταν. Ίσως, οι χωματουργικές εταιρίες της περιοχής βρήκαν πρόσφορο χώρο για τα μπάζα τους. Τι να πω δεν ξέρω ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που μπαζώθηκε το Θάλωσι, λέει ο κ. Βαλλίνας.

Ιστορίες για λάμιες και νεράιδες
Ο γιατρός και φυσιοδίφης Δρ. Γεώργιος Χατζησωτηρίου, στο βιβλίο του «Ιστορία, θρύλοι και παραδόσεις του Πεντελικού Βουνού», έχει γράψει για το Θάλωσι: «Σήμερα δεν ξέρω αν υπάρχει ή γεμίζει η λίμνη με νερό, ύστερα από βροχές. Ούτε την είχα δει. Όμως έχω ακούσει για αυτή. Περιβάλλεται με θρύλους. Ότι ήταν γιομάτη από λάμιες και νεράιδες. Λίμνη κακιά, αφού καταπίνει ή πνίγει ανθρώπους. Έτσι τουλάχιστον μου αφηγήθηκαν παλιοί τσοπάνηδες του χωριού μου, ο γέρο-Μιστόκλης ο Σπανός κι ο Χρήστος Μεγαγιάννης.

Οι βοσκοί που περνούσαν από κει τις νύχτες αντίκριζαν έντρομοι τις λευκοντυμένες Θεότητες να αστράφτουν στο σκοτάδι, να χορεύουν, να σιγοτραγουδούν και να λούζονται. Για αυτό έλεγαν πως αυτοί που μπαίνουν στη λίμνη, τους παίρνουν μαζί τους οι Νεράιδες ή τους πνίγουν μια και καλή».
Κατερίνα Καρύγιαννη
πηγες amarysia.gr
limnithalossi.blogspot.gr/