Ο οικισμός των Καημένων Αμπελιών ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αναλήψεως του Δήμου Θέρμου.
Ευρίσκεται εκατέρωθεν της Επαρχιακής οδού Θέρμου – Αναλήψεως – Ναυπάκτου, με θέα προς τα δυτικά, τη
λίμνη Τριχωνίδα καθώς και τα βουνά Μακρυνόρος, Ακαρνανικά, Παναιτωλικά και βορειοανατολικά αντιστοίχως
τα βουνά της Ναυπακτίας και τον Εύηνο ποταμό ή Λυκόρμας όπως αναφέρονταν στην αρχαιότητα.

Την επωνυμία του ο Οικισμός την έλαβε πιθανόν για δύο λόγους, ο πρώτος από την καλλιέργια των αμπελιών
στον οικισμό και ο δεύτερος (όπως έχει διασωθεί απ’ την τοπική παράδοση), όταν κάποιος κτηνοτρόφος έβαλε
φωτιά στη σωρό ενός ληστή που κανείς δεν ήθελε να τον θάψει. Η φωτιά μεταδόθηκε στα παρακείμενα αμπέλια
και το μεγαλύτερο μέρος τους καταστράφηκε. Από τότε ο Οικισμός πήρε την ονομασία Καημένα Αμπέλια
(παράφραση της λέξης Καμμένα).

Ο οικισμός κατοικήθηκε κατά την περίοδο της Αιτωλικής Συμπολιτείας το 400 π.Χ, γεγονός που αποδεικνύεται
από τα αρχαία ευρήματα του οικισμού στην θέση ΝΙΚΟΛΗ. Ο χώρος έχει καταγραφεί και έχει δεσμευθεί από την
Αρχαιολογική Υπηρεσία Πατρών.
Μετά την εισβολή του Φιλλίππου του Ε’ στο Αρχαίο Θέρμο, οι κατοικοι μετακινήθηκαν βορειότερα. Ο οικισμός
κατοικήθηκε εκ νέου πριν το 1821, αυτό προκύπτει από τα λιθόκτιστα κτίρια, το έτος γεννήσεως των κατοίκων,
και τα συμβόλαια ιδιοκτησίας.

Τα Καημένα Αμπέλια γνώρισαν και καλές και άσχημες εποχές. Η δημόσια απογραφή του πληθυσμού εχει ως εξής:
1912 = 261 κάτοικοι 1940 = 232 1971 = 126 1981 = 94 1991 = 90 και σήμερα διαμένουν μόνιμα 35 κάτοικοι. Τα
όρια του οικισμού προσδιορίστηκαν με την υπ.Αριθ.6371/8-9- 1923 Απόφαση Νομαρχίας Μεσολογγίου.
Ο οικισμός βρίσκεται σε υψόμετρο 397 μέτρα, σε δεσπόζουσα θέση στη ευρύτερη περιοχή με εξαιρετική θέα στην
λίμνη Τριχωνίδα, με κλίμα ξηρό, υγιεινό και είναι τόπος ηλιόλουστος. Οι συνθήκες αυτές και το αργιλλώδης
έδαφος ευνοούσαν την καλλιέργια του αμπελιού στην κοιλάδα εκτάσεως 700 περίπου στρεμμάτων που βρίσκεται
στο κέντρο του οικισμού. Η καλλιέργια του αμπελιού χρονολογείται δια μέσω των αιώνων και βγαζανε το
φημισμενο κρασι των Καημενων Αμπελιων.

Ο τόπος ξερικός και άνυδρος, δεν εμπόδισε τους κατοίκους να καλλιεργήσουν τη γη με δημητριακά και ν’
αναζητήσουν νερό. Προέβησαν στην διάνοιξη πηγαδιών, λειτούργησαν και ευρίσκονται σήμερα εν λειτουργία 45
πηγάδια. Το πρώτο πηγάδι είναι το κοινοτικό που ευρίσκεται στη θέση Ξηρόβρυση το οποίο χρονολογείται από
το 1780. Για το αλώνισμα των δημητριακών 40 πετράλωνα ,τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα. Ισως ο μοναδικός
οικισμός
στην Ελλάδα με 45 πηγάδια και 40 αλώνια.
Στον οικισμό λειτούργησαν διαδοχικά δύο δημοτικό σχολεία μέχρι το 1975 καθώς επίσης και δύο καφενεία μέχρι
το 1955. Στο καφενείο του Βασιλείου θ. Σπυρόπουλου από το έτος 1944-1950 εγκαταστάθηκε παράρτημα της
φιλανθρωπικής οργάνωσης UNRRA, η οποία μοίραζε τρόφιμα και είδη ρουχισμού στους δεινοπαθούντες
κατοίκους. Επίσης στο οίκημα αυτό, το 1968, λειτούργησε για πρώτη φορά το χειροκίνητο τηλέφωνο του
οικισμού.

Το έτος 1979 ο οικισμός για πρώτη φορά ηλεκτροδοτείται και το 1980 υδροδοτείται με νερό (συνεχούς ροής) από
την πηγή που είναι πάνω από τον μοναστήρι Ιωάννου Προδρόμου και η ζωή των κατοίκων αρχίζει να βελτιώνεται.
Η αστυφιλία και η μετανάστευση ήταν οι βασικές αιτίες μείωσης του πληθυσμού.
Για πρώτη φορά στα χρονικά, το 2017, τοποθετείται ταμπέλα με την ονομασία του οικισμού, απ΄το δήμο Θέρμου.
ΔΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
































Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *