Θέλησα σε σύντομο χρόνο (ενός σχεδόν «δημώδους βιντεοκλίπ»!) να δώσω το θέμα των παραδοσιακών μας χορών με τη δική μου αντίληψη. Όχι σαν είδος μουσειακό και «στημένο» για τα πανηγύρια, αλλά μέσα στον καθημερινό φυσικό και πολιτισμικό μας χώρο με τη ζωή να ξετυλίγεται ολόγυρα και να συνοδεύει τους χορούς με οικειότητα (δείτε
μικρές παρεμβολές ανάμεσα σε κάθε χορευτικό ). Και θέλησα ακόμη να το συνδέσω με τη
μεγάλη έντεχνη μουσική μας και να δείξω τη στενή επαφή τους. Έτσι το όλο θέμα εισάγεται
με τη σύνθεση «κλέφτικος χορός» του Σκαλκώτα πάνω σε εικόνες απέριττου φυσικού κάλλους, πριν η κάμερα περάσει στο πρώτο χορευτικό. Και στον τελευταίο χορό, σχεδόν χωρίς να το πάρουν είδηση οι χορευτές (και εμείς), η ίδια μουσική του Σκαλκώτα οδηγεί
πλέον τα βήματά τους. Για να περάσει μετά, σε μια πολιτισμική σύντηξη χώρου και χρόνου, στην ίδια τη φύση που κι αυτή πλέον σέρνει το χορό σε ένα μεγάλο «τράβελινγκ». Είναι η ώρα που συντελούνται τα «μικρά θαύματα». Και οι χορευτές βγαίνουν θριαμβικά μέσα από τα δέντρα και μέσα από τη θάλασσα. Αυτά.
Και όπου τα μέσα είναι ελάχιστα υπάρχει και ο ιατήρ πάντων συμβολισμός.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ
Από τη συνεργασία μου (1983-1987) με την τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα» προέκυψαν κάπου 40 ντοκιμαντέρ στα οποία είχα κάνει την έρευνα και το σενάριο, σε μερικά από αυτά και τη σκηνοθεσία. Σημειώνω ότι από τον Οκτώβρη του 1985 μέχρι και τον Ιούνιο 1987 είχα επίσης τη θεματική επιμέλεια καθώς και την παρουσίαση της εκπομπής αυτής. Στην τελευταία αυτή περίοδο ανήκει και το ταινιάκι (διάρκεια 8 λεπτά)
«Η Αμφιλοχία Χορεύει» γυρισμένο με βιντεοκάμερα το 1986 σε δική μου σκηνοθεσία, που το παρουσίασα στην εκπομπή της 8 Ιουνίου 1986. Η σημερινή ανάρτηση εδώ είναι από το προσωπικό μου αρχείο από την εκπομπή εκείνη, (ελπίζω να είμαι ακόμη αναγνωρίσιμος!).
Βασίλης Πολύζος, 22 Νοεμβρίου 2015

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *