Τις πρώτες δεκαετίες του 1900 ο γάμος αποτελούσε ένα σπουδαίο κοινωνικό γεγονός για το χωριό. Η κουλούρα της νύφης ή του πανηγυριού είναι ένα παραδοσιακό έθιμο που το συναντάμε σε πολλά χωριά της Ελλάδας μας.
Η εβδομάδα του γάμου ξεκινούσε με προετοιμασίες και την προσμονή της μεγάλης μέρας, που συνήθως ήταν Κυριακή.
Το βράδυ της Τετάρτης έπιαναν το προζύμι για να φτιάξουν την επομένη ”την κουλούρα της νύφης και του γαμπρού”, ώστε να είναι έτοιμη για την τελετή του γάμου. Την ”κεντούσαν” περίτεχνα και την τραγουδούσαν πολλές γυναίκες μαζί, με τη φωνή της ”κεντήστρας” να κυριαρχεί. Στα σχέδια που κεντούσαν έδιναν διάφορους συμβολισμούς. Έφτιαχναν πουλιά να φιλιούνται, άνθη λεμονιάς και δάφνης.
Το βελανίδι συμβόλιζε την μακροημέρευση. Τα κουλούρια τα κεντούσαν και αυτά, τα μέλωναν (για να είναι γλυκιά η ζωή του ζευγαριού) και τα έβαζαν σε πανέρια στολισμένα με δαντέλες.
Στην κουλούρα απέδιδαν και υπερφυσικές δυνάμεις και ένα μικρό κομμάτι το κρατούσαν για φυλαχτό.
πηγη Ζωή Στο Χωριό
