Ντοκουμέντο:Πως περιγράφει το Ξηρόμερο Γάλλος Αρχαιολόγος το 1856;Τι αποκαλύπτει για την Κατούνα και Αετό;Ποιό τραγούδι έλεγαν οι Ξηρομερίτες;

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ

Ο Διαπρεπής Γάλλος Αρχαιολόγος Leon Heuzey περιηγήθηκε στην Ελλάδα για τρια χρόνια από το 1855 μέχρι το 1858!Το Σεπτέμβριο του 1856 ήρθε στην Ακαρνανία από την Αθήνα μέσω της Στερεάς Ελλάδας!Η Ακαρνανία τότε είχε δύο επαρχίες του Βάλτου και του Ξηρομέρου!Το Ξηρόμερο είναι όλο οροπέδια και βουνά,αντί για το αργιλώδες χώμα του Βάλτου έχει το λευκό η γριζωπό πέτρωμα που οι ντόπιοι το ονομάζουν “Βελαώρα” .Οι χείμαρροι που σχηματίζονται μετά την βροχή δημιουργούν βυθίσματα “γρούσπες” και κει καταβροχθίζονται!Νερό κρατιέται στις “λούτσες” στις γούρνες,στις φυσικές στέρνες δηλαδή και φυσικά στις λίμνες Οζερό και Αμβρακία.
Τα προιόντα της Ακαρνανίας είναι όπως το περιγράφει ο Γάλλος συγγραφέας το στάρι,οι ελιές,το κρασί χωρίς ρετσίνα,και κάποια πορτοκάλια και λεμόνια!Στα δάση φύτρωναν η κουμαριά,η φυλύκη,τα ρείκια,η βελανιδιά η aegilops της οποίας ο κάλυκας στην Ευρώπη πουλιούνταν πολύ ακριβά σαν υλικό βυρσοδεψίας και τα πουρνάρια!
Οταν ερχόταν η εποχή που έπεφταν τα βελανίδια στην Ακαρνανία γινόταν γενική μετακλινηση,οι κάτοικοι άφηναν τα χωριά και τα χωριάφια και έπιαναν τα δάση!
Οι Βαλτινοί κατέβαιναν κατά ομάδες με τις οικογένειες τους και κατασκήνωναν με τις οικογένειες τους κάτω απο βελανιδιές να μαζέωουν κάλυκες!
Μια πολυμελής οικογένεια μπορούσε να βγάλει χίλιες δραχμές το χρόνο χωρίς κόπο και έξοδα!Οι πιο πλούσιοι αγόραζαν ύστερα την σοδειά και την εμπορεύοταν με τους Αγγλους στην Πάτρα και τα Επτάνησα!
Τα βελανίδια έτρεφαν και τα γουρούνια που βρίσκοταν κατά κοπάδια!
Τα γουρούνια της Ακαρνανίας ήταν μικρά μαύρα,με σηκωμένες τρίχες,κοντόχοντρα και άγρια!
Εκτρέφοταν και ένας μεγάλος αριθμός προβάτων και κατσικιών κάποια μεγάλα χωριά κατείχαν εως και δέκα χιλιάδες κεφάλια ανά κοπάδι!
Ο Heuzey πίστευε πως κοντά στην Κατούνα Ξηρομέρου υπήρχε κοίτσαμ γαιάνθρακα η ανθρακίτη!Οι κάτοικοι του Αετού Ξηρομέρου έδειχναν ένα Βάλτο του οποίου η λάσπη είχε την μοναδική ικανότητα να βάφει μαύρα τα μάλλινα υφάσματα τα οποία άφηναν εκεί για να μουλιάσουν!
Οι κατοικοι του Ξηρομέρου θεωρούν τους εαυτούς τους πολιτισμένους είχαν τότε και ένα τραγούδι που έλεγε:
Η Αρτα πέτρα να γενεί και ο Βάλτος να βουλιάξει
το δόλιο το Ξηρόμερο θεός να το φυλάξει
που χει τα γλυκά κρασιά και όμορφα κορίτσια!
Οι Ξηρομερίτες ήταν περήφανοι ανήσυχοι φιλοπόλεμοι,λιγ’οτερο φίλοι της δουλειάς από οτι της κίνησης!Διαπίστωσε ακόμα ο Γάλλος Heuzey οτι οι Ξηρομερίτες διέθεταν πηγαίο χιούμορ,γενναιοδωρία και φιλότιμο!
Τους βρήκε ψηλούς με κομψό παρουσιαστικό,με πρόσωπα καθαρά και όμορφα χαρακτηριστικά,με περιποιητικούς και ελεύθερους τρόπους!
Δεν ήταν πολυ’αριθμοι και κατοικούσαν σε μεγάλα χωριά,τα σπίτια τους ήταν δίπατα,και χτισμένα με την άσπρη πέτρα του τόπου!Ολοι είχαν μερίδιο γης συνήθως μεγάλο!
Στην περιοχή δεν συνάντησε κανένα χωριό χωρίς σχολείο έστω και ιδιωτικό!
Απ όλες τις επαρχίες της χώρας το Ξηρόμερο διατήρησε τα αγροτικά και δημώδη ήθη της Αρχαίας Ελλάδας όπως η φιλοξενία,η πλήρης εξοικείωση με την κοινοτική ζωή οι προσκλήσεις μεταξύ τους για φαγητό στο σπίτι και ο τρόπος που έτρωγαν,κάθοταν οκλαδόν γύρω από ένα μικρό χαμηλό τραπέζι!
Το παραπάνω αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Ευθύμιου Πριόβολου “Η Αιτωλοακαρνανία με τα μάτια των περιηγητών”
πηγη φωτογραφιας agrinionews

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ