Πάτρα:Οι Σμυρνιοί...μυλωνάδες που κατέκτησαν την Ευρώπη με τους Μύλους Αγίου Γεωργίου

Κτισμένο κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου το κτίριο της αλευρομηχανίας του Αγ. Γεωργίου βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της πόλης. Ο τελευταίος όροφος του κτιρίου χρησιμοποιείται για εκθεσιακά δρώμενα.
Στο τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Νόρμαν – Άστιγγος – Σανταρόζα και την παραλιακή λεωφόρο Όθωνος-Αμαλίας, το εργοστάσιο έχει κλείσει και τα κτίρια, που είναι πια ιδιοκτησία του υπεραστικού ΚΤΕΛ Αχαΐας, παραμένουν για την ώρα κατα ένα μεγάλο μέρος αναξιοποίητα. Μόνο στον υπαίθριο χώρο προς τη μεριά της Νόρμαν σταθμεύουν τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ.

Στην εκπνοή του 20ού αιώνα και ενώ στο διάστημα της τελευταίας 15ετίας εμφανίστηκαν στην ελληνική οικονομική ζωή πλήθος νέες και δυναμικές εν πολλοίς επιχειρήσεις, τα λεγόμενα νέα επιχειρηματικά «τζάκια», υπάρχουν αρκετές βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις που είτε έχουν κλείσει, ανάμεσά τους η οικογένεια Συμεώνογλου, η οποία ανήκει στη χορεία των «ολίγων» η δραστηριότητα των οποίων εκτεινόταν δεκαετίες προτού εμφανισθούν στον ελλαδικό χώρο από τα Αδανα της Μικράς Ασίας ως την Αμβέρσα.
Η οικογένεια Συμεώνογλου ήταν από τις σπουδαιότερες επιχειρηματικές οικογένειες της Μικράς Ασίας. Διέθεταν στην Καισάρεια μύλο με την επωνυμία Συμεώνογλου Υιοί & Ποδούρογλου ΟΕ και κλωστοϋφαντουργείο στα Αδανα. Επίσης, σε συνεργασία με τους χιώτες αδελφούς Δάρα, είχαν κοινή εταιρεία με υποκατάστημα στη Μασσαλία και γραφείο στην Αμβέρσα με αντικείμενο την επεξεργασία και εμπορία δημητριακών και οσπρίων, ενώ διέθεταν και ριζόμυλο. Ο «ηγέτης» της οικογένειας, της δεύτερης γενιάς, ο Αριστείδης, είχε προβλέψει τη μικρασιατική καταστροφή και «είχε βγάλει αρκετά λεφτά έξω από την τότε Τουρκία».

Το 1926 ιδρύεται η εταιρεία Μύλοι Αγίου Γεωργίου ΑΕ με βασικούς μετόχους τονΑριστείδη και τον Αλέξανδρο Συμεώνογλου και μετοχικό κεφάλαιο 100.000 λίρες Αγγλίας και 20.000 μετοχές.
Μυλοι Αγίου Γεωργίου Πάτρα 1936/ Πηγή: Παναγιώτης Παγκόπουλος στο patras photos specialold
Το 1936 είναι μια από τις πιο σημαντικές χρονιές στην ιστορική διαδρομή των Μύλων. Ο πόλεμος κάνει την εμφάνισή του στη διεθνή σκηνή.
Τότε οι Μύλοι Αγίου Γεωργίου αποκτούν σε δημόσιο πλειστηριασμό τον κυλινδρόμυλο Α. Γ. Τριάντη στην Πάτρα. Η απόκτηση της νέας βιομηχανικής μονάδας δίνει τη δυνατότητα στην οικογένεια Συμεώνογλου να διευρύνει την παρουσία της στην αγορά.
Στη δεκαετία του 1990, που αποδεικνύεται τελικώς η κρισιμότερη στην ιστορία της, η εταιρεία εκσυγχρονίζεται ριζικά ανανεώνοντας τον μηχανολογικό εξοπλισμό της, με δυναμικότητα 800 τόνων ανά 24ωρο.
Το 1997 η εταιρεία επεκτείνεται πέραν των ελληνικών συνόρων αποκτώντας τον έλεγχο του μεγαλύτερου αρτεργοστασίου της Ρουμανίας και συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο του μεγαλύτερου μύλου της Γεωργίας. Επίσης εξαγοράζουν τη βιομηχανία ζυμαρικών Στέλλα ΑΕ.
Ωστόσο, ενώ ως το 1990 η οικογένεια Συμεώνογλου (πέντε αδέλφια της δεύτερης γενιάς και οκτώ παιδιά της τρίτης γενιάς) κατείχε το 51% των μετοχών, αρχίζουν έκτοτε σταδιακά να πωλούν στο Χρηματιστήριο, δοθείσης ευκαιρίας. Οταν ανέλαβε ο κ. Α. Συμεώνογλου το 1985, δεν κατείχε ούτε μία μετοχή των Μύλων.
Τον Μάιο του 1999, όταν ο κ. Κ. Λούλης αρχίζει να «μαζεύει» μετοχές από το Χρηματιστήριο, ο κ. Συμεώνογλου διέθετε το 4%.
«Τόσες είχα καταφέρει να μαζέψω» λέει ο ίδιος και, ερωτώμενος σχετικά με το ενδιαφέρον που επεδείκνυαν οι άλλοι μέτοχοι, αναφέρει ότι «αδιαφορούσαν για το μέλλον της εταιρείας».
Τότε ο κ. Λούλης, ο οποίος προέρχεται από αντίστοιχη «οικογένεια μυλωνάδων» και διέθετε τη δεύτερη σε μέγεθος αλευροβιομηχανία της ελληνικής αγοράς, κατόρθωσε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτήσει το 52% των Μύλων Αγίου Γεωργίου ΑΕ, και να κυριαρχήσει απολύτως στον κλάδο…
Η παραγωγική δραστηριότητα της επιχείρησης στην Πάτρα ανερχόταν σε 1600 σάκους των 60 κιλών ανα οκτάωρο ενώ η δυνατότητα αποθήκευσης στα σιλό στους 5000 τόνους. Η δυναμική παρουσία της επιχείρησης διακόπηκε στα 1990. Εκείνη την εποχή απασχολούσε 100 εργαζόμενους. Το κτιριακό συγκρότημα σήμερα ανήκει στο Υπεραστικό ΚΤΕΛ Νομού Αχαϊας με στόχο να φιλοξενήσει νέες χρήσεις
*στοιχεία και απο παλαιότερο αφιέρωμα της εφημερίδας “ΒΗΜΑ της Κυριακής”
thebest.gr