Στην Κατοχή οι Αθηναίοι οφείλουν την επιβίωσή τους και στην σταφίδα.Αρκετοί κρατηθήκανε στην ζωή με αυτή. Μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο στα μπακάλικα εμφανίστηκε η θρεψίνη την βγάζανε από επεξεργασία της σταφίδας, κάτι σαν μαρμελάδα και με ένα παχουλό παιδί στο τσίγκινο κουτί να υπόσχεται στις μανάδες ότι και τα δικά τους έτσι θα γίνουν με κόκκινο μάγουλο που δεν κοκκίνιζε το άτιμο παρά μόνο με τσίμπημα.


Πήγαιναν λοιπόν στον μπακάλη οι νοικοκυρές και αγοράζανε…. μισή οκά λάδι…. 150 δράμια τυρί ….και 100 δράμια θρεψίνη. Μια φέτα ψωμί μεγάλη και κάργα θρεψίνη, έγλειφες και τα δάχτυλά σου, λέρωνες και την μούρη σου για να την σκουπίσεις με το μανίκι και να φας την ξανάστροφη.
Η θρεψίνη χάθηκε αργότερα από τα ράφια για να επανέλθει δριμύτερη στις μέρες μας και μάλιστα με συνταγές γνωστών σεφ.
Πίσω στα παλιά

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *