Πριν έρθουν τα toasts και τα fast food, πολύ συνηθίζονταν σαν κολατσιό η ριγανάδα και στη Χώρα και στα χωριά, ιδίως το καλοκαίρι.
Για τη ριγανάδα, μουσκεύουμε ψωμί, κατά προτίμηση ξερό μαύρο ζυμωτό, το στίβουμε καλά το τοποθετούμε στο πιάτο και ρίχνουμε αρκετό λάδι , ξύδι , αλάτι, ρίγανη, ψιλοκομένη ή τριμένη ντομάτα, κομμάτια τυρί φέτα και εξαιρετικά ελιές κατά προτίμηση μαύρες ή παστές σαρδέλες.
Σε άλλα μέρη όπως η Κρήτη βουτάμε στο νερό ένα ή δύο παξιμάδια τους λεγόμενους Ντάκους, και τα πλαισιόνουμε με τα παραπάνω υλικά. Το πλέον εύκολο, πρόχειρο έδεσμα για όλες τις ώρες της μέρας, ο καλύτερος μεζές για τους πότες του τσίπουρου και του κρασιού για τους Κεφαλονίτες και τουςς νοτιοελλαδίτες είναι η ριγανάδα, ή όπως την ονομάζουν οι Κλαματιανοί Μπαμπανέτσα, οι Κρήτες τους ονομάζουν Τάκους (ξερά μουσκεμένα παξιμάδια). Στα μέρη μας μας η απόλυτη μείξη της νοστιμότατης ντομάτας κατευθείαν από το προσωπικό μας μποστάνι, με το εξαιρετικής ποιότητας εξτρα παρθένου ελαιόλαδου, κοματια από σπιτίσια πραγματική τυρι φέτα, ψιλοτριμένο κρεμύδι που δίνει ιδιαίτερη γεύση, μαύρες ελιές Καλαμών, ευωδιαστή τριμένη ρίγανη, αλάτι και πιπέρι. Οι παλιές νοικοκυρές ετοίμαζαν αυτό τό πλήρη σε θερμίδες πιάτο της ευκολίας, σαν κολατσό για τα παιδιά στον αγρότη σύζυγο, για δεκατιανό, για μεσημεριανό ή και για βραδυνό. Αρκεί να είναι η έποχή της καλής ντομάτας. Σε πολλά μέρη για περισσότερη νοστημιά μπορούμε να το ραντισουμε με λίγες σταγόνες ξύδι. Ένα πιάτο για όλη την οικογένεια και τους επισκέπτες, το…. πιάτο παντός καιρού,που μπροστά σε τέτοια λιχουδιά κανείς δεν στραβομουτσουνιάζει . Διαιονίζοντας το πιο απλό κανόνα της μαγειρικής τέχνης μιας πλήρους τροφής που δεν χρειάζεται μαγείρεμα. Με τον τρόπο αυτό έχουν τραφεί γενεές και γενεές φαμελιάριδων, με την κλασική του νοστιμιά, δίνοντας στο πιάτο χρώμα και στη ζωή. Πιάτο της μπυραρίας, του τσιπουράδικου, της οικογένειας, της παρέας…όλοι μαζί στη… βούτα. Προσοχή λοιπόν στη λεπτομέρεια: Η ντομάτα που χρησιμοποιούμε να είναι στην εποχή της από μποστάνι, ούτε σφικτή, ούτε άχρωμη αλλά ώριμη και κατακόκκινη. Το ψωμί κατά προτίμηση ζυμωτό με ξυνό προζύμι, ψημένο σε χωριάτικο ξυλόφουρνο. Το ψωμί το κόβουμε σε χοντρές φέτες και πρέπει να ειναι τουλάχιστον 4 – 6 ημερών, το ραντίζουμε με λίγο νερό να μαλακώσει και το περιχύνουμε με το μισό λάδι. Το ελαιόλαδο άφθονο, κατά προτίμηση Καλαματιανό και μάλιστα αγουρέλαιο, μετά αφού ξεφλουδίσουμε την ντομάτα την ψιλοκόβουμε ή την τρίβουμε στον τρίφτη, στην συνέχεια τρίβουμε και το κρεμύδι και τα απλώνουμε πάνω στις φέτες του ψωμιού. Τοποθετούμε την φέτα κομμένη σε κομμάτια, τα πασπαλίζουμε με τη ρίγανη. Γαρνίρισμα με ελιές θρούμπες και περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι. Το έδεσμά μας είναι έτοιμο! Και καλή μας όρεξη!!!!
ΥΛΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΗΣ
5 – 6 φέτες ξερό ψωμί.
1 κουταλάκι πιπέρι,
1 κουταλάκι αλάτι.
1 κουταλάκι τριμένη ρίγανη.
1 – 2 ψιλοκομμένες ή τριμένες ντομάτες γινωμένες
200 γρ. τυρί φέτα κομμένη σε κομμάτια
1 κουπα ελαιόλαδο αγουρέλαιο κατά προτίμηση.
1 ξερό κρεμύδι.
3 – 4 σταγόνες ξύδι, προαιρετικά.
πηγη https://komianos.wordpress.com

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *