εφόσον δεν προκύψουν άλλα προβλήματα, τα αμέσως επόμενα χρόνια εταιρείες ρωσικών συμφερόντων θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν το μεγαλύτερο γνωστό κοίτασμα χρυσού στον πλανήτη.
Βρίσκεται κοντά στην πόλη Σουκόι Λογκ, με πληθυσμό μόνο 34.000 κατοίκους, δηλαδή ένα… τίποτα σε σχέση με την αχανή και πολυπληθή Ρωσία, που όμως έχει μεγάλη παράδοση στις εξορύξεις. Η ιστορία της περιοχής είναι πολύ μικρή. Ιδρύθηκε μόλις το 1710 και ουσιαστικά οι κάτοικοί της δεν ήταν άλλοι από τους εργάτες των ορυχείων της περιοχής που διοχέτευαν γαιάνθρακα πρώτα την τσαρική Ρωσία και στη συνέχεια την Σοβιετική Ένωση των Μπολσεβίκων.
Ωστόσο περίπου 100 χρόνια μετά την εξόρυξη κάρβουνου που γιγαντώθηκε το 1860, οι επιστήμονες και οι ειδικοί εντόπισαν κάτι πολύ πιο σημαντικό και ακριβό στα έγκατα της γης του Σουκόι Λογκ. Ένα κοίτασμα χρυσού που σύντομα υπολογίστηκε ότι η αξία του θα ήταν πολύ μεγάλη. Και καθώς τα χρόνια περνούσαν και η τεχνολογία γινόταν ακόμη πιο σύγχρονη, έγινε αντιληπτό ότι οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν πολύ μακριά από την αλήθεια.
Ήδη από την δεκαετία του ’70 οι Ρώσοι γεωλόγοι συνειδητοποίησαν την μεγάλη αξία του κοιτάσματος, χωρίς βέβαια να είναι ακόμη σε θέση να μιλήσουν με απόλυτη βεβαιότητα, ενώ το έργο δεν προχωρούσε εξαιτίας του κόστους αφενός και αφετέρου του γεγονότος ότι στην Σοβιετική Ένωση υπήρχαν ήδη ενεργά κοιτάσματα που κάλυπταν τις ανάγκες της χώρας.
Πλέον όμως η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική…
Η εκτόξευση της τιμής του χρυσού τα τελευταία χρόνια λόγω των οικονομικών κρίσεων αλλά και των συνεπειών από τον κορωνοϊό που «άδειασαν» τα αποθεματικά, έφεραν ξανά τα κοιτάσματα του Σουκόι Λογκ στο προσκήνιο, περίπου 25 χρόνια μετά την τελευταία φορά που είχε επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί εξόρυξη. Τότε το ρωσικό δημόσιο είχε συμπράξει με μια εταιρεία από την Αυστραλία η οποία έφτασε μέχρι τα ορυχεία της περιοχής, αλλά η πολιτική αστάθεια εκείνης της εποχής μετά την πτώση του κομμουνισμού, σε συνδυασμό με την γραφειοκρατία και μια σειρά άλλους παράγοντες, την ανάγκασαν να αποχωρήσει (μετά από απόφαση της Δούμας) έχοντας υποστεί μια ζημία ύψους 127.000.000 δολαρίων, χωρίς να κερδίσει τίποτα στην πορεία.
Τώρα, όμως, η κατάσταση σε όλα τα επίπεδα είναι εντελώς διαφορετική. Η τεχνολογία που απαιτείται για την εξόρυξη και την επεξεργασία του χρυσού είναι διαθέσιμη, ενώ την ίδια ώρα οι Ρώσοι επιχειρηματίες (με τις ευλογίες) του πολιτικού συστήματος, μπορούν να εκμεταλλευτούν χωρίς βοήθεια από το εξωτερικό, τα κοιτάσματα.
Η εταιρεία Polyus PJSC, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο παραγωγό χρυσού στην χώρα, πολύ πρόσφατα εκφράστηκε δημοσίως για τα κοιτάσματα του Σουκόι Λογκ, χαρακτηρίζοντάς τα τα μεγαλύτερα του κόσμου. Στη συνέχεια άνθρωποί της ανέφεραν ότι οι σχετικοί έλεγχοι και μετρήσεις έδειξαν πως αποδεδειγμένα τα αποθέματα είναι τουλάχιστον 40 εκατομμύρια ουγγιές! Στη συνέχεια αυτό το έτσι κι αλλιώς τεράστιο νούμερο επανεκτιμήθηκε και υπήρξε διόρθωσή του, αλλά προς τα πάνω! Πλέον οι Ρώσοι κάνουν λόγο για τουλάχιστον 67.000.000 ουγγιές… Επιπλέον, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι είναι πάρα πολύ πιθανό αυτό το νούμερο στην πραγματικότητα να είναι ακόμη μεγαλύτερο, κάτι που θα αποδειχθεί με νεότερες έρευνες και μελέτες.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Polyus PJSC, Πάβελ Γκράτσεφ το συγκεκριμένο πεδίο από μόνο του καλύπτει περίπου το 25% της συνολικής παραγωγής της Ρωσίας, γεγονός που σημαίνει πως το κοίτασμα είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα κοιτάσματα και χρυσορυχεία KSM της Seabridge Gold στον Καναδά και Donlin Gold στην Αλάσκα.
Από το 2017 η Polyus PJSC κατέχει το σύνολο των δικαιωμάτων χρήσης του πεδίου και σχεδιάζει το πρότζεκτ που θα της επιτρέψει να περάσει από την θεωρία στην πράξη. Ένα εγχείρημα διόλου εύκολο εξαιτίας πολλών παραγόντων. Ένας από αυτούς –και ίσως ο πλέον σημαντικός- είναι το εξαιρετικά μεγάλο κόστος που συνεπάγεται ένα τέτοιο εγχείρημα. Καμία εταιρεία δεν μπορεί απλά να αρχίσει να σκάβει πριν υπολογίσει με ακρίβεια ότι τα κέρδη της θα είναι πολλαπλάσια.
Οι τελευταίες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ένα έργο το κόστος του οποίου θα φτάσει στα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Ένα ποσό που πραγματικά προκαλεί ίλιγγο. Όμως, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Polyus PJSC, η εταιρεία θα μπορεί να έχει μια ετήσια παραγωγή που θα φτάνει τις 1,6 εκατομμύρια ουγγιές, συνολικής αξίας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Πράγμα που σημαίνει ότι μέσα σε ένα χρόνο θα έχει κάνει ήδη απόσβεση ενώ θα μπορεί να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται το κοίτασμα για άλλα 50 χρόνια!
πηγη