%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%ba1
Οι στιγμές για μένα πάντα μοναδικές. Ο Γιώργης με τους δυο του γιους, τον Κλεισθένη και τον Κωστή αλλά και με τη βοήθεια άλλων «γειτονικών» βοσκών μαντρώνουν τα πρόβατα και όλα με γοργούς ρυθμούς και συνοπτικές διαδικασίες ξεκινούν.
Το άρμεγμα παίρνει κάμποση ώρα και είναι μάλλον κουραστικό αφού ώρα σκυμμένοι παίρνουν το πολύτιμο αγαθό, την πρώτη ύλη για το μετέπειτα… Το γάλα…
%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%ba1
Τις ίδιες στιγμές η Ευγενία (Νούλα) ετοιμάζει το πιο νόστιμο πρωινό, νερόπιτες, με ξινομυζήθρα που η ίδια έχει φτιάξει.
Τα πρόβατα αρμέχτηκαν, το γάλα φιλτραρίστηκε εις διπλούν και το καζάνι που ποιος ξέρει από πότε βαστά έχει πάρει τη θέση του στη γωνία του μικρού μιτάτου.
Τι να σας πω… άλλο να το ακούς κι άλλο να το ζεις.
Το γάλα ζεσταίνεται και φτάνει σε συγκεκριμένους βαθμούς, η πητ(θ)ία (εκ του πήζω) μπαίνει και το πρώτο θαύμα συμβαίνει από μόνο του….
Το πρώτο τυρί είναι έτοιμο λαστιχώδες ζεστό και πεντανόστιμο…
Η «μαλάκα».
%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%ba3
Αυτό το πρώτο τυρί είναι που μπαίνει και στα καλούπια και περιμένει το δρόμο για το τυρόσπιτο, κλειδόσπιτο, την «τρύπα» ώσπου σε τρεις με τέσσερις μήνες να γίνει μία ώριμη κεφαλογραβίερα.
Δεν τελειώνουμε όμως εδώ.
Μέρος από αυτήν την «παρτίδα» σφίγγεται καλά με τα χέρια και γίνεται το φημισμένο τυροζούλι, μεταξύ μας το τυροζούλι είναι απίθανο με τ’ αυγά.
Ένα τσιγάρο διάλειμμα και περνάμε στο επόμενο στάδιο, στην παραγωγή της μυζήθρας που όταν ωριμάσει γίνεται ο γνωστός ανθότυρος.
Ανάβουν ξανά το καζάνι μέχρι ν΄ ανέβει κι άλλο η θερμοκρασία και ο Γιώργης ρίχνει μέσα κι άλλο γάλα.
Όσό ανέβαινε η θερμότητα του γάλακτος τόσο ξεχώριζε ο ορός από τη μυζήθρα και ο ορός έμενε κάτω και η μυζήθρα έβγαινε στην επιφάνεια.
%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%ba4
Μη νομίζετε πως τα πράγματα είναι έτσι απλά όπως εδώ τα διαβάζετε. Η τυροκομία είναι μία τέχνη που απαιτεί απόλυτη ακρίβεια και εξαιρετική υπομονή.
Όλη αυτή η διαδικασία απαιτεί πολλές ώρες και όσο περισσότερο είναι το γάλα τόσο περισσότερες ώρες απαιτούνται.
Στο μιτάτο ξανά, η μυζήθρα βγαίνει και τρία πιάτα σερβίρονται ζεστά και αχνιστά με το σωστό τ αλάτι… Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση απ’ το να τρως επί τόπου ένα τέτοιο θαυμάσιο έδεσμα….
Η δημιουργία στο μεγαλείο της!
ΠΗΓΗ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΚΑΚΙΣ

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *