Ο σκοτεινός μύθος για τον πίνακα με το «αγόρι που δακρύζει». Σε ένα ερειπωμένο κτίριο της Αθήνας, βρίσκεται ένα από τα πιο καταραμένα αντικείμενα όλων των εποχών.
Υπάρχουν κάποια έργα τέχνης που σε μαγεύουν από την πρώτη στιγμή. Άλλα που σε προβληματίζουν ή που τα προσπερνάς αδιάφορα. Και τέλος είναι αυτά που έχουν κάτι το «καταραμένο», που σε κρατούνε δέσμιο για πάντα στοιχειώνοντας τη σκέψη σου γιατί δεν μπορείς ποτέ να τα ξεχάσεις.
Έτσι έγινε και με εκείνο το αγόρι. Το αγόρι που δακρύζει, κορνιζωμένο μέσα στην ασφάλεια ενός παλιού σκαλιστού πίνακα. Όχι όμως, δε θα βιαστώ να αποκαλύψω που το συνάντησα. Πρώτα θα αφηγηθώ το μύθο με την κατάρα που το συνοδεύει. Γιατί είναι ένας μύθος μυστηριώδης και συγκλονιστικός.
Κάποτε υπήρχε ένας ζωγράφος που τον έλεγαν Μπραγκόλιν, είχε ένα άλλο όνομα που ήταν το αληθινό, αλλά όλοι τον ήξεραν με το ψευδώνυμό του. Ο Τζιοβάνι Μπραγκόλιν ζούσε και εργαζότανε στη Βενετία, κατά την περίοδο μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Μπραγκόλιν σε όλη τη ζωή του ζωγράφιζε διαφορετικές εκδοχές του ίδιου πίνακα, πορτραίτα ενός θλιμμένου αγοριού, τόσο θλιμμένου που έβλεπες δάκρυα να κυλούν στα μάγουλά του. Οι πίνακες αναπαράχθηκαν σε χιλιάδες αντίτυπα και αγοράστηκαν από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Ζωγράφος τελειοποιεί ένα από τα αντίγραφα του “αγοριού”
Χρειάστηκαν λίγες δεκαετίες για να αποκαλυφθεί το μυστικό που ένωνε αυτούς τους πίνακες και να συνδεθούν τα αντίτυπα του «αγοριού» με μία αληθινή κατάρα. Γιατί όσα σπίτια είχαν μέσα τους τον πίνακα αυτό, καταστρεφόντουσαν από φωτιά. Το 1985 στον Βρετανικό τύπο δημοσιεύτηκαν μαρτυρίες πυροσβεστών, σύμφωνα με τις οποίες στα αποκαΐδια πυρκαγιών έβρισκαν σε πολλές περιπτώσεις άθικτο έναν τέτοιο πίνακα στους τοίχους.
Οι εφημερίδες έδωσαν τεράστια διάσταση στο θέμα και υπήρξαν πολλές μαρτυρίες για παρόμοια περιστατικά, ενώ εκατοντάδες ιδιοκτήτες αντιγράφων του πίνακα έσπευσαν να επικοινωνήσουν με τις αρχές ανησυχώντας για την ασφάλειά τους.

Πρωτοσέλιδα από εφημερίδες της εποχής
Παράλληλα σκοτεινές φήμες είχαν αρχίσει να εξαπλώνονται για τον ίδιο το ζωγράφο που ήταν εξαφανισμένος πια και με τα ίχνη του να αγνοούνται: Σύμφωνα με κάποια σενάρια, το αγόρι του πίνακα υπήρχε πραγματικά και το είχε πάρει ο ίδιος ο ζωγράφος υπό την προστασία του μετά από μία πυρκαγιά στην οποία σκοτώθηκαν οι πραγματικοί γονείς του.
Και τα δάκρυα του αγοριού στον πίνακα δεν ήταν τίποτα άλλο από τα σημάδια της κακοποίησης που είχε υποστεί το μικρό παιδί από τον Μπραγκόλιν. Τα βάσανα που υπέστη η ψυχή του μικρού παιδιού και ο φριχτός θάνατος των γονιών του πέρασαν με έναν τρόπο μαγικό μέσα τον πίνακα, στοιχειώνοντας για πάντα το έργο αυτό. Το αγόρι θα έπαιρνε την πύρινη εκδίκησή του μέσα από κάθε αντίγραφο του πίνακα, μέσα από χιλιάδες πυρκαγιές.

Διαφορετικές εκδοχές του πίνακα από τον Μπραγκόλιν
Και ο τρόμος εξαπλώθηκε. Ο παραγωγός ραδιοφώνου Steven Punt έκανε το πείραμα να προσπαθήσει να κάψει έναν τέτοιο πίνακα μέσα στο εργαστήριο ενός ερευνητικού κέντρου, μάταια όμως, καθώς το πρόσωπο του αγοριού παρέμεινε άθικτο ανάμεσα στις φλόγες.
Οι αρχές προσπάθησαν να περιορίσουν την έκταση που είχε λάβει η υπόθεση.
Όμως ήταν πια πολύ αργά. Εκατοντάδες χιλιάδες αντίγραφα εκτιμήθηκε ότι είχαν πουληθεί ήδη σε όλο τον πλανήτη. Κάποια από αυτά βρίσκονται πολύ κοντά μας.
Και εδώ αρχίζει το πιο παράξενο μέρος αυτής της ιστορίας.

Σκηνή από την πυρκαγιά στο σπίτι του ήρωα της ταινίας Manchester by the sea (Casey Affleck)
Βρισκόμουν σε ένα από τα ερειπωμένα επιβλητικά παλιά αρχοντικά της Αθήνας. Στο γιγάντιο αρχοντικό στην οδό Κεραμεικού 28 στο Μεταξουργείο, ένα πραγματικό ερείπιο που έχει αποκτήσει τον τελευταίο καιρό ξανά ζωή, μέσα από τις πολιτιστικές δραστηριότητες καλλιτεχνικών ομάδων.
Πεσμένοι σοβάδες, πατώματα που τρίζουν, σκοτεινοί διάδρομοι με διαδοχικές πόρτες, σκοτεινά δωμάτια και αποθήκες, βγαλμένα σαν από ταινία τρόμου.

Αποθήκη του κτιρίου στην οδό Κεραμεικού 28
Μια γενικότερη αίσθηση εγκατάλειψης να πλανάται στον σκονισμένο αέρα των δωματίων που κάποτε τα έλουζε το φως και η λάμψη μιας άλλης εποχής.

Φωτογραφίες από το εσωτερικό του κτιρίου στην οδό Κεραμεικού 28
Στο κέντρο του τεράστιου κτιρίου ένα εντυπωσιακό αίθριο με κυκλικές μεταλλικές σκάλες να στήνουν έναν επικίνδυνο χορό.

Φωτογραφίες από το αίθριο του κτιρίου στην οδό Κεραμεικού 28
Καλλιτέχνες έχουν στολίσει το χώρο με γκράφιτι και εικαστικές παρεμβάσεις. Ένας άνθρωπος-ελέφαντας μοιάζει τόσο αληθινά τρισδιάστατος που είναι σαν να βγαίνει από τον τοίχο.

Ο άνθρωπος-ελέφαντας
Και κάπου εκεί μέσα σε ένα τοίχο ξεχασμένο ένα αντίγραφο από το «Αγόρι που δακρύζει». Σε μία ξύλινη σκαλιστή κορνίζα, να λάμπει μες στα σκοτεινά. Το υπογράφει ο Τσαλγάνης, ένας Έλληνας ζωγράφος της δεκαετίας του ’70 αλλά όλο αυτό δεν είναι παρά ένα καμουφλάζ. Το έργο είναι πιστό αντίγραφο του ίδιου του έργου του Μπραγκόλιν, το έργο δεν είναι άλλο από το «αγόρι που δακρύζει».

Το αγόρι που δακρύζει κρεμασμένο στην κεντρική σάλα του κτιρίου στην οδό Κεραμεικού 28
Δεν το ήξερα το ομολογώ. Όταν το είδα στην αρχή με συγκίνησε, υπήρχε τόσο θλίψη και ομορφιά μέσα σε εκείνα τα ζωγραφισμένα μάτια. Και έπειτα γύρισα ξανά να το κοιτάξω, πρέπει να έμεινα εκεί δέκα ολόκληρα λεπτά, ο πίνακας είχε κάτι το μαγικό που με τραβούσε, ένιωθα λες και εκεί μέσα στη λάμψη από το δάκρυ που αναφαίνονταν στο μαγουλό του να κρυβόταν κάποιο μεγάλο μυστικό, κάποια αλήθεια που θα έπρεπε να μάθω. Γύρισα σπίτι και άρχισα να αναζητώ την ιστορία αυτού του πίνακα.
Είναι αλήθεια, συγκαταλέγεται στα πιο καταραμένα αντικείμενα όλων των εποχών.
Δεν με πιστεύετε; Αν θέλετε, πηγαίνετε να το δείτε.
Πριν να είναι αργά…
Κείμενο & Φωτογραφίες: A-L για το Memory Life Magazine

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *