Οι ποικιλίες της πατάτας και οι απαιτήσεις τους σε χώμα, νερό και λίπανση
Τα τελευταία χρόνια, είναι πλέον εμφανές ότι ο Έλληνας καταναλωτής προτιμά την εγχώρια πατάτα, γεγονός που, όπως προειδοποιούν οι παραγωγοί, έχει οδηγήσει σε αθρόες εισαγωγές, με το φαινόμενο των ελληνοποιήσεων να αποτελεί τη μεγαλύτερη πληγή του Έλληνα πατατοπαραγωγού.
Αναμφισβήτητα, σημαντικό ρόλο στην ποιότητα του προϊόντος διαδραματίζει, μεταξύ άλλων, και η ορθή τήρηση των καλλιεργητικών πρακτικών, ενώ η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών και το υψηλό κόστος των εφοδίων συνεχίζουν να αποτελούν τροχοπέδη στην αναπτυξιακή πορεία του προϊόντος.
Οι ποικιλίες της πατάτας και οι απαιτήσεις τους σε χώμα, νερό και λίπανση
Η πατάτα είναι μια καλλιέργεια που κυριαρχεί τον χειμώνα. Με καταγωγή από τη Λατινική Αμερική, ήρθε στην Ευρώπη πολλά χρόνια αργότερα και ακόμα πιο μετά στην Ελλάδα, περίπου το 1820. Η χρήση της, όμως, διαδόθηκε πολύ γρήγορα και η πατάτα πλέον όχι μόνο είναι το πιο διαδεδομένο και αγαπητό τρόφιμο, αλλά έχει και πολλές άλλες χρήσεις στη βιομηχανία.
Καθώς η χρήση της γινόταν όλο και πιο διαδεδομένη, εμφανίζονταν και καινούργιες ποικιλίες στην αγορά. Οι ποικιλίες διακρίνονται από το χρώμα στη σάρκα τους και στη φλούδα τους. Υπάρχουν ποικιλίες με λευκή σάρκα, όπως η Kennebec (Κενεμπέκ), με λευκοκίτρινη σάρκα, όπως η Spunta (Σπούντα), με κίτρινη σάρκα, όπως η Agria (Άγκρια), με κόκκινη φλούδα και κίτρινη σάρκα, όπως η Desiree (Ντεζιρέ), και με μωβ φλούδα και σάρκα, όπως η πατάτα Περού. Όποια ποικιλία και να διαλέξουμε, σκοπός είναι να έχουμε ικανοποιητική παραγωγή, πλούσια σε γεύση.
Το να τη φυτέψουμε είναι ένα εύκολο κομμάτι, την καλλιεργούμε, όμως, σωστά;
Οι καλλιεργητικές μας φροντίδες είναι εκείνες που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην παραγωγή μας. Η πατάτα είναι ένα φυτό που χρειάζεται μαλακό χώμα, χωρίς πέτρες και ξένα σώματα, πλούσιο σε οργανική ουσία και με καλή στράγγιση και αερισμό. Επίσης, έχει ανάγκη από την εδαφική υγρασία, δηλαδή θέλει πότισμα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται τις πρώτες εβδομάδες κατά το φύτρωμα και την περίοδο της κονδυλοποίησης, η οποία συμβαίνει, κυρίως, κατά τον τρίτο μήνα της καλλιέργειας. Εκείνη την περίοδο, η πατάτα δεν πρέπει να διψάσει, γιατί αλλιώς θα έχουμε προβλήματα ανομοιόμορφου σχήματος κονδύλων. Από την άλλη, θα πρέπει να αποφεύγονται και οι υπερβολικές αρδεύσεις, γιατί θα οδηγήσουν σε μυκητολογικές ασθένειες. Ακόμα ένα σημαντικό κομμάτι είναι η θρέψη της καλλιέργειας, την οποία δεν θα πρέπει καθόλου να την περιφρονούμε. Το ειδικό λίπασμα είναι απαραίτητο. Η θρέψη της πατάτας γίνεται σε δύο ή τρεις φάσεις.
Η πιο σημαντική είναι κατά το φύτεμα της πατάτας, όπου τοποθετούμε τη μισή ποσότητα του λιπάσματος που θα ρίξουμε συνολικά στην καλλιέργεια. Θα πρέπει να γίνει ενσωμάτωση στο έδαφος ενός οργανικού λιπάσματος κατά προτίμηση, πλούσιου σε ιχνοστοιχεία. Σε αυτήν τη φάση, δεν θέλουμε αρκετό άζωτο, καθώς θα το συμπληρώσουμε στη συνέχεια, αλλά το σύνολο του φωσφόρου και του καλίου. Το άζωτο θα δώσει ώθηση στο νέο φυτό να αναπτυχθεί, ο φώσφορος θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός καλού ριζικού συστήματος και θα αυξήσει τον αριθμό και το μέγεθος των κονδύλων και, τέλος, το κάλιο θα βελτιώσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των κονδύλων μας. Είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία που χρειάζεται η καλλιέργειά μας, καθώς συμμετέχει στον σχηματισμό των υδατανθράκων, στη μετακίνησή τους από τα φύλλα στους κονδύλους και έτσι αυξάνει το βάρος τους
Κείμενο:
Ypaithros.gr
ΦΩΤΟ:Λ.Π.ΜΑναρτήθηκε από Μπαμπίνη Σήμερα