582 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας και 160 βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης η απογραφή του περασμένου Ιανουαρίου κατέγραψε 22.000 κατοίκους, πολίτες όλοι της λευκής βασίλισσας του βορρά, της γλυκιάς και άγριας μαζί πόλης της Μακεδονίας, της Φλώρινας. Από τα 680 περίπου μέτρα του υψομέτρου της, οι Φλωρινιώτες αλλά και οι επισκέπτες της πόλης και των γύρω χωριών τρώνε φασολάδα χωριάτικη και τσούσκες καυτερές, πίνουν κρασί, τραγουδούν αλλά κυρίως πηδούν πάνω από τις φωτιές, τις δεκάδες φωτιές. Πότε όμως γίνονται όλα αυτά;
Όταν το ρολόι δείξει 12:01, το πρώτο λεπτό δηλαδή της 24ης Δεκεμβρίου, οι Φλωρινιώτες ξεκινούν τα σάλτα. Όχι στα καλά καθούμενα αλλά πάνω από τις φωτιές που ανάβουν σε πάνω από 40-50 γειτονιές της πόλης για να ζεσταθούν από το πολικό ψύχος που συνήθως επικρατεί αλλά και για να τρομάξουν κάθε κακό και να φύγει μακριά από τη ζωή τους. Το προχριστιανικό αυτό, παγανιστικής λογικής έθιμο κινητοποιεί τις γειτονιές όλης της πόλης.
Πλάι σε κάθε φωτιά, πάντα θα βρείτε κατοίκους της Φλώρινας να κερνούν τους περαστικούς φασολάδα αχνιστή και γλυκά ντόπια ενώ το κρασί και τα παραδοσιακά χάλκινα πνευστά της μακεδονικής πόλης θα φέρουν το κέφι που προσδοκάς από μια τέτοια κατάσταση.
Σπρένκες, λένε οι ντόπιοι, τα ξύλα από τους κέδρους, τα οποία όταν καίγονται σκορπούν εναγύρω μια απίστευτη ευωδιά δάσους. Αυτά και άλλα πολλά τροφοδοτούν τις φωτιές που ανταγωνίζονται με πάθος μεταξύ τους με την πιο μεγάλη συνήθως να είναι εκείνη της κεντρικής πλατείας Ηρώων. Δεν έχουν λείψει πάντως και τα παρατράγουδα με κλεμμένα ξύλα, η δική μου είναι πιο μεγάλη και άλλα τέτοια όμορφα.
Ο δήμος πλαισιώνει το έθιμο με διάφορα δρώμενα που ξεκινούν από τα μέσα Δεκεμβρίου και ολοκληρώνονται στις 6 Ιανουαρίου. Θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις παραμυθιών, μάγοι, ζογκλέρ, ζωγραφική και παιχνίδια στο Ξύλινο Χωριό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το «Τρενάκι της φωτιάς», που κάνει βόλτα στο ιστορικό κέντρο της πόλης καθημερινά, αλλά και οι γιορτές τσίπουρου σε τοπικά καζάνια
