Όταν η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος, το μόνο πράγμα που είχε προς εξαγωγή ήταν η σταφίδα. Παράγαμε σταφίδες που τις αγόραζαν οι Άγγλοι για να φτιάχνουν πουτίγκες και όταν σταμάτησαν οι Άγγλοι να προτιμάνε τη σταφίδα μας, έπαθαν φυλλοξήρα τα γαλλικά αμπέλια και επί δέκα χρόνια στέλναμε σταφίδες στη Γαλλία για να φτιάχνουν κρασί. Αυτά μέχρι το 1890, που συνήλθαν τα αμπέλια της Γαλλίας κι εμείς «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Οι εξαγωγές μας έπεσαν κατακόρυφα, το ίδιο και η τιμή της σταφίδας. Για να σώσει κάπως την κατάσταση το ελληνικό κράτος αγόραζε σταφίδες για να φτιάχνει οινόπνευμα.
Μετά το 1932 που ξαναπτωχεύσαμε, ακολούθησε η μεγάλη εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών στην Πελοπόννησο, κάηκαν κτίρια, έγιναν απεργίες, συλλήψεις, χύθηκε αίμα, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος, διώχθηκαν αριστεροί με βάση τον νόμο του Βενιζέλου περί Προστασίας του Κοινωνικού Καθεστώτος. Το σταφιδικό του 1935 ήταν η μεγαλύτερη αγροτική εξέγερση μετά το Κιλελέρ.
Το 1936 η δικτατορία του Μεταξά για να ενισχύσει τους σταφιδοπαραγωγούς απαγόρευσε τη χρήση της ζάχαρης στη βιομηχανία γλυκισμάτων και την αντικατέστησε με τη σταφιδίνη. Ο νόμος αυτός ήταν σε ισχύ μέχρι το 1965. Η σταφιδίνη ήταν το κύριο γλυκαντικό στην περίοδο της Κατοχής και η σταφίδα ήταν η τροφή που έσωσε κόσμο και κοσμάκη όχι μόνον στην Κατοχή.
Οι παρακάτω διαφημίσεις είναι από εφημερίδες του 1937 και του 1938.
Ο άνθρωπος-σόμπα και τα ροδομάγουλα, ζωηρά παιδιά δεν νοιάζονται για το κρύο και το χιόνι γιατί η μαύρη σταφίδα τους κρατάει ζεστούς. Και είναι αλήθεια πως όσοι ξέρουν από δυνατά κρύα τρώνε σταφίδες και καρύδια για να κρατηθούν ζεστοί. Το κονιάκ φέρνει απλώς μια σύντομη έξαψη.
Οι νοικοκυρές παλιά χρησιμοποιούσαν τη σταφίδα πολύ συχνά. Το σταφιδόψωμο δεν ήταν απλώς γλύκισμα. Ήταν δυναμωτικό ψωμί. Πολλές μητέρες έδιναν στα παιδιά τους για κολατσιό μια φέτα ψωμί αλειμμένη με σταφιδίνη. Αυτή ήταν η περίφημη θρεψίνη, που αγοραζόταν χύμα από τον μπακάλη· ήταν ολόγλυκια, παχύρρευστη σαν μαρμελάδα, τονωτική και έδινε χρώμα τα μάγουλα των αδύναμων παιδιών.
Ο αναιμικός Γιωργάκης, ο αποκαμωμένος αγρότης και ο ταλαιπωρημένος εργάτης που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τρώνε μπιφτέκια, κοτόπουλα και άλλες δυναμωτικές τροφές, μας προτρέπουν με το παράδειγμά τους να καταναλώνουμε χορταστική, γευστική και δυναμωτική κορινθιακή σταφίδα.
Οι μελέτες που έχουν γίνει στη σύγχρονη εποχή τους επιβεβαιώνουν πανηγυρικά. Η μαύρη σταφίδα είναι υγιεινή τροφή και η ένταξή της στην καθημερινή διατροφή θωρακίζει και τονώνει τον οργανισμό και προσφέρει μεγάλο όφελος ακόμα και στους διαβητικούς.
ΠΗΓΗ Hellas Special συντάκτρια Τέτη Σώλου, μέλος της ΕΔΣΤΕ-FIJET.
