H ιστορία του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ στο ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

Με την πυρπόληση του Μαχαιρά από τους Ιταλούς και Γερμανούς κάηκαν ολα τα αρχεία της κοινότητας ….ευτυχώς υπάρχουν τα βιβλία της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και γνωρίζουμε κάποια γεγονότα .
Όπως γράφει ο Δάσκαλος Γεράσιμος Παπατρέχας στο « Χρονικό του Μαχαιρά» Στο μέσα μέρος του εξωφύλλου ενός παλιού μηνιαίου ….που φυλάσσεται στην εκκλησία μας …μας πληροφορεί οτι τα εγκαίνια της πρώτης εκκλησίας του Νέου Χωριού , έγιναν το 1847 . Μέχρι τοτε οι πιστοί εξυπηρετούνταν από τον Άγιο Χριστόφορο που βρίσκεται στο κοιμητήριο , τον Αη Γιώργη ΝΑ του χωριού, την Παναούλα βορειοΑνατολικα , τον Αη Λιά στην Πεταλη .
Αφού το χωριό εγκαταστάθηκε στην νέα του θέση και άρχισε να γεμίζει κόσμο φρόντισαν να έχουν και την εκκλησία τους κοντά τους , στο μέσον του χωριού , όπως συνηθίζεται .
Αρχικά αποφασίστηκε να κτισθεί η εκκλησία στον έναν από τους δυο λόφους του χωριού , στα σπίτια των Καραμπεραίων εκεί που είναι τώρα το σπίτι του Μανίκα .
Ό Άγιος όμως είχε άλλη γνώμη ….η εικόνα Του το πρωί βρισκόταν στο σημείο που είναι σήμερα η εκκλησία μας . Έτσι αποφασίστηκε να κτισθεί ο Ναός στον άλλον τον λόφο .
Την Νέα Εκκλησία την αφιέρωσαν στον Άγιο Γεώργιο . Αυτη η εκκλησία ήταν απλή μονόχωρη αίθουσα με ωραίο καμπαναριό , όπως αυτό της Μπαμπίνης και με πεζούλια απέξω .
Είχε ξύλινο σκαλιστό τέμπλο , χρυσωμένος, αλλα από ήμερο ξύλο , γυναικωνίτη με καφασωτά και οι εικόνες οι μεγάλες ήταν έργα καλού τεχνίτη . Δυστυχως τις θαυμάσιες εκείνες εικόνες , τις μεγάλες , τις χάρισαν στον Άγιο Ευστάθιου του Ριβιου . Στέρησαν το χωριό από τα κειμήλια του από κληρονομιά των προγόνων μας. Από τις μικρές εικόνες του τέμπλου σώθηκαν δέκα και τις τοποθέτησαν στο τέμπλο στο εκκλησάκι Πέτρου και Παύλου ( πρώην Αη Γιώργης ) .
Η εκκλησία μας είχε κι ένα παλιό ευαγγέλιο που τα μπρούτζινα εξώφυλλα του ήταν έξοχο δείγμα λαϊκής τέχνης , σκαλιστά κι όχι χυτά. Ήταν έργο του περίφημου Καλαρρυτινού αργυροχόου Τσιμούρη, που τα έργα του είναι ξακουστά και δυσεύρετα σήμερα. Κατέληξε κι αυτό στο Δεσποτάδικο ( τουλάχιστον υπάρχει , σώθηκε ) .
Στα 1929 θεμελιώθηκε η νέα εκκλησία . Ο μεγαλόπρεπος αυτός ναός χτίστηκε από Κονιτσιώτες μαστόρους με αρχιμάστορα έναν πραγματικό εμπειροτέχνη αρχιτέκτονα, τον ξακουστό Μαστραποστόλη Γεωργίου.
Η ωραία πελεκητή πέτρα και η άριστη τεχνική στο κτίσιμο δημιούργησαν ένα κτήριο μνημειακού χαρακτήρα .
Πρώτος εφημέριος της παλιάς (πρώτης) εκκλησίας ήταν ο παπαΧρίστος Οικονόμου από το χωριό Λοζέτσι Ιωαννινων . Ο παπαΧριστος Οικονόμος υπηρέτησε αρκετά χρόνια εφημέριος στον Μαχαιρά . Γύρω στα 1870 και για πολλά χρονια έγινε εφημέριος ο παπαΝικολας Σαλτος από την Ζάβιτσα.
Μετά τον παπαΝικόλα ήρθε εφημέριος ο παπαΒαγγελος απ’ το Δραγαμέστο.
Μετά απο αυτόν έγινε παπάς ο Χαράλαμπος Αλεξιου(Τριάντης). Ήταν εφημέριος μέχρι τον θάνατό του όπου τον διαδέχθηκε ο γιος του παπαΑχιλλεας .
Στα χρόνια της κατοχής υπηρέτησε κάποιο διάστημα κι ο παπαΠετρος Τόντος από την Μπαμπινη , όταν ο παπαΑχιλέας υπηρετούσε στο Αγρίνιο.
Μετά τον παπαΑχιλλεα ήρθε ο παπαΚωστας Σιασος από το Κερασοβο .
Ο παπαΚωστας Παπατρέχας για λίγο διάστημα , κατοπιν ήρθε ο παπαΜιλτιαδης Καραγιάννης από την Σάμο . Τον διαδέχθηκε ο παπαΚωστας Γιολδασης από την Παράβολα όπου έμεινε αρκετά χρόνια . Μετά ήρθε ο παπαΖώης Κακιώνης από την Σκουρτού. Τον διαδέχθηκε ο παπαΑχιλλέας Κακαβάς από τον Αη Βλάση . Τον Απρίλιο του 2014 ήρθε στον Μαχαιρά ο Ιερομόναχος πάτερ Νικόδημος Ζαβογιάννης απο τις Φυτείες . Η μητέρα του πάτερ Νικόδημου είναι από τον Μαχαιρά , είναι εγγόνι του Δημητράκη Κουβέλη – Λασπιά. Είναι εφημέριος στο χωριό μας μέχρι σήμερα στα 2022 μΧ.
Οι φωτό είναι από το blog Artpoeticacouvelis ( του Χριστοδούλου Κουβελη)