Λέγομαι Φερνάντο Σίλβα και τον Μάρτιο του 2018, πήγα στο Σαν Χοσέ ντε λα Εσκινα, μια πόλη που βρίσκεται στο κέντρο της επαρχίας Σάντα Φε. Ο στόχος μου ήταν να έρθω σε επαφή με τον Omar Llanos, τον δημοσιογράφο που γνώριζε όλες τις λεπτομέρειες της «περίπτωσης του επιβάτη φάντασμα», η οποία είχε “κατασκηνώσει” σε πολλά μέσα ενημέρωσης.
Πρωταγωνιστής του περιστατικού ήταν ένας οδηγός που ονομάζεται Pedro Peirone. “Όσο περισσότερο διερευνούμε, τόσο πιο μυστηριώδης γίνεται η υπόθεση”, μου ομολόγησε ο Omar Llanos καθώς τρώγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο της πόλης.
Πρόκειται για μια ιστορία που αρχίζει τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου στις 08:29 π.μ. στη γειτονική πόλη Arriaga.
Ο μάρτυρας, ο οποίος εκτελούσε κάποιο δρομολόγιο, ήταν στο δρόμος της επιστροφής για το San José de la Esquina όταν είδε έναν νεαρό δίπλα σε μια κολόνα να του κάνει νόημα για να τον πάρει μαζί του. Ο Pedro Peirone επιβράδυνε και σταμάτησε εκατό μέτρα πιο πέρα. Από τον καθρέφτη μπορούσε να δει το αγόρι να φτάνει προς το φορτηγό του.
«ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΗΚΕ, ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΘΟΡΥΒΑ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ «ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ». ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ; ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο PEIRONE ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΑΝ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΣΑΝ ΧΟΣΕ ΝΤΕ ΛΑ ΕΣΚΙΝΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΝΕΑΡΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΠΟΤΟΜΑ: «ΟΧΙ, ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩ».
Από εκεί και πέρα, στο υπόλοιπο ταξίδι, περίπου δεκαπέντε λεπτών, υπήρχε απόλυτη σιωπή, μέχρι ο παράξενος επιβάτης να υποδείξει το ακριβές σημείο που ήθελε να κατέβει: μια διασταύρωση στην ερημιά. Ο Peirone, ο οποίος μέχρι τότε ήταν σίγουρος ότι ο επιβάτης του ήταν μαθητής της τοπικής τεχνικής σχολής, έμεινε έκπληκτος από τον σημείο που του ζήτησε να σταματήσει.
Πριν προλάβει να του πει οτιδήποτε, ο νεαρός άνοιξε την πόρτα και κατέβηκε, χωρίς να τον ευχαριστήσει ή να τον αποχαιρετήσει. Εκείνη τη στιγμή, ο Peirone αντιλήφθηκε μια μυρωδιά σαν από καμένα καλώδια, οπότε, φοβούμενος κάποιο πρόβλημα στην μηχανή του φορτηγού, κατέβηκε και άνοιξε το καπό του οχήματος. Δεν υπήρχε καμία μυρωδιά. Τα πάντα ήταν εντάξει.
Στη συνέχεια έριξε μια ματιά τριγύρω να δει αν θα έβλεπε προς τα που πήγαινε ο νεαρός, αλλά δεν είδε κανένα ίχνος του. Είχε γίνει άφαντος. Επέστρεψε στο τιμόνι και τότε πρόσεξε στο χαλάκι του συνοδηγού καμμένα ίχνη που σχημάτιζαν τις σόλες παπουτσιών, προφανώς, του αγοριού. Τα σημάδια ήταν πολύ σαφή.
Ο Peirone, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μυρωδιά του καμένου προερχόταν από το λιωμένο χαλάκι. Κατέβηκε ξανά από το φορτηγό για να ελέγξει αν υπήρχαν περισσότερα ίχνη του νεαρού άνδρα δίπλα στην πόρτα των επιβατών ή στην άσφαλτο.
Η έκπληξή του μεγαλοποιήθηκε όταν είδε πως δεν υπήρχαν άλλα ίχνη πέρα από τα δικά του και των ελαστικών του φορτηγού, ούτε από την μεριά του συνοδηγού. Παρά το περίεργο του επεισοδίου, ο Peirone επικεντρώθηκε στην αναζήτηση μιας συμβατικής εξήγησης και, φοβούμενος ότι το αγόρι είχε δραπετεύσει από το σπίτι του, εξέθεσε τα γεγονότα στο αστυνομικό τμήμα του San José de la Esquina, από όπου έφτασαν όλες οι λεπτομέρειες του θέματος στα αυτιά του δημοσιγράφου Omar Llanos.
Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα δεν υπήρχαν αναφορές για αγνοούμενους νέους στην περιοχή. Ωστόσο, η αστυνομία ζήτησε το χαλάκι με τα ίχνη για να το μελετήσει στο εργαστήριο. Παράλληλα ζητήθηκε από τον αρχηγό της κοινότητας Arteaga, από όπου παρελήφθη το παιδί, για τυχόν κάμερες που θα μπορούσαν να είχαν καταγράψει το αγόρι πιο πριν ή κατά τη συνάντησή του με τον φορτηγατζή.
Πράγματι, βρέθηκαν οι κάμερες με το αντίστοιχο υλικό, μόνο που δεν έλυσαν το μυστήριο. Αντίθετα το βάθυναν. Εκείνο που είδαν σε αυτές ήταν το πέρασμα του φορτηγού του Peirone, την κολόνα όπου θα έπρεπε να ήταν ο νεαρός, μόνο που… δεν υπάρχει κανένας εκεί.
Επιπλέον, δεν υπάρχει κανένα πρόσωπο που να περπατά στην περιοχή κατά τη στιγμή του περιστατικού. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δύο κάτοικοι της Arteaga δήλωσαν ότι είδαν το φορτηγό να σταματάει στην είσοδο της πόλης, αλλά ισχυρίζονται ότι η Peirone ήταν μόνος, αν και με την πόρτα του συνοδηγού ανοιχτή.
Ο δημοσιογράφος ρώτησε για μια άλλη μια φορά τον Peirone. Εκείνος του εξήγησε τα πάντα από την αρχή και φτάνοντας στο “χαλάκι” διευκρίνησε:
«ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ. ΟΤΑΝ ΕΙΔΑ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΣΤΟ ΧΑΛΑΚΙ, ΕΒΑΛΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΗΤΑΝ ΖΕΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΚΡΥΟ, ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΗΚΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ. ΤΟΤΕ ΚΑΤΕΒΗΚΑ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΨΑΞΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ “, ΕΞΗΓΕΙ Ο PEIRONE.
Ο δημοσιογράφος επισκέφθηκε τη διασταύρωση όπου ο παράξενος επιβάτης αποφάσισε να κατέβη και, πράγματι, είναι ένας ανοικτός χώρος με μικρή βλάστηση. Κοιτάζοντας ανατολικά, υπήρχε το μοναδικό άλσος, που βρίσκεται δίπλα στο τοπικό νεκροταφείο.
Τότε ο δημοσιογράφος ρώτησε τον Pedro Peirone αν μπορούσε να συσχετίσει το συμβάν με το κοιμητήριο.
“ΗΡΘΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΡΙΓΥΡΙΣΑΝ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ «ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ». ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟ ΧΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΔΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ: “ΗΜΟΥΝ ΕΔΩ”».
Πιθανές εξηγήσεις για το τι συνέβη θα μπορούσαν να είναι οι εξής:
Ότι πρόκειται για κάποια είδος φάρσας από άλλους ή από τον ίδιο τον Pedro Peirone, ωστόσο, θα μπορούσε να την είχε στήσει πολύ καλύτερα και να ήταν πιο πειστική. Επιπλέον, ο ίδιος δεν είχε ανάγκη από δημοσιότητα, εξάλλου ζούσε αρκετά καλά.
Θα μπορούσε κάποιος εργαζόμενος να είχε αναρριχηθεί κρυφά στην μία πλευρά του φορτηγού με τα παπούτσια του βουτηγμένα σε πίσσα, αλλά τα ευρήματα δεν οδήγησαν σε εργασίες επισκευής οδών που να πραγματοποιήθηκαν το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Θα μπορούσε, επίσης, να είναι κάποιο φάντασμα που, για κάποιο άγνωστο λόγο επέλεξε να ταξιδέψει με φορτηγό, ως το νεκροταφείο!
Παρά όλα αυτά, η τελική ετυμηγορία θα μπορούσε, ίσως, να κριθεί από το χέρι της Επιστημονικής Αστυνομίας της Επαρχίας της Σάντα Φε, για τα ίχνη στο χαλάκι. Όμως, για άγνωστους λόγους, τα αποτελέσματα της ανάλυσης δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ.
diadrastika