Το πιο παλιό γεφύρι στον Γιδομανδρίτη, στο Ορεινό Θέρμο, βρισκόταν δίπλα στον εγκαταλειμμένο σήμερα συνοικισμό Λογγιές Μελίγκοβας και γεφύρωνε τον Γιδομανδρίτη στο στενότερο σημείο που υπήρχε στον κάτω ρου του ποταμού.
Το γεφύρι ήταν κατασκευασμένο τον καιρό της τουρκοκρατίας σε νευραλγικό σημείο για την επικοινωνία της περιοχής αναφοράς του, αφού από εκεί διερχόταν ο κεντρικός μουλαρόδρομος που συνέδεε πολλά χωριά της ορεινής αυτής περιοχής (Κόνισκα, Διπλάτανο, Κοκκινόβρυση, Αμβρακιά, Μελίγκοβα κ.α., όπως και χωριά της νοτιοανατολικής Ευρυτανίας (Μεσοκώμη, Δομνίστα, Πρόδρομο, Ροσκά κ.α.).
Το γεφύρι καταστράφηκε τη δεκαετία του 1960, όταν εξαιτίας μιας μεγάλης κατολίσθησης που έγινε λίγα μέτρα πιο πάνω δημιουργήθηκε λίμνη στο ποτάμι και, όταν αυτή έσπασε, η ορμή του νερού και τα μπάζα που παρέσυρε συμπαρέσυραν και το γεφύρι. Το μόνο που έχει απομείνει σήμερα για να θυμίζει την παρουσία του γεφυριού είναι τμήμα του κατώτερου τμήματος της λιθοδομής του.
Το γεφύρι έχει πεθάνει εδώ και καιρό, αλλά η καρδιά του δεν λέει να το βάλει κάτω. Παρότι είναι το μοναδικό μέλος από ένα νεκρό και διαμελισμένο εδώ και καιρό σώμα, συνεχίζει να χτυπά ακόμη και παλεύει απεγνωσμένα να αντισταθεί στο μοιραίο. Στον θάνατο που τον βλέπει να ΄ρχεται. Κι όμως δεν λέει να το βάλει κάτω. Μάχεται με το ποτάμι που μανιασμένο πολλές φορές κάθε χρόνο απειλεί να το συμπαρασύρει χτυπώντας το μανιασμένα μ’ όλη του τη δύναμη. Και τα καταφέρνει!
Για πόσο, άραγε, ακόμη!!!
πηγη Νίκος Σ. Κωστακόπουλος
