Μουσταλευριά, παιδική λιχουδιά της εποχής, συνεχίζουμε να την φτιάχνουμε όταν εξασφαλίζουμε… μούστο, όπως… καληώρα. Οι πρώτες μνήμες από τη γιαγιά. Δίπλα στο μικρό σπιτάκι που υπάρχει ακόμη στο χωριό, βρισκόταν τότε η αποθήκη… οινοποιείο.
Με τους πρώτους χυμούς και η προετοιμασία για τη μουσταλευριά, βράσιμο του μούστου με στάχτη για να ανακοπεί ο βρασμός με ταυτόχρονη μείωση του όγκου…Αν θυμάμαι καλά στο μισό ο βρασμένος μούστος πήγαινε για μουσταλευριά και με το βρασμό… στο μισό του μισού γινόταν το πετιμέζι. Η μουσταλευριά γινόταν επί τόπου, ο βρασμένος μούστος έκανε και τα αξέχαστα μουστοκούλουρα. Το πετιμέζι, εξαιρετικά γλυκό στο υπόξινο, ήταν απαραίτητο για το χειμωνιάτικο χυλό. ..








ΠΗΓΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *