Στις 26 Ιουλίου γιορτάζει η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΣΤΑΚΟΥ στο ομώνυμο ξωκλησι.Η βαθειά πίστη των κατοίκων του ΑΣΤΑΚΟΥ στην ΑΓΙΑ αναδεικνύεται απο την μεγάλη προσέλευση στον εορτασμό αλλά και από τον παρακάτω θρύλο.
Η τρισκατάρατη και τρομερή ασθένεια η ευλογιά κάποτε θέριζε κόσμο και πλησίασε τα μέρη μας απειλητική και τρομερή καθώς ήταν.
Ολόκληρα χωριά υπέφεραν από αυτή και πολλοί άνθρωποι πέθαιναν μιας και δεν υπήρχαν γιατρικά για αυτήν την καταραμένη.
Αποφάσισε να έρθει και προς τον Αστακό για να αφήσει κι εδώ το θανατικό.
Διαπίστωσε όμως ότι ο Αστακός ήταν ζωσμένος από τρία ξωκλήσια ,ένα του Αγίου Παντελεήμονα του γιατρού στα νότια ,ένα του Αγίου Νικολάου του θαλασσινού στα δυτικά και άλλο ένα της Αγίας Παρασκευής στα βόρεια.
Πονηρεύτηκε η ευλογιά και συλλογίστηκε :
“Αν προσπαθήσω να μπω στον Αστακό από τη μεριά του γιατρού Αγίου Παντελεήμονα ,αυτός θα με εξαφανίσει με θεραπείες και γιατρικά ,αν πάλι προσπαθήσω να μπω στον Αστακό από τη μεριά του θαλασσινού Άϊ Νικόλα ,αυτός θα με πνίξει στα κύματα κι έτσι αυτό που με συμφέρει είναι να μπω από τη μεριά της Αγίας Παρασκευής ,είναι και γυναίκα οπότε δε φοβάμαι ,το πολύ πολύ να λογαριαστούμε ως γυναίκα με γυναίκα”.
Έτσι κι έκανε. Βάδιζε τρομερή και σίγουρη προς το ξωκλήσι της Αγίας για να κάμει είσοδο στον Αστακό από κει.
Μόλις είδε την Αγία Παρασκευή με βλοσηρή ματιά να μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο της ,η ευλογιά δίχως να χάσει τη σιγουριά της ,λέει στην Αγία : “Καμε γυναίκα στην άκρη να περάσει η τρομερή ευλογιά και δε θα σε πειράξω”.
Με μιας όμως η Αγία Παρασκευή κάνει τα χέρια της χαροδρέπανο και της θερίζει το βλέμμα με τα μάτια της μαζί.
Η ευλογιά δίπλωσε από τον πόνο και τα ουρλιαχτά της ,παραπατώντας πέφτει σε πηγάδι βαθύ κι εξαφανίστηκε από τον κόσμο τούτο.
Έτσι η τρομερή και φριχτή ευλογιά ποτέ δε πέρασε από τον Αστακό γιατί φύλαξε η Αγία Παρασκευή.
Από τότε η Αγία Παρασκευή εικονίζεται με λάφυρο το βλέμμα της καταραμένης ευλογιάς και οι πιστοί τιμούν τη χάρη της στο ξωκλήσι της στις 26 Ιουλίου κάθε χρόνο.
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΆΖΟΝΤΕΣ
ΤΙΜΟΛΕΩΝ ΤΣΑΜΠΟΔΗΜΟΣ