Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1911 στην Βαρσοβία της Πολωνίας. Τότε, η πόλη ήταν υπό ρωσική κατοχή, με τον πατέρα του να είναι αξιωματικός του ρωσικού στρατού, ενώ η μητέρα του ήταν Πολωνή.
Πριν φθάσει στην εφηβεία, ο νεαρός Γέρζι εγκαταστάθηκε με την μητέρα του στην Θεσσαλονίκη, η οποία παντρεύτηκε τον Έλληνα έμπορο Ιωάννη Λαμπριανίδη.
Στα νεανικά του χρόνια, ο Γέρζι Ιβάνοφ γράφτηκε στο σωματείο του Ηρακλή και διέπρεψε ως αθλητής. Αρχικά, το 1928, έπαιξε λίγο ποδόσφαιρο, λίγο πριν ασχοληθεί με την κολύμβηση. Εκεί διακρίθηκε για τις ικανότητές του στα 100μ. ελεύθερο, αγώνισμα στο οποίο στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας το 1934. Το 1938, απέκτησε πτυχίο Γεωπονικής από το Πανεπιστήμιο Λουβέν του Βελγίου, αφού πρώτα του δόθηκε η πολωνική υπηκοότητα.
Όταν ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος Πόλεμος επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη. Μετά την γερμανική εισβολή, έφυγε για την Παλαιστίνη, όπου εκπαιδεύτηκε από τους Άγγλους ως πράκτορας και σαμποτέρ. Οι Άγγλοι θαύμασαν την σωματική του διάπλαση και αποφάσισαν πως θα τους είναι χρήσιμος.
Τον Οκτώβριο του 1941, έφθασε στον Πειραιά με αγγλικό υποβρύχιο. Συνδέθηκε με την αντιστασιακή οργάνωση «Οργάνωση Αντιστάσεως του Γένους» και μαζί με τους συνεργάτες τους, αποσπούσε πληροφορίες και οργάνωνε δολιοφθορές. Μάλιστα το 1941, παραλίγο να καταφέρει να δολοφονήσει τον Μουσολίνι, αλλά τα εκρηκτικά που τοποθέτησε στο υπόγειο του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία», δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ, αφού ο Ιταλός δικτάτορας άλλαξε το πρόγραμμά του.
Συνελήφθη πολλές φορές κατά την διάρκεια της κατοχής αλλά κατάφερνε να διαφεύγει. Η αμοιβή για το κεφάλι του από τις κατοχικές δυνάμεις ήταν μισό εκατ. δραχμές. Πόσο που αυξήθηκε το 1942 σε μισό δισ. δραχμές. Οι Ιταλοί τον συνέλαβαν στις 8 Σεπτεμβρίου, κατόπιν προδοσίας του αστυνομικού Παντελή Λαμπρινόπουλου.
Καταδικάστηκε σε θάνατο τρείς μήνες αργότερα. Στις 4 Ιανουαρίου, ο ίδιος και οι συνεργάτες του οδηγήθηκαν για εκτέλεση. Ο Ιβάνοφ κατάφερε να ξεφύγει και πήγε να διαφύγει από το δάσος. Η σφαίρα όμως ενός στρατιώτη τον πέτυχε στην πλάτη και τον ακινητοποίησε. Εκτελέστηκε λίγο αργότερα. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν : «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!».
Για την ηρωική του δράση και την προσφορά του στον σύλλογο, ο Ηρακλής ονόμασε το κλειστό γυμναστήριο του, «Ιβανώφειο».
Περισσότερα: Σαν σήμερα: Ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του στο γήπεδο «»Ιβανώφειο (pics) | E-Daily.gr
