Σ αυτό το σπίτι που΄ρθαμε πέτρα να μη ραϊζει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού ,να είναι γερός το βιός να αβγατίζει, τα αμπάρια να γιομίζει!!!

Χριστούγεννα Πρωτούγεννα ,πρώτη γιουρτή του χρόνου.Για βγάτε για να μάθιτε, τώρα Χριστός γεννιέται.Γεννιέται κι αναθρέφιτι στου γάλα και στου μέλι.Του γάλα τρων’ οι άρχοντες,του μέλ’ οι αφιντάδες,κι τα καλά τα θυμιατά τρυγυρ΄ απ΄τς εκκλησίτσες !!!!!!

(παλιά Καραγκούνικα κάλαντα) ακολουθούσαν τα παινέματα
Σ αυτό το σπίτι που΄ρθαμε πέτρα να μη ραϊζει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού ,να είναι γερ ός το βιός να αβγατίζει, τα αμπάρια να γιομίζει!!! …απογευματάκι τα καραγκουνόπουλα μπλούκια πολλά,κάθε σπίτι δυο -τρία πιδιά.. ξεκινούσαν να τραγουδήσουν τα κάλαντα…συναπαντιόνταν στο δρόμο και ξετάζονταν ,τι σας έδωσε Γιώργαινα..απού μια κλουρίτσα,πέντι σύκα μια πιντάρα κι πέντ έξι αυγά…αρι Θιός ,έλεγε η μια παρέα στην άλλη…μην πάτι στην Βασίλινα..δυο αυγά μαναχά κι μια κλουρίτσα χαμένια,την ερριξάμι τα σκλιά…..ωρέ…στου γραμματκό να πάτι..έχει σύκα ,καρύδια κι λιφτουκάρια..ένα πλόχιρο μας έδουσι…κι μια πιντάρα…φλαχτείτι απ΄τα σκλιά τ Μήτσιου δαγκών΄ στου ψαχνό…ένας αγώνας,μια προσπάθεια να να περάσουν να τραγουδήσουν τα παιδιά από όλα τα σπίτια..όμως έπρεπε να βγεί ο κόπος τους διπλός…με τα καρύδια και τα σύκα η μάνα θα έφκιαχνε την πίτα..οι κουλουρίτσες θα γινόταν προσφάι…όμως η παράδοση συνεχιζόταν με τα κάλαντα και τις ευχές για το νοικοκύρη και το βιός του όλο…””πέτρα να μι ραγίζει,ο νοικοκύρης να έχει υγειά του και να δουλεύει να μεγαλώνει την περιουσία του..στο τέλος πήγαιναν και τραγουδούσαν και στα δικά τους σπίτια,να δώσει ο παππούς και ο πατέρας την ευχή του …η μοιρασιά ήταν δίκαιη…
ANNA KOUSIANTZA