Είναι λίγοι οι άνθρωποι πια που κάποιος θα μπορούσε να τους προσδώσει τον χαρακτηρισμό “άξιος”…Δυσεύρετοι στην εποχή μας…Είμαι πολύ περήφανη λοιπόν που ένας τέτοιος άνθρωπος είναι μέλος της οικογένειάς μου,ο αγαπημένος μου εξάδελφος,ο Αλέκος…Δάσκαλος στο επάγγελμα-από αυτούς που όλοι θα θέλαμε για τα παιδιά μας,δάσκαλος που μεταγγίζει όχι μόνο γνώσεις αλλά κυρίως ήθος- αλλά δάσκαλος και για όσους τον ξέρουν προσωπικά, αφού σε αυτόν καταφεύγουν όσοι ασχολούνται με τη γη και τα ζώα και ζητούν τις συμβουλές του…Δίνει με χαρά σε όλους…
Τυριά,αυγά, λαχανικά,κότες,χήνες,μέλι και ό,τι άλλο του ζητήσεις…Ποτέ δεν λέει όχι αν του ζητήσεις συμβουλές,αντίθετα είναι βοηθός πολύτιμος σε όποιον θέλει να μάθει.Κι αυτό γιατί αγαπάει αυτό που κάνει,είναι στο αίμα του.Από παιδί τα ζώα είναι η μεγάλη του αγάπη,προσπαθεί να διασώσει ποικιλίες που απειλούνται με εξαφάνιση-προχθές μου διηγήθηκε πως κατάφερε να βρει και να πολλαπλασιάσει μια ποικιλία κότας που την λένε στα μέρη μας “κατσαρή”- και δεν κρατάει τίποτα για τον εαυτό του…Χαρά του είναι να δίνει-πράγμα σπάνιο στην εποχή μας…Δεν χρειάζεται να πω πολλά περισσότερα για τον άξιο αυτό άνθρωπο,γιατί μιλούν τα έργα του από μόνα τους…Το κτήμα του είναι πρότυπο οργάνωσης και παράδειγμα σε όσους θέλουν να στήσουν μια οικιακή κτηνοτροφική μονάδα…
Ο χώρος που φιλοξενεί τα ζώα είναι κτισμένος με πεζούλες-τις έχει φτιάξει όλες μόνος του γιατί το κτήμα ήταν πολύ κατηφορικό- η δε πέτρα που χρησιμοποίησε είναι ντόπια,της περιοχής.Εκεί μέσα σε έναν πεντακάθαρο τόπο κυκλοφορούν ελεύθερα όλα τα είδη των πουλερικών…
Κότες όλων των ειδών(ντόπιες,νανάκια,πετρόκοτες,μεξικάνες,σκουφάτεςκατσαρές…),παγώνια,γαλοπούλες,…
Στα αριστερά του χώρου υπάρχει ο περιστερώνας κτισμένος από τα χέρια του,ένα έργο τέχνης(ευχαρίστως έκανα το χώρο αυτό σπίτι μου-δηλώνω…περιστέρι…)…



















πηγη vasanakia.blogspot.

Από xiromeropress

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *