Ο δικός μου τίγρης είναι συναίσθημα που ζει μέσα μου και για μένα. Ειναι η μοναξιά, η θλίψη, η κατάθλιψη, το τίποτα. Έρχεται και φεύγει. ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ.

Ο τίγρης ή η τίγρης είναι σαρκοφάγο θηλαστικό που ανήκει στην οικογένεια των αιλουριδών της οποίας μάλιστα αποτελεί το ισχυρότερο και μεγαλύτερο μέλος της. Χαρακτηριζεται για τη δύναμη και την επιθετικότητά του. Είναι μοναχικό ζώο και ζει στην άγρια φύση των δασών. Αυτά τα λιγα για τους τίγρεις τα ζωα γενικά.
Και ο δικός μου ο τίγρης έτσι είναι … Γρήγορος, δυνατός και επιθετικός.. Φυσικά δε πρόκειται για ζώο.
Στην καθημερινότητα μας χρησιμοποιούμε συχνά το όνομα “τίγρης” μεταφορικά για να δείξουμε τη δύναμη και την ένταση εκείνου του ανθρώπου ή οποιουδήποτε άλλου πράγματος, φαινομένου ή συναισθήματος που θέλουμε να χαρακτηρίσουμε.
Ναι ο δικός μου τίγρης είναι συναίσθημα που ζει μέσα μου και για μένα. Ειναι η μοναξιά, η θλίψη, η κατάθλιψη, το τίποτα. Έρχεται και φεύγει. Δεν έχει συγκεκριμένη στιγμή, δεν υπάρχει συγκεκριμένο γεγονός για να εμφανιστεί. Ερχεται και στις χάρες και στις λύπες. Τον ξερω καλά, χρόνια τώρα κάνει την εμφάνιση του ζητώντας μου να παλέψω μαζί του. Ακούω από μακριά τα βήματά του να με πλησιάζουν. Τον αναγνωρίζω από το βρυχηθμό του. Και πάντα Αντιστέκομαι …. πότε δε πάλεψα μαζί του… ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΝΙΚΗΤΗ. .. Σ αυτό το παιχνίδι με το τίγρη μου είμαστε οι δύο μας. Εγώ και αυτός. Κανείς δε μπαίνει ανάμεσά μας. Τον φοβάμαι όταν με κοιτάει στα μάτια και βρυχάται. Του χαμογελάω όμως και
τον αφήνω να με πάει βόλτα όλο προς τα κάτω, του επιτρέπω να με βουλιάζει, τον αφήνω να πιστεύει ότι με νικάει, δεν τον μάχομαι. Τον αφήνω να με έχει και τον αντικρυζω με χαμόγελο. Εκείνος παλεύει κι εγώ χαμογελάω. . Σε εκείνον και σε όλους. .. Έτσι τον αφοπλίζω… Δεν τον έχω νικήσει ποτέ, μόνο τον ηρεμώ τον ξεκουράζω για να κοιμηθεί και να ξανάρθει για τις μάχες μας. Δεν έχω όπλα και για αυτό δεν παλευω μαζί του, δεν είμαι τόσο δυνατή ούτε τόσο γρήγορη σαν εκείνον. Για αυτό και του φέρομαι κι έτσι. .. ΝΑΙ Ο ΤΙΓΡΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ. Μεγαλώσαμε μαζί και μαζί είμαστε ακόμα. Δεν με άφησε ποτέ. Είναι ο πιστός μου φίλος, με ακολουθεί παντα είτε κοιμάται είτε είναι ξύπνιος. Τον αγαπώ τώρα πια. Με κάνει πιο δυνατή, πιο ώριμη, πιο έτοιμη για όλα… Ξέρω τι θέλει από εμένα και γιατί υπάρχει σε μένα…Δε μπορώ να του τα δώσω. Για αυτό δε φεύγει από μένα για αυτό δε με αφήνει. Δύσκολος και άνισος ο άγώνας μας. ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΙΑΘΕΤΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ αυτά που θέλει …ο τιγράκος ΜΟΥ!!!!
Φανούλα Μ.